خبرورزشی- به عبارت بهترباشگاه ملوان که به عنوان رقیب پرسپولیس برای برگزاری دیدار تدارکاتی و همینطور خداحافظی رسمی حسینی از میادین انتخاب شده بود، از بیانیه سرخپوشان ناراحت شد و از این بازی انصراف داد.
چهارشنبه گذشته باشگاه پرسپولیس در کانال تلگرامی خود اعلام کرد اعلام کرد که دیدار خداحافظی جلال حسینی روز ۱۴ مرداد با برگزاری دیداری دوستانه با ملوان برگزار می شود. سرخپوشان در این بیانیه اعلام کردند که شان حسینی به حدی بالای است که باید با یک تیم خارجی بزرگ دیدار می کردند که این مساله به مذاق مدیران ملوان خوش نیامده است.
در این بیانیه آمده بود: " برنامه‌ریزی‌ها برای انجام یک بازی خداحافظی مناسب و در شأن سیدجلال حسینی در حال انجام است. هرچند سیدجلال حسینی آنقدر بزرگ است که بهتر بود بازی خداحافظی‌اش مقابل یک تیم بزرگ خارجی انجام می‌شد اما به دلیل کمبود زمان و در پیش بودن مسابقات لیگ برتر این امکان وجود نداشت."
باشگاه ملوان هم بعد از این اطلاعیه کوتاه، اعلام کرد که با احترام به هواداران پرسپولیس و هواداران تیم خود، از این بازی انصراف می دهد.
در همین ارتباط بد ندیدیم با مرتضی کرمانی مقدم ستاره پرسپولیس در دهه ۶۰ گفت و گو کنیم؛
از ماجرای لغو بازی خداحافظی پرسپولیس و ملوان انزلی که مطلع شدید؟
تا حدودی در جریان هستم. انزلی چی ها مردم با معرفتی هستند و به هر حال یک اتفاقی افتاده که باعث سوء تفاهم شده است و امیدوارم ملوان به خاطر سید جلال حسینی بازی خداحافظی را برگزار کند.
اما به خاطر اینکه در بیانیه باشگاه پرسپولیس آمده بود که سید جلال آن قدر بزرگ است که باید بازی خداحافظی اش مقابل یک تیم بزرگ خارجی برگزار می شد، باشگاه ملوان انزلی دلخور شده است.
شاید متن به کار رفته در این بیانیه درست نبوده باشد اما حتم دارم عمدی در کار نبوده است. اشتباهی صورت گرفته که باعث این سوء تفاهم شده است. من البته شنیدم باشگاه پرسپولیس عذرخواهی کرده است. درست است؟
بله، باشگاه پرسپولیس عذرخواهی کرده است اما ظاهرا ملوانی ها نپذیرفته اند؟
ملوانی ها بسیار بخشنده و با معرفت هستند. سرآمد همه بامعرفت ها هم مرحوم سیروس قایقران بود. من فکر نمی کنم فوتبالیستی با معرفت سیروس دیگر متولد شود.
خاطره ای از مرحوم قایقران دارید ؟
خیلی خاطره ها دارم. یک چیزی می گویم و یک چیزی می شنوید. مرد مثل او دیگر در فوتبال ما متولد نخواهد شد. من یادم می آید همیشه سیروس از شمال کشور مهمان داشت. سرتمرین تیم ملی می آمدند و در خواست هایی می کردند و باور کنید هر چه در جیبش داشت می بخشید! ساعت پیراهن، کاپشن یا یکی بیمار داشت و می خواست او را جراحی کند و ... خلاصه آن که لوطی صفت و مشتی بود، خیلی! باورتان نمی شود وقتی می فهمید دختری جهیزیه ندارد یا پدر و مادرش نمی توانند او را به خانه بخت بفرستند، تنهایی راه می افتاد و به بازار انزلی می رفت، از اعتبارش خرج می کرد تا یخچال، گاز، فرش، تلویزیون و ... برای آنها تهیه کند. اگر بخواهم از مردانگی سیروس بگویم باید یک شبانه روز حرف بزنم.
خاطره شخصی چه طور؟
من و زنده یاد سیروس خیلی رفیق بودیم. یک بار خاطرم هست در اردوی تیم ملی در مجموعه ورزشی آزادی استراحت داشتیم. من تازه نامزد کرده بودم و سیروس یک ماشین نو خریده بود. از او ماشینش را قرض گرفتم که بروم و ساعاتی بعد برگردم اما چشمتان روز بد نبیند تصادف کردم! ماشین سیروس صدمه دید و با توجه به اینکه اردو داشتیم نتوانستم آن را تعمیر کنم و بعد پس بدهم. به اردو برگشتم و ماشین را عقب تر و جلوی در مجموعه پارک کردم. وقتی سیروس من را دید، سراغ ماشین را گرفت و من هم این دست و آن دست کردم که چه جوابی بدهم؟ اما خدابیامرز سیروس اجازه نداد ادامه بدهم و گفت " مرتضی، اگر آتش هم زده باشی فدای سرت!" واقعا چنین روحیه ای داشت. همه چیزش برای مردم و رفقایش بود و ... خداوند رحمتش کند.
از بازی خداحافظی سید جلال حسینی به زنده نام سیروس قایقران رسیدیم. جالب بود!
می خواستم بگویم انزلی چنین مردمی دارد. من حتم دارم همشهریان سیروس قایقران اجازه نمی دهند به خاطر یک اشتباه که باعث سوء افاهم شده بازی خداحافظی سید جلال حسینی لغو شود. من خاطره تصادف با ماشین قایقران را تعریف کردم تا بگویم سیروس و مردم انزلی چقدر بخشنده هستند و حالا از همه این عزیزان و مسئولان باشگاه ملوان به ویژه پژمان نوری و مازیار زارع عزیز که می دانم ارادت زیادی هم به خدابیامرز سیروس دارند خواهش می کنم این ماجرا را فیصله بدهند تا این بازی خداحافظی برگزار شود. سید جلال حسینی یک بازیکن بزرگ و با افتخار است که بالای ۱۰۰ بازی ملی دارد و همه همشهریانش هم به او افتخار می کنند.
راستی می دانیم شما، مجتبی محرمی و چند ملی پوش تهرانی به خاطر سیروس قایقران در اردوی تیم ملی با یک بچه تهران و همشهری خودتان درگیر شدید. می توانید آن ماجرا را شرح بدهید؟
بگذریم! خدابیامرز سیروس خودش مشتی و بزرگ و یک شهر را حریف بود. نیازی به من نداشت که بخواهم از او حمایت کنم اما اتفاقی افتاد که سیروس را وادار کرد با طرف برخورد کند. البته ما بچه تهران ها و همه ملی پوشان عاشق سیروس بودیم. او کاپیتان ما و تیم ملی نبود بلکه برادر بزرگ همه ما بود. روحش شاد و یادش گرامی باشد.