آرتین زهرابی؛ عادل فردوسی پور در مصاحبه با مهدی طارمی به درستی خطاب به او گفت آیا خبر از قراردادهای ۱۵، ۲۰ میلیاردی لیگ ایران دارد؟
پاسخ طارمی به سوال عادل مثبت بود. بازیکنان فوتبال، خبر همدیگر را دارند و خوب می دانند چه پول هایی در لیگ ما دست به دست می شود.
یکی از دلایل علاقه بازیکنان ایرانی به این لیگ نیم بند، انگیزه های مالی است؛ در غیر این صورت بسیاری از بازیکنان می توانند به لیگ های درجه ۲ اروپایی بروند. اما سوال این است چرا این اتفاق به ندرت رخ می دهد؟
مهدی طارمی به این پرسش جواب می دهد؛ «این روزها راه برای بازیکنان ایرانی به لیگ پرتغال باز شده است اما در لیگ این کشور باید به قراردادهای ۱۰۰ هزار دلاری رضایت داد؛ یعنی هر فصل حدود ۳ میلیارد تومان.»
بستگی دارد کار یک بازیکن در فوتبال اروپا چقدر بگیرد؛ اگر یکی مثل طارمی باشد، آن وقت تبدیل به ستاره ای می شود که حتی از میلان ایتالیا سراغش می روند...
مسئله بعدی اما این است؛ در فوتبال ایران که معروف به ورشکستگی باشگاه ها، ماجرای حق پخش تلویزیونی، گرفتاری های متعدد مالی و... است، چگونه با بازیکنان متوسط از نظر فنی و حتی اخلاقی، قراردادهای ۲۰ میلیاردی منعقد می کنند؟
این پول از هرطریقی که فراهم می شود، نشان می دهد بیخود نیست لیگ برتر ما تبدیل به بهشت بازیکنان شده و بی دلیل هم نیست که خیلی ها، ترجیح میدهند همین جا به فوتبالشان ادامه بدهند تا زحمت حضور در فوتبال اروپا را به جان بخرند!
لیگ ایران که تازه قانون سقف قراردادها را تمسخر می کند، به بی در و پیکر بودن مشهور است!