ازجمله رفتارهایی که باعث ناامیدی مردم می‌شود، عملکرد دولتمردان است. طبعا هر شعاری بدون عمل مطرح و ده‌ها و صدها بار تکرار شود، حاصلش حتما امیدواری نیست، بلکه به‌تدریج جای خود را به یأس می‌دهد.
محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا طی یادداشتی برای روزنامه اعتماد نوشت: جناب آقای خطیب، وزیر محترم اطلاعات در دیدار اعضای شورای فرهنگی و تبلیغات اسلامی گفته‌اند: «اکنون که دولت انقلابی و مردمی تصمیم به ایجاد تحولات اساسی در اقتصاد گرفته، دشمن تصمیم دارد با برنامه‌ریزی و تلاش مضاعف، مسائل اقتصادی کشور را امنیتی کرده و به دنبال سوءاستفاده از مطالبات انباشته شده مردم است...»؛
«براساس نظرسنجی‌های انجام شده در داخل و خارج از کشور و براساس اعلام سازمان‌های معتبر جهانی، مردم ایران به آینده امیدوارند...»؛ «دشمن از بیرون مرزهای کشور با اهتمام به ترور، تخریب و جنگ سایبری، شرایطی را فراهم کرده تا با تحریک جامعه و افزایش نارضایتی، میان مردم در جهت عدم موفقیت دولت و نظام تلاش کند...»
1- اینکه وزیر محترم اطلاعات، برخلاف مشی برخی سیاسیون و اصحاب رسانه، دشمن را بیرونی خوانده و انگشت اتهام را به سمت منتقدان داخلی (که سهم بزرگی در آرامش این روزهای کشور دارند) نگرفته‌اند، جای خوش‌وقتی دارد. اگر این تعبیر را اصلاح روندی بنامیم که سال‌هاست نخبگان جامعه را از نظام جدا می‌کند، رویکردی ارزشمند است. 2- در اینکه دشمن به دنبال نا امید کردن مردم از آینده کشور است شاید تردیدی وجود نداشته باشد اما این اتفاق، مال امروز و دیروز نیست. سال‌های متمادی است که چنین انگیزه‌ای در آنها وجود دارد اما گاهی رسانه‌های رسمی کشور و چهره‌های سیاسی، فرهنگی با تضعیف برخی دولت‌ها، به نومیدی گسترده مردم پرداخته‌اند و حال آنکه کمتر شنیده شده که افرادی، ایجاد نومیدی را محکوم کنند؛ ازجمله بزرگان شورای هماهنگی تبلیغات که آقای وزیر در جمع آنها سخن گفته‌اند. 3- حتما داده‌های مربوط به نظرسنجی‌هایی که جناب آقای خطیب درباره امید مردم ایران بیان کرده‌اند، موجود و قابل ارایه است. ارایه متن کامل این نظرسنجی‌ها می‌تواند برای دولت، به جهت‌دهی خدمات بیشتر منجر شود و از طرفی برای مردم و کارشناسان قابل تامل و بررسی است.
امید به آینده، نمی‌تواند واهی و شبیه سراب باشد. پارامترهایی دارد که با اعلام و نشر نظرسنجی موصوف می‌تواند نقش و جایگاه آن را روشن کند. 4- ازجمله رفتارهایی که باعث ناامیدی مردم می‌شود، عملکرد دولتمردان است. طبعا هر شعاری بدون عمل مطرح و ده‌ها و صدها بار تکرار شود، حاصلش حتما امیدواری نیست، بلکه به‌تدریج جای خود را به یأس می‌دهد. نمونه‌اش عملکرد وزیر پیشین رفاه است که با سراب امید آمده بود و دست آخر نیز بزرگان دولت به منظور جلوگیری از ایجاد نومیدی‌های بیشتر، عذرش را خواستند. 5- وزیر محترم اطلاعات می‌گوید اکنون دولتی انقلابی و مردمی بر سر کار آمده و قصد تحول اساسی در حوزه اقتصاد دارد. این جمله را هر کس دیگری گفته بود، وجه آرزو یا خطابه یا شعار داشت اما وقتی وزیر محترم اطلاعات آن را می‌گوید نه فقط یک آرزو که یک خبر است و می‌تواند به یک «مطالبه» تبدیل شود. جناب ایشان بیش از دیگران می‌داند هرگونه عملکردی که به این آرزو ضربه بزند، کاری ضدانقلابی و ضدمردمی است و لابد وزارت اطلاعات به عنوان چشم و گوش باز کشور، حواسش به دولتی که بیشترین همراهی با آن، (از صدر انقلاب تاکنون) وجود دارد، خواهد بود و به‌موقع برای کنار گذاشتن مدیران ناتوان تصمیم‌سازی خواهد کرد.