آقای صادق طباطبایی در رابطه با تحویل سلاح‌هایی که برای ارتش خریداری کرده بود، مورد اتهام قرار گرفت و پرونده به دادگاه انقلاب ارتش ارجاع گردید. پس از چند جلسه بازجویی، دادستان وقت انقلاب ارتش، آقای اتابکی تشخیص داد که ایشان باید بازداشت شود، کار که به این‌جا رسید، آقای هاشمی رفسنجانی تلفنی تماس گرفت و توصیه کرد که سخت‌گیری نکنید. در آن هنگام موضوع خطبه‌های نماز جمعه ایشان «عدالت اجتماعی بود». من در پاسخ ایشان عرض کردم: «بگذارید عدالت اجتماعی را که شما می‌گویید، ما در دادگاه‌ها پیاده کنیم.»
ایشان فرمود: «در کنار عدالت اجتماعی، چیزهایی دیگر هم هست».
گفتم: «چیزهای دیگر را من نمی‌فهمم».
در آن هنگام، آیت‌الله صانعی دادستان کل کشور بود.
ایشان نیز تماس گرفت و گفت: «پرونده صادق طباطبایی را به شورای عالی قضایی بفرستید، در شورا تصمیم گرفته شد که این پرونده به شورا منتقل شود».
من با عصبانیت پرسیدم: «چرا؟»
پاسخ دادند که حاج احمدآقا تماس گرفته که این پرونده باید بهتر رسیدگی شود.
من در حالی که به‌شدت عصبانی بودم، گفتم: «آقای صانعی، فرستادن این پرونده به شورای عالی قضایی، روسیاهی دنیا و آخرت برای آن شوراست، چرا نمی‌گذارید به این پرونده رسیدگی کنیم؟!»
فردای آن روز ـ یا دو روز بعد ـ حاج احمد آقا با من تماس گرفت که امام با شما کار دارند، من نمی‌دانستم امام با من چکار دارد،
اما به هر حال خدمت امام رسیدم. حاج احمدآقا هم نشستند، قبل از هر سخن ایشان خطاب به امام عرض کرد: «شما به من فرمودید که من با شورای عالی قضایی تماس بگیرم که پرونده صادق طباطبایی را بخواهند؟»
امام فرمودند: «بله.»
معلوم شد که آقای صانعی جریان برخورد مرا به حاج احمدآقا منتقل کرده و ایشان می‌خواهد بگوید که من این کار را از جانب خود انجام نداده‌ام، بلکه دستور امام بود و عصبانیت شما در این مورد، از این‌که من در این پرونده دخالت کرده‌ام، درست نیست.
در ادامه امام فرمودند: «من نمی‌گویم شما به این پرونده رسیدگی نکنید، من به احمد گفتم این پرونده به شورای عالی قضایی منتقل شود و ترتیبی بدهند که تبدیل به یک جریان سیاسی نشود.»
سپس امام در تبیین دستور خود فرمودند: «رادیوهای بیگانه درصدد هستند از کسانی که به نوعی با من نسبت دارند، نقطه ضعفی بیابند و جوسازی و شایعه‌سازی کنند. مقصود من آن است که این موضوع به گونه‌ای که به این‌جا منتهی نشود، رسیدگی شود. اگر نتیجه رسیدگی مجرمیت او شد و محکوم به زندان شد، حکم اجرا شود، اما تا وقتی که اتهام او ثابت نشده، او را بازداشت
نکنید.»
همچنین امام ضمن فرمایشات خود تأکید داشتند: «کسی به این موضوع رسیدگی کند که توجه داشته باشد ممکن است این موضوع تبدیل به یک جریان سیاسی
شود».
حاج احمد آقا عرض کرد: «بهترین شخصی که می‌تواند به این پرونده رسیدگی کند شخص آقای ری‌شهری است.»
گفتم: «من دادستان نیستم. دادستان آقای اتابکی است، او باید رسیدگی کند و من رأی نهایی را صادر خواهم کرد.»
امام فرمود: «من ایشان را نمی‌شناسم، شما را می‌شناسم، خودت رسیدگی کن، هر چه تشخیص دادی قبول دارم».
من رسیدگی به اتهام وی را آغاز کردم. براساس مدارکی که ارائه کرد، نتوانستم خیانتی را احراز کنم.
23302