مارتین ساموئل در نشریه «دیلی‌میل» می‌نویسد: شاید رونالدو در بازی روز یکشنبه مقابل آرسنال، بعد از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات، آخرین بازی خود را در اولدترافورد انجام بدهد. اگر چنین اتفاقی رخ بدهد اصلاً خوشایند نخواهد بود. حضور تعویضی ۹ دقیقه‌ای اصلاً چیزی نبود که بتوان برای کریستیانو رونالدو متصور شد. ورود او مانند همیشه با تشویق شدیدی همراه شد، اما با خروج او از زمین، توجه‌ها به جای دیگری معطوف شد: به تیم جوان‌تر و سرزنده یونایتد که برای اولین بار بعد از سال ۲۰۱۸ لیورپول را در لیگ شکست داده بود. تیمی که به طور مشخص، بدون رونالدو به سمت آینده گام برداشته است.
وقتی در اوایل تابستان امسال نشان داد که یونایتد برای او کوچک است و تمایلش به ترک باشگاه را اعلام کرد، تصور می‌کرد باشگاه‌ها در خیابان برای جذب او صف بکشند و یونایتد هم التماسش کند که بماند. اما اینطور نشد. ارتباطش با چلسی به جایی نرسید و تمایل زیادی از سوی باشگاه‌های برتر لیگ برای او وجود نداشت.
از آنجایی که رونالدو مصمم است تا رکورد خود را برای شروع هر فصل از ۲۰۰۲-۲۰۰۳ به بعد به عنوان بازیکن لیگ قهرمانان حفظ کند، گزینه‌های اندکی در این کشور دارد. واکنش شدیدی نسبت به علاقه اتلتیکومادرید به جذب او ایجاد شد و بعد از دوره غیر قابل توجهی که در یوونتوس گذراند، تمایلی از سوی باشگاه‌های ایتالیایی برای جذب او مطرح نشد. اما چیزی که در ماه‌های اخیر برای رونالدو واقعاً تغییر کرده، رابطه او با یونایتد است. دیگر به اینکه او چه کار می‌کند و مقصدش کجاست توجهی نمی‌شود، بلکه الان مهم این است که باشگاه قرار است با او چه کند.
اریک تن‌هاخ در مورد نقشی که رونالدو می‌تواند در تیم بازی کند به طرز دلگرم‌کننده‌ای صحبت می‌کند زیرا هیچ فایده‌ای در تضعیف یک مهره ارزشمند و بازیکنی بانفوذ در رختکن وجود ندارد، اما رونالدو اکنون در قلمرویی ناشناخته است. برای اولین بار در دوران حرفه‌ای رونالدو، باشگاه بدون حضور او بهتر به نظر می‌رسد. در مقابل لیورپول، آنها به مراتب از هر نسخه‌ای که امسال از این تیم دیدیم، برتر بودند. و رونالدو در زمین حضور نداشت...
او دیگر سرمشق نیست، دیگر آن استانداردی نیست که همه از او پیروی کنند. غیبت در تور پیش‌فصل حتی به دلیل شخصی، نداشتن تناسب اندام کافی برای شروع فصل... این آن رونالدویی نیست که ما می‌شناختیم.
شاید کنار آمدن با او دشوار بوده ولی او همیشه ارزش اینهمه زحمت را داشت. او همیشه بهترین و سخت‌کوش‌ترین بوده است، تناسب اندامش از همه در تیم بهتر بوده است. همیشه اولین نفری بود که تمرین را شروع می‌کرد و آخرین نفری بود که از تمرین دست می‌کشید.
پاتریس اِورا یک بار برای صرف ناهار به خانه رونالدو دعوت شد و متوجه شد که انگیزه او از این دعوت خوشگذرانی نیست، بلکه همراه داشتن یک رفیقِ ورزشکار است. فقط نوشیدنی رژیمی و غذای مخصوص ورزشکاران سِرو شد. حتی ایده سرگرمی رونالدو هم به ورزش و تمرین مرتبط می‌شود.
حالا دیدن اینکه تیم بدون او در روز دوشنبه بهتر عمل کرده و پرس خط حمله (که رونالدو نمی‌تواند انجام بدهد) نتیجه مثبت برای تیم به همراه داشته، فقط یک راه را نشان می‌دهد: رونالدو دیگر در ترکیب اصلی حضور نخواهد داشت.
او این روزها تنها به نظر می‌رسد، در رسانه‌های اجتماعی فعال است اما بلافاصله از پیوستن کاسمیرو، هم‌تیمی سابقش در رئال مادرید، به یونایتد استقبال نکرد. برعکس رافائل واران که او هم چنین مسیری را از اسپانیا طی کرده بود، و در همان لحظه اول اعلام قرارداد به کاسمیرو خوش‌آمد گفت.
تن‌هاخ اصرار داشت که رونالدو می‌تواند در آینده و در بازی با پرسینگ بالا بازی کند، اما تا کنون شواهد کمی در مورد این موضوع وجود دارد. همچنین هیچ خریداری که بخواهد مشکل یونایتد را حل کند وجود ندارد، اگرچه ممکن است زمانی که ترکیب نهایی لیگ قهرمانان مشخص شود، یکی از آنها ظاهر شود. پیشنهادهایی مبنی بر بازگشت عاشقانه به اسپورتینگ لیسبون هم مطرح شد، اگرچه ممکن است وقتی چک دستمزد خود را ببیند، عاشقانه از بین برود.
در هر صورت، رونالدو هرگز برای این خروج و این تابستان برنامه‌ریزی نکرده بود. می‌گوید که بعد از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات در مورد احساسش و اتفاقاتی که رخ داده صحبت خواهد کرد، اما شاید مجبور نباشم آنقدر منتظر بمانیم.
تصویر در روز دوشنبه در اولدترافورد بر همگان روشن شد. فقط آن تصویری نبود که رونالدو امیدوار بود ببیند.