۱- فدراسیون فوتبال و فوتبال ایران را منسجم‌تر کنید نه بزرگتر.
۲- بطور دقیق ، مشخص کنید که چه چیزی را می‌خواهید تغییر دهید. (درباره تغییر ، کلی‌گویی و خیال‌اندیشی نکنید)
۳- پیوند فوتبال و فدراسیون با ذیفعان و به ویژه باشگاه‌ها، مردم و تماشاگران را به گونه‌ای خلاقانه و مدبرانه تقویت کنید. (از ذینفعان فوتبال فاصله نگیرید)
۴- هزینه‌های مستقیم فدراسیون فوتبال را کاهش دهید.
۵- به چیزهایی فراتر از برد و باخت تیم ملی فوتبال در جام جهانی قطر بیندیشد. (لیگ فوتبال ایران را دریابید)
۶- به تبعات سنگین و اخبار و پس‌لرزه‌های واگذاری، سرخابی‌ها اهمیت بدهید و رابطه آن با کلیت فوتبال ایران و فدراسیون فوتبال را در نظر بگیرید.
۷- شفافیت مالی و اطلاعاتی برای بهبود روابط فدراسیون فوتبال با ذینفعان و برای منزلت حرفه‌ای فدراسیون فوتبال نقش بسیار حیاتی دارد.
۸- برای کاهش هزینه‌های باشگاه‌داری در فوتبال ایران و برای فراهم کردن زمینه حضور بخش خصوصی در فوتبال ایران در نقش مالک یا شریک تجاری یا حامی مالی و....به شدت ، عملگرا و دغدغه‌مند باشید.
۹- گفتگو با دولت و مجلس و صدا و سیما برای فراهم کردن زمینه برگزاری مسابقات با حضور تماشاگر، برای تثبیت اساسنامه کنونی فدراسیون فوتبال ، برای حق پخش تلویزیونی ، برای معرفی ظرفیت‌های فوتبال به دولتمردان و افراد تأثیرگذار در جهت انسجام ملی و شادابی و بهبود روابط ملت و دولت و ...را بیش از گذشته ، جدی بگیرید.
۱۰- چون غالبأ مدیران فدراسیون فوتبال ایران همه چیز فوتبال ایران را در راهیابی تیم ملی به جام جهانی خلاصه می‌فرمایند و غالبأ ضعف‌ها و ناکامی‌ها و ناکارآمدی‌های خود و فدراسیون فوتبال و لیگ فوتبال ایران را پشت حضور تیم ملی در جام جهانی پنهان می‌کنند یا نادیده می‌گیرند به شما توصیه اکید می‌کنم در آذرماه ۱۴۰۱ (پس از پایان جام جهانی) یک بازبینی ۳۶۰ درجه درباره توانمندی‌ها، وعده و وعیدها و دستاوردهای خود اعمال بفرمایید.
اگر فراتر از نتایج تیم ملی در جام جهانی، حداقل ده عملکرد و دستاورد ارزشمند دیگر در فوتبال ایران نداشتید همراه با عذرخواهی از مردم و اهالی فوتبال، استعفا بدهید.
من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال
۲۵۱۲۵۴