جا دارد مجمع تشخیص مصلحت واقعا وارد یکسری بحث‌های اساسی شود. ما بن‌بست نداریم. اگر مجمع تشخیص وارد نشود، بعد کار به فحاشی‌ها در خیابان می‌رسد. این‌ها نتیجه طبیعی ایستادن روی پله دوم و سومی است که جنابعالی رفتید در آنجا ایستاده اید و الان توقع این را دارید که نکند یک ذره دست شما دست آن‌ها هم باشد و بتوانید آن‌ها را داخل نظام بکشید. بعد می گویید چرا شما دست تان را باز گذاشتید؟
خوب اگر دست مان را جمع کنیم ما هم می‌شویم شما، یعنی آقای سیدمحمد خاتمی وقتی ممکن است آدم موثری باشد که سید احمد خاتمی نباشد. شما می‌گویید چرا سیدمحمد خاتمی، سید احمد خاتمی نمی‌شود؟ جامعه متکثر به این نیروها نیازمند است. الان آقای خاتمی این بیانیه‌ای که داد، چرا اینقدر فحش خورد؟ به خاطر این‌که گفت «براندازی نه مطلوب و نه ممکن». واقعا این انتقاد اصلاح‌طلبانه است؛ ولی این دو طرف الان تن به پذیرش این موضوع نمی‌دهند. یکی طرف حکومت است که نمی پذیرد چهار تا قانون درست و حسابی داشته باشیم و با آن قوانین یک امیدی در جامعه ایجاد کنیم تا این جامعه دوباره به خانه‌ها برود.
شما موضوع حکمرانی نو را مطرح کردید، خوب اول بگویید آن چشم‌اندازی که می‌خواهید، به واسطه این نوع حکمرانی ایجاد کنید چیست؟ چشم‌انداز این است که آیا جامعه می تواند برخی از این معترضین را به عنوان نماینده خود به داخل مجلس بفرستد؟ آیا قانون حجاب تغییر می کند؟ یا هر چیز دیگری. آقای خاتمی سه تا نامه خدمت رهبری نوشت و گفت «این پله‌های سوم را ول کنیم و از پله اول مسائل را مورد رسیدگی قرار دهیم» این نامه ها هنوز پاسخ نگرفته. آن وقت شما می‌گویید «شما چرا نمی‌آیید»، معتقدم این توقعی غیراستراتژیک است، همانطور که امروز براندازها به ما فحش می‌دهند و می‌گویند «شما سوپاپ نظام هستید». حاکمیت باید تلاش کند که بین خودش و این نسل عصیانگر موجود یک مجموعه داشته باشد که بهترین گزینه‌اش هم اصلاح‌طلبان بودند اما این گزینه را خراب و نابود کردند و الان مردم همسایه حاکمیت هستند و در بحران‌ها اصطکاک هایی بین این دو به وجود می آید.