به گزارش همشهری‌آنلاین، استقلالی‌ها تصمیم‌شان را برای فصل جدید گرفته‌اند و لیگ بیست و دوم را با یک مربی خارجی آغاز خواهند کرد. «ریکاردو ساپینتو» به‌زودی تبدیل به نخستین مربی پرتغالی تاریخ باشگاه استقلال و چهارمین مربی خارجی این تیم در ادوار لیگ برتر خواهد شد. نخستین چیزی که در مورد این مربی جلب توجه می‌کند، تجربه کاری زیاد او در کشورهای مختلف است. او در اروپا، آسیا و آمریکای جنوبی کار کرده و در مجموع قبل از استقلال هدایت ۱۲ باشگاه را برعهده داشته است. با وجود این در مورد مرد جدید نیمکت استقلال، حقیقتی وجود دارد که این روزها کمتر به آن پرداخته شده است. او اساسا یک مربی به‌شدت «غیرقابل‌پیش‌بینی» به شمار می‌رود و این پیش‌بینی‌ناپذیر بودن به همه جنبه‌های مربیگری‌اش سرایت کرده است. شما هیچ‌وقت نمی‌توانید حرکت بعدی این مربی را حدس بزنید. او همیشه برای عصبانیت در کنار زمین، درگیری با بازیکنان خودی و حتی استعفا آماده به‌نظر می‌رسد.
کارنامه کاری ساپینتو، او را همانند بسیاری از مربیان پرتغالی مستعد عصبانیت و خشونت نشان می‌دهد. ویدئوهای زیادی از این مربی وجود دارد که او را در حال جنب و جوش وحشتناک در کنار زمین به تصویر می‌کشند. در حقیقت او از جمله مربیانی است که هرگز در کنار زمین آرامش ندارند و مدام در حال بالا و پایین پریدن هستند. از آنجایی که فوتبال ایران به وی. ای. آر مجهز نشده، داوران لیگ برتر باید منتظر ظهور یک مربی همیشه معترض باشند. مردی که وقتی عصبانی می‌شود، دیگر خطوط قرمز خاصی در مقابلش وجود ندارد. او یک‌بار به‌عنوان مدیر ورزشی اسپورتینگ لیسبون، یکی از مهره‌های خودی را کتک زد و به همین دلیل از کار برکنار شد. او در روزهای حضور در فوتبال ترکیه نیز بارها در مصاحبه‌های مختلف علیه بازیکنان تیم خودش و مدیران این تیم موضع گرفت و هیچ هراسی از مطرح کردن انتقاد مستقیم نسبت به آنها نداشت. در روزهای منتهی به سقوط روی نیمکت موریرنسه نیز، این مربی به‌خاطر درگیر شدن با هواداران حریف و تحریک آنها به عصبانیت، با جریمه و محرومیت بسیار سنگینی روبه‌رو شد. او حتی کار را جایی فراتر از مرزهای فوتبال کشاند و به همین‌خاطر با کمپین‌هایی حتی در بین طرفدارهای تیم خودی بر ضدرفتارش روبه‌رو شد.
تجربه نشان می‌دهد که نمی‌توان برای یک دوره طولانی روی سرمربی جدید استقلالی‌ها حساب باز کرد. چرا که او به ندرت بیشتر از یک فصل در تیمی دوام آورده است. همیشه هم دلیل جدایی ریکاردو از باشگاه‌های مختلف، نتایج بد نبوده‌اند. او در باشگاه ستاره سرخ بلگراد، فصل را با ۸ برد متوالی شروع کرد اما کمتر از ۳ هفته بعد به‌دلیل اختلاف‌نظر با مدیران باشگاه از سمت‌اش استعفا و به همین سادگی تیم را ترک کرد. در حقیقت به‌نظر می‌رسد او هرگز اصراری به حضور طولانی‌مدت در یک باشگاه ندارد و به همین‌خاطر هم تا امروز سرمربی ۱۲ تیم مختلف بوده است. ساپینتو سرمربی قهرمان فصل گذشته لیگ برتر ایران می‌شود اما تا امروز هرگز قهرمان لیگ نشده است. او در قامت مربی فقط جام حذفی بلژیک را فتح کرده و جام دیگری به‌دست نیاورده است. انتظارها از این مربی در فوتبال ایران اما کاملا متفاوت خواهد بود.
فاکتورهای رفتاری ساپینتو او را به‌شدت به «تونی اولیویرا» شبیه می‌کند. سرمربی سابق تراکتورسازی با جنب و جوش همیشگی در کنار زمین و اعتراض مداوم به داورها در فوتبال ایران چهره شد و درنهایت تنها با یک قهرمانی حذفی، تراکتورسازی را ترک کرد. او به‌خاطر شخصیت نمایش‌محوری که داشت در بین هواداران تراکتور محبوب بود اما شانس قهرمانی لیگ را تنها ظرف چند دقیقه از دست داد. امید بستن به یک پروژه طولانی با چنین مربیانی، کمی دور از ذهن به‌نظر می‌رسد. چرا که کسی مثل ساپینتو اساسا به برنامه‌ریزی مداوم برای یک آینده طولانی اعتقاد ندارد. او اهل تعریف کردن یک پروژه درازمدت نیست و ترجیح می‌دهد در یک زمان کوتاه تأثیرش را روی یک تیم نشان بدهد. او از جمله مربیانی است که باید در فوتبال ایران به دقت «مدیریت» شوند. چرا که اگر مدیران باشگاه رابطه خوبی با این مربی برقرار نکنند، احتمال جدایی زودهنگام او قوت خواهد گرفت و از طرفی اگر کنترل کافی روی این مربی وجود نداشته باشد، در کنار زمین شاهد رفتارهای عجیبی از سوی او خواهیم بود.