رأی ممتنع ایران به قطعنامه «حق برخورداری از محیط زیست سالم و پایدار»/ کنعانی پاسخ داد

سخنگوی وزارت امور خارجه افزود: جمهوری اسلامی این در فرایند مذاکرات این قطعنامه مشارکت فعال داشت،  اما متاسفانه بانیان قطعنامه از پذیرش اصلاحات ایران و تعداد زیادی از کشورها خودداری کردند.

کنعانی ادامه داد: در واقع یکی از دلایل مهم اجماعی نبودن این قطعنامه و رای ممتنع تعدادی از کشورها به آن، نواقص متعدد، نادیده انگاشتن  تکالیف و وظایف قدرت های بزرگ استعماری به ویژه دولت های  غربی تخریب کننده محیط زیست و ایجاد کننده بحران و نا امنی در جهان در این قطعنامه  است.

سخنگوی وزارت امور خارجه افزود: جمهوری اسلامی ایران حفاظت و صیانت از محیط زیست را وظیفه خود می داند و متعهد به پیگیری این موضوع مهم در چارچوب مجامع تخصصی و بین المللی ذی ربط است، اما با استفاده ابزاری و سیاسی از محیط زیست و نادیده انگاشتن مبانی کلیدی محیط زیست در یک قطعنامه یکسویه، گزینشی و تفرقه افکن مخالف است.

این دیپلمات ارشد کشورمان در ادامه گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: کشورمان در منطقه ای از جهان قرار گرفته که از یک سو دارای مزیت نسبی سوخت های فسیلی است و از سوی دیگر این منطقه دارای تنش آبی، کم آبی، خشکسالی،   پدیده گرد و غبار و سد سازی در کشورهای همسایه است که حل مشکلات مزبور علاوه بر تلاش های داخلی، نیازمند همکاری بین المللی لازم و موثر است، اما تحت فشار سیاسی غرب، نه تنها از همکاری بین المللی موثر در این زمینه جلوگیری به عمل آمده، بلکه با اعمال تحریم های سیاسی یکجانبه و حتی ایجاد ناامنی، ظرفیتها و  بسترهای مناسب تحقق این حق در منطقه و به ویژه در کشورمان، توسط آمریکا و قدرتهای سیاسی تخریب و تباه شده است، لذا در چنین شرایطی، ایجاد یک «حق جدید» در یک نهاد سیاسی، در واقع استفاده ابزاری و ناروا از محیط زیست در حد شعار و در حد یک اهرم سیاسی است.

کنعانی افزود: در موقعیت کنونی،  رأی ممتنع جمهوری اسلامی ایران به قطعنامه سیاسی مزبور، تاکید بر هدایت صحیح این موضوع در مجاری ذی ربط تخصصی و غیر سیاسی آن است. به عبارت روشنتر رای ممتنع جمهوری اسلامی ایران به  شیوه پیشبرد این حق است نه مخالفت با حق بهره برداری از حق محیط زیست سالم و پایدار.

سخنگوی وزارت امور خارجه در پایان تاکید کرد: از نگاه کشورهای غربی هدف این قطعنامه رسیدگی به سه موضوع مهم «تغییر اقلیم، تخریب تنوع زیستی و آلودگی» است و این در حالیست که از سوی دیگر، تعداد قابل توجهی از کشورها اعتقاد دارند رسیدگی تخصصی به مسائل زیست محیطی می بایست در مجامع بین المللی مربوط به محیط زیست پیگیری شود، اما هدف بانیان غربی از طرح این قطعنامه تخصصی مهم در "شورای حقوق بشر" که به طور عمده یک نهاد سیاسی است، سوء استفاده از محیط زیست در حد یک ابزار سیاسی است.