به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، دکتر «جین سون جون»، نویسنده این مطالعه از بیمارستان قلب کانگنام در سئول، گفت: «کاهش وزن زودهنگام یک علامت شایع در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون است که می‌تواند نشانه‌ای باشد که افراد در معرض خطر زوال شناختی هستند.»
محققان ۳۵۸ نفر را مورد مطالعه قرار دادند که حدود دو سال قبل بیماری پارکینسون در آنها تشخیص داده شده بود، اما هنوز داروهایی برای این اختلال مصرف نمی‌کردند. آنها با ۱۷۴ نفر بدون پارکینسون مقایسه شدند.
شرکت‌کنندگان در ابتدا آزمون‌های مهارت‌های فکری را انجام دادند و سالانه آنها را تا هشت سال تکرار کردند. آنها همچنین آزمایشاتی را برای افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب که می‌تواند همراه با پارکینسون باشد، انجام دادند.
در مجموع، ۹۸ شرکت کننده وزن کم کردند، ۵۹ نفر اضافه وزن داشتند و ۲۰۱ نفر وزن خود را حفظ کردند. افزایش یا کاهش وزن به عنوان تغییر بیش از ۳ درصد وزن بدن در سال اول مطالعه تعریف شد.
شرکت کنندگان مبتلا به بیماری پارکینسون که وزن خود را کاهش دادند، در مقایسه با افراد مبتلا به این بیماری که وزن خود را حفظ کردند، به طور کلی مهارت‌های فکری شأن سریع‌تر کاهش یافت. مهارت‌های فصاحت کلامی، معیاری برای عملکرد اجرایی، در شدیدترین کاهش‌ها دخیل بودند.
برعکس، افراد مبتلا به پارکینسون که وزن اضافه کردند، در آزمون سرعت پردازش ذهنی، کاهش کمتری در نمرات خود داشتند.
به نظر نمی‌رسد که تغییر وزن با تغییر در سایر علائم غیرحرکتی مرتبط باشد. همچنین به نظر نمی‌رسد بر نمرات آزمون‌های مهارت‌های تفکر در میان افراد بدون بیماری پارکینسون تأثیر بگذارد.
جون گفت: «این یافته‌ها اهمیت بالقوه مدیریت وزن را در مراحل اولیه بیماری پارکینسون نشان می‌دهد. مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا اقداماتی برای جلوگیری از کاهش وزن می‌تواند کاهش شناختی در افراد مبتلا به پارکینسون را کاهش دهد، مورد نیاز است.»