تیم فوتبال سپاهان که در بازگشت از ترکیه تمرینات خودش را در کمپ فردوس اصفهان پشت سر می‌گذاشت، عصر جمعه در آخرین دیدار تدارکاتی خودش پیش از شروع بیست و دومین دوره مسابقات لیگ برتر به مصاف تیم خوشه طلایی ساوه رفت. دیداری که پایانی خوش بود بر سری بازی‌های تدراکاتی تیم سپاهان قبل از آغاز رسمی فصل جدید.
نکته جالب توجه در خصوص این مسابقه، باز شدن درهای ورزشگاه نقش جهان به روی تماشاگران اصفهانی بود. اتفاقی که باعث شده بود هواداران متعصب سپاهان بازی دوستانه با تیم دسته اولی را هم از دست ندهند و خودشان را برای تشویق طلایی‌پوشان به نقش جهان برسانند. هواداران به مانند سالهای گذشته شعارهایی که لیدرها از بلندگو تکرار می‌کردند را پاسخ می‌دانند و لیدرها هم برای تهییج آنها، تماشاگرانی که در شعار دادن همراهی نمی‌کردند را منتسب به تیم‌های پایتخت می‌دانستند!
سپاهان مورایس با یکی دو تغییر نسبت به این ترکیب برابر استقلال ساپینتو عرض اندام خواهد کرد. تیمی که اسکواد و کادر فنی‌اش کابوس سی هفته‌ای مدعیان خواهد بود.
بازیکنان تیم فوتبال سپاهان یک ساعت پیش از شروع بازی با تشویق شدید تماشاگران وارد زمین شدند تا خودشان را برای بازی گرم کنند. هواداران بیشتر بازیکنان مخصوصا ستاره‌های تازه جذب‌شده را به طور جداگانه تشویق می‌کردند و سعی می‌کردند در ورودشان به آنها خوش‌آمد بگویند. لیدرها هم از هواداران می‌خواستند به مسائل شخصی بازیکنان از جمله تعلق خاطر آنها به تیم‌های قبلی(سرخابی‌ها) کاری نداشته باشند و موجبات به هم خوردن تمرکز آنها مانند بعضی از بازیکنان فصل قبل را فراهم نکنند.
صحبت‌های خارج از مصاحبه با بازیکنان نشان می‌داد تمامی آنها تحت تاثیر شخصیت و کاریزمای سرمربی جدید و دستیارانش قرار گرفته‌اند و کار کردن با این اکیپ پرتغالی را تجربه‌ای تازه قلمداد می‌کردند. در بین بازیکنان سپاهان، میلاد جهانی و محمدرضا مهدی‌زاده حاضر نبودند و حسن شوشتری هم در جایگاه ویژه تماشاگر بازی تیمش بود. سایر بازیکنان سپاهان یکی یکی برای پاسخ به ابراز علاقه هواداران به سمت سکوها می‌رفتند.
با شروع بازی، آرایش تیم مورایس هم مشخص شد و ابهامات در خصوص نحوه چیدمان سه بازیکن خط میانی این تیم برطرف شد. آن طور که از شواهد بازی و البته اخباری که پیش از این از بازی‌های دوستانه این تیم در ترکیه رسیده و مشخص شده بود، سپاهان تحت هدایت مورایس با سیستم 433، با یک هافبک دفاعی و دو بازیکن در پست‌های هافبک مرکزی راست و چپ( RCM و LCM ) در خط میانی و دو وینگر چپ و راست( LW و RW ) و یک مهاجم هدف ( CF ) بازی می‌کرد به گونه‌ای که مسعود ریگی هافبک دفاعی بود و محمد کریمی و یاسین سلمانی دو هافبک روی دست او بودند. فرشاد احمدزاده و کامسوبا وینگرهای چپ و راست بودند و شهریار مغانلو تک مهاجم این تیم بود.
کامسوبا، سهمیه آسیایی سپاهان از چهار بازیکن خارجی، سرعتی، انرژیک، ریزنقش و باهوش نشان می‌داد. بازیکنی که قد و قامت کوتاهش سبک بازی بازیکنانی چون خلعتبری و محمود کریمی را در ذهن هواداران تداعی می‌کند.
حضور سلمانی و محمد کریمی، دو بازیکن شوتزن سپاهان پشت خط جلوی سه نفره طلایی‌پوشان هم باعث شده بود میانگین شوتزنی بازیکنان سپاهان از حد استاندارد لیگ ایران بالاتر برود که روی یکی از همین شلیک‌ها، کاپیتان محمد کریمی نخستین گل بازی را به ثمر رساند. میل به هجوم وحشتناک رامین رضاییان در سمت راست و هماهنگی بالای این بازیکن با فرشاد احمدزاده به واسطه سابقه مشترک بازی در پرسپولیس، سمت چپ خط دفاعی خوشه طلایی را به جولان‌گاه وینگ‌بک و وینگر زردپوشان اصفهانی تبدیل کرده بود. اتفاقی که بدون شک در طول لیگ برتر هم بارها و بارها شاهد آن خواهیم بود. رضاییان که خیلی زود و در نخستین بازی پیش چشم هواداران سپاهان، هنر کم‌نظیرش در سطح فوتبال ایران را به رخ کشید و بار دیگر با یک ضربه ایستگاهی تماشایی، مهارتش در این مورد خاص را نشان داد. در طرف دیگر، امید نورافکن و کامسوبا هم زوج‌سازی خوبی کرده بودند و امید مطابق همیشه با تکیه بر قدرت بدنی بالای خودش چندین بار از سد هافبک‌ها و مدافعین خوشه طلایی عبور کرد و کامسوبا را پشت دفاع حریف صاحب توپ کرد.
نوع بازی سپاهان به خوبی عدم تمایل مورایس به خرید مهاجم جدید را توجیه می‌کرد. شهریار مغانلو، مهاجم نوک اصلی سپاهان در فصل جدید، در این بازی تمام فاکتورهای لازم برای یک سانتر فوروارد را به نمایش گذاشت. توپ‌گیری در حالت پشت به دروازه، ساخت بازی برای وینگرهای کناری، ساباندن توپ اول، حضور دائمی در باکس حریف و زدن ضربات سر اول، کارهایی بود که تمشاگران از روی سکوها بارها از مغانلو دیدند و شاید به همین خاطر هم بود که در پایان بازی در گفتگو با خبرنگار ورزش سه از احترام خودشان به تصمیم مورایس در اکتفا به مغانلو برای فصل پیش رو سخن به میان آوردند.
کاپیتان محمد کریمی شگفتانه سپاهان برای لیگ بیست و دوم خواهد بود. بازیکنی که در اوج جوانی بازوبند یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران را در طول فصل خواهد بست و شاید امسال، قدر کافی را ببیند.
رناتو داسیلویرا، مدافع برزیلی سپاهان هم یکی دیگر از نقاط عطف بازی امروز طلایی‌پوشان بود. مدافعی که به مانند زوج خودش دانشگر، قدرت پا به توپ بالایی دارد و هربار که فرصت می‌کرد روی قوس نیمه‌ی زمین حریف دیده می‌شد. هرچند با آماده شدن نیلسون جونیور که امروز از جایگاه ویژه شاهد بازی هم‌تیمی‌های جدیدش بود، باید شاهد یک رفابت تمام‌عیار در قلب دفاع سپاهان باشیم. مخصوصا که محمد نژادمهدی هم بلافاصله بعد از حضورش در زمین توانست گل چهارم سپاهانی‌ها را وارد دروازه این تیم کند. جدای از سوپرگل رامین رضاییان، حضور این بازیکن در سمت راست خط دفاعی سپاهان توام با قرار گرفتن شهریار مغانلو با آن قد و قامت مناسب سرزنی در نوک پیکان حمله سپاهان، دست مورایس را برای تاکتیک سانتر و سرزنی حسابی باز کرده است. حضور محمد دانشگر به عنوان یکی از گلزن ترین مدافعان فوتبال ایران در کنار میانگین قدی قابل قبول خط دفاعی سپاهان، سپاهان را روی ضربات شروع مجدد هم حسابی خطرناک می‌کند.
حضور ستاره‌ای در قد و قواره مانوئل فرناندز در جایگاه ویژه ورزشگاه نقش جهان، کلاف سردرگم کادر فنی استقلال برای آنالیز تیم سپاهان در این مسابقه بود. جایی که سوپراستار پرتغالی سپاهانی‌ها در حالی که کمترین نشانی از ذره‌ای چربی و اضافه‌وزن در بدنش نمایان نبود، می‌تواند برگ برنده مورایس و تیمش نه‌تنها در ورزشگاه آزادی که در طول فصل باشد.
محمد نژادمهدی، تنها بازمانده خط دفاعی سپاهان از فصل گذشته، در تیم مورایس شروعی درخشان داشت. مدافعی که باید خودش را برای یک رقابت برزیلی ایرانی در قلب دفاع طلایی‌پوشان آماده کند.
محمدرضا ساکت، مدیرعامل باشگاه سپاهان هم به مانند همیشه با آرامش خاص خودش نظاره‌گر بازی تیم بود و در گفتگو با خبرنگاران، زبانی و بدنی آرامش درونی و اعتمادش به سپاهان 1401 را بروز می‌داد. مدیری که بحران استعفای شبانه نویدکیا را به خوبی پشت سر گذاشت و با وجود پیوستن ستارگان تیمش به سرخابی‌های پایتخت، به زعم هواداران سپاهان اسکوادی قوی‌تر از قبل را در اختیار مربی بین‌المللی‌اش قرار داد.
آنچه مشخص است، سپاهان با بهره‌مندی از یکی از بهترین امکانات سخت‌افزاری و لجستیکی در کشور، کاری اصولی را با کادرفنی مجرب پرتغالی آغاز کرده که بدون شک جدای از انتفاع سازمانی این تیم از مجموعه فوتبال بزرگسالانش، فوتبال ایران هم می‌تواند از این پیشرفت بی‌نصیب نماند.