شهر خبر
برچسب‌های مهم خبری:#فوتبال#خراسان#حوزه#داور

در گفت‌وگو با داور بین‌المللی خراسان جنوبی مطرح شد؛

اراده لازمه پیشرفت/نبود علاقه به فوتبال حرفه‌ای در خراسان جنوبی

اراده لازمه پیشرفت/نبود علاقه به فوتبال حرفه‌ای در خراسان جنوبی

بیرجند- داور بین‌المللی فوتبال خراسان جنوبی معتقد است جوانان استان به حرفه‌ای کارکردن در حوزه فوتبال علاقه‌ای ندارند که نیاز به آسیب‌شناسی دارد.

خبرگزاری مهر؛ گروه استان‌ها: فوتبال جزو رشته‌های ورزشی است که جوانان برای تماشا علاقه فراوانی به آن نشان می‌دهند اما گویا در بخش ورود حرفه‌ای به این حوزه بخصوص در استان خراسان جنوبی مشکلاتی داریم که نیاز به رفع آن و توجه به این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار است.

در همین راستا با «فرهاد فرهادپور» متولد ۱۳۶۷ از استان خراسان جنوبی که توانسته است برای اولین بار در استان به درجه بین‌المللی داوری دست پیدا کند و در مسابقات مهم فراوانی قضاوت داشته است، گفت‌وگو کردیم تا بیشتر با زوایای حرفه‌ای این بخش آشنا شویم.

از چه زمانی به داوری علاقه مند شدید؟

از سال ۸۲ داوری را در بیرجند شروع کردم و قبل از آن هم فوتبال بازی می‌کردم، چرا که در آن زمان فوتبال بی جان نبود و پویایی خوبی داشت و به دلیل همین علاقه و با راهنمایی پیشکسوتان و مربیان آن زمان به سمت داوری فوتبال سوق پیدا کردم.

از موفقیت‌های خود در این حوزه بگویید؟

اکنون اولین داور خراسان جنوبی هستم که به درجه بین‌المللی دست پیدا کردم و ۶ سال است که به عنوان کمک داور در لیگ برتر حضور دارم. در تمام رده‌های سنی قضاوت داشتم و در سال‌های ۹۵ و ۹۶ به عنوان بهترین کمک داور لیگ دسته یک کشور معرفی شدم و در همان سال وارد لیگ برتر شدم و سال گذشته نیز در مسابقات بین‌المللی کافا شرکت کردم.

همچنین در سال جاری به عنوان هفت داور فیفا انتخاب شدم و بعد از آزمون نفر اول کشوری بودم و از سال ۲۰۲۳ در تمام رده‌های بین‌المللی که در آسیا و جهان برگزار می‌شود، می‌توانم با توجه به دعوت نامه‌ها شرکت کنم و در سال ۲۰۲۳ حتماً به عنوان کمک داور در این مسابقات قضاوت خواهم داشت.

از مشکلات و حمایت‌هایی که در این مسیر داشته‌اید بگویید؟

مشکلات زیاد است و من فقط به یک موضوع اشاره می‌کنم که دور بودن از مرکز کشور است و خیلی به ضرر ما شده که هم در ورزش و هم در داوری مشکل ساز بوده، چرا که تیمی در اطراف ما نیست و این موضوع باعث مشکلات فراوانی شده و می‌شود.

در بخش حمایت نیز من کارمند اداره کل ارتباطات و فناوری اطلاعات هستم و مدیر کل استان حتی در زمانی که کمبود نیرو داشتند با مرخصی‌های ورزشی من موافقت کردند و اگر این همکاری و همدلی در دو سال گذشته نبود من وارد لیست هفت مربی فیفا نمی‌شدم و به این جایگاه دست پیدا نمی‌کردم.

توصیه شما به افرادی که به این حوزه علاقه دارند با این مشکل بیان شده، چیست؟

خراسان جنوبی شرقی‌ترین استان کشور است و با کرمان و یزد حداقل ۵۰۰ کیلومتر فاصله داریم و کسانی که چه به حوزه ورزش و چه داوری علاقه دارند لازم است که اراده آهنین داشته باشند و این مسیرها را بروند، همانگونه که من دلسرد نشدم و با ماشین شخصی خود می‌رفتم. لازم است که این شرایط را تحمل کنند تا به جایگاهی برسند که خود فدراسیون حمایت کند.

در این مسیر نیاز است که همواره بدن‌های خود را از نظر فنی آماده داشته باشند که هر لحظه بخواهند از آنها آزمون بدنی یا تست قوانین بگیرند آماده باشند و باقی موارد امکان پذیر است، چرا که استعدادهای خوبی در این زمینه داریم.

از آنجایی که فوتبال خراسان جنوبی نسبت به استان‌های دیگر مانند تهران، مازندران و خراسان رضوی پویا نیست، ورزشکاران برای پیشرفت نیاز دارند که تجربه کسب کنند تا بتوانند در سطوح بالای کشوری قضاوت داشته باشند و تمرین از نظر ذهنی و جسمی بیشترین تأثیر را دارد.

خراسان جنوبی را از نظر پتانسیل و استعداد چگونه می‌بینید؟

از نظر پتانسیل و استعداد، فوتبالیست و داور بسیار داریم ولی مشکل در بخش اسپانسرینگ است که نیاز است معادن و صنایع بزرگ استان سرمایه‌گذاری کنند و برگشت سود به خودشان است. در این راه باید اصولی و با برنامه گام برداشت و از جوانان خود استان استفاده کرد چرا که اکنون حتی استعدادهایی داریم که در امیدهای پرسپولیس تهران بازی می‌کنند.

از نظر تجهیزات، استان چه وضعیتی دارد و لازمه پیشرفت آن چیست؟

تجهیزات ورزشی و زمین خوب داریم و مشکلی در این زمینه نیست، اما لازم است برای جوانان هدف‌گذاری کنیم چرا که وقتی لیگ کشوری نداریم و مسابقات در حد لیگ استانی باقی می‌ماند جوان انگیزه و هدفی ندارد.

هر چند اکنون اعلام شده که تیمی در لیگ دسته سه کشور خواهیم داشت و این موضوع نیز نیاز به هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی اصولی دارد، گویا تیم‌هایی که در مسابقات استانی شرکت کردند برنامه درستی در زمینه حضور در لیگ دسته سه کشور را نداشتند به عنوان نمونه اینکه لازم است هزینه میلیاردی داشته باشند و اگر بدون برنامه در این مسابقات حاضر شویم فقط زنگ تفریح دیگر تیم‌ها شده‌ایم و لازم است که مدیرعامل و هیئت رئیسه تیم‌های ما اصولی کار کنند و اگر تیم داری می‌کنیم هدف ما از تیم داری مشخص باشد.

جایگاه خراسان جنوبی در حوزه داوری کشور چگونه است؟

تاکنون داور بین‌المللی در استان نداشته‌ایم و من راه را باز کرده‌ام و در کشور یک داور در لیست بین‌المللی وجود دارد و حساب ویژه‌ای با توجه به پتانسیل‌ها به خراسان جنوبی شده و لازم است که خود جوانان استان از این فرصت بهره کامل را ببرند تا فاصله بین من با نفر بعدی از استان که به این مرحله می‌رسد، زیاد نباشد.

به نظر شما نگاه مسئولان و مردم به این حوزه چگونه بوده است؟

مردم که همواره با نوع نگاه و برخوردها به من تبریک گفته‌اند و دست بوس آنها هستم ولی در بخش مسئولان تاکنون وابسته نبوده‌ام و پشتوانه من از هیئت فوتبال و دوستانه بود و هیچ توقعی از مسئولان نداشته‌ام.

به نظر شما پس رفت فوتبال خراسان جنوبی به چه دلیل بود؟

این موضوع را پس رفت نمی‌دانم، بلکه دور شدن جوانان از فوتبال می‌دانم. در آن زمان اولویت دوم یا سوم ما در زندگی برای تفریح فوتبال بود ولی اکنون اولویت جوانان شاید بین ۱۰ تا پانزدهم قرار داشته باشد که به عنوان یک سرگرمی در زمانی محدود می‌دانند و حرفه‌ای به آن نگاه نمی‌کنند.

این به دلیل نوع نگاه و شرایط زندگی جوانان است که با زمان ما تفاوت زیادی دارد و هدف آنها از زندگی کردن متفاوت است. به همین دلیل حتی اگر پایه و اساس هیئت و اداره کل ورزش را هم تغییر دهیم تا زمانی که نوع نگاه جوانان تغییر نکند، فایده‌ای نخواهد داشت.

هیئت فوتبال خراسان جنوبی در دو سال گذشته پویا بوده است ولی مشکل اینجا است که اگر به جوانی بگوییم برای پیشرفت لازم است که زمین دیگر استان‌ها را هم ببیند استقبالی نمی‌شود و خانواده‌ها هم در این زمینه مقاومت دارند.

توصیه شما برای توسعه این حوزه چه در فوتبال و چه بخش داوری چیست؟

یک کمیته یا شورایی برگزار شود و تصمیمات تک بعدی نباشد، تصمیمات جمعی و کارشناسی قطعاً خروجی بهتری دارد. لازم است که دلایل آسیب‌هایی که بچه‌ها دارند و علاقه‌ای نسبت به فوتبال ندارند با اجرای طرح تحقیقاتی آسیب شناسی شود که شاید حتی در یک بازه زمانی ۶ ماهه نیز به نتیجه دست پیدا کرد.

همچنین ورزشکاران در هر دو حوزه فوتبال و داوری مشکلات را بدانند که مسیر سختی است و زحمت بسیار دارد ولی این را بدانند هیچ تلاشی بدون پاسخ نمی‌ماند و نتیجه خوبی در پی خواهد داشت.