وحید نیکخواهآزاد با اشاره به اینکه برگزاری و تشکیل کارگروه ارزیابی و برنامهریزی جشنواره کودکان و نوجوانان میتواند اتفاقی مثبت و سازنده باشد تأکید کرد که در این کارگروه باید از سینماگران با تجربه دغدغهمند این حوزه استفاده شود.
وحید نیکخواه آزاد کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: قطعاً تشکیل کارگروهی برای ارزیابی و آسیبشناسی جشنواره فیلم کودک و نوجوان در بنیاد سینمایی فارابی اتفاقی مثبت است. اگر ما بیاموزیم که به روند فعالیتهایمان در گذشته نگاه کنیم و نقاط قوت و ضعف خود را بشناسیم و از این طریق به یک طرح و برنامه جدید برسیم قدمی رو به پیشرفت برداشتهایم.
نیکخواه آزاد در ادامه تصریح کرد: با این وجود آنچه که موجب تعجب من در این کارگروه است، به این موضوع مربوط میشود که بنیاد سینمایی فارابی به جای بهرهمندی از تجربیات هنرمندان با تجربه از کارمندان خود در این کارگروه استفاده کرده است. به عنوان مثال من از اولین دوره جشنواره فیلم کودک و نوجوان که مسئول نشریه روزانه بودم تا امروز تقریباً در همه دورهها به عنوان مسئول یا مهمان و یا صاحب اثر حضور داشتم ولی از تجربه من در این کارگروه هیچ استفادهای نمیشود.
وی افزود: آسیبشناسی جشنواره فیلم کودک و نوجوان از طریق کارمندان بنیاد سینمایی فارابی راه به جایی نمیبرد چرا که این افراد علاوه بر اینکه از زاویه دید یک کارمند به مسئله نگاه میکنند، تجربه چندانی ندارند و نهایتاً در چند دوره اخیر جشنواره حضور داشتهاند و ممکن است اطلاعات جامعی نداشته باشند.
کارگردان فیلم سینمایی «علی و دنی» درباره جایگاه جشنواره فیلم کودک و نوجوان در سینمای ایران گفت: از دو منظر میتوان به جشنواره کودک و نوجوان نگاه کرد. در یک نگاه جشنواره کودک هیچ ارتباطی با کلیت سینمای کودک و نوجوان ما ندارد و حلقه جدایی است که به فعالیت خود ادامه میدهد و هیچ رسالتی برای بهتر شدن وضعیت تولیدات ندارد.
وی افزود: شاکله سینمای کودک ما مثل هر گونه سینمایی شامل چندین حلقه مرتبط به هم است. اولین حلقه مدیریت فرهنگی است که بر حلقه دوم تأثیرگذار است و حلقه دوم مربوط به مرحله تولید فکر و فیلمنامه میشود. حلقه سوم تولید فیلم است، چهارمین حلقه، جشنواره و پس از آن حلقه نهایی نمایش و اکران عمومی اثر است و بعد از آن دوباره به حلقه اول برمیگردیم. با این تفاسیر نمیتوان جشنواره را از کلیت سینمای کودک و نوجوان جدا کرد و آن را بی ربط دانست. با این نگاه بررسی و آسیبشناسی جشنواره متفاوتتر خواهد بود وگرنه جدا کردن جشنواره از کلیت سینمای کودک، این رویداد را مثل دیگر کشورهای جهان که حتی سینما ندارند و جشنواره برگزار میکنند، یک رویداد مستقل و احیاناً نمایشی میکند.
نیکخواه آزاد خاطرنشان کرد: درکی که من از جشنواره کودک و نوجوان دارم اینگونه است که آن را مستقل از کلیت سینمای این حوزه نمیدانم و به همین دلیل اهمیت این رویداد و از طرفی بررسی و آسیبشناسی آن دو چندان میشود و با وجود عدم استفاده از افراد دغدغهمند و با سابقه در این حوزه در کارگروه تشکیل شده امیدوارم بررسیها و آسیبشناسیها بیطرفانه و دقیق صورت بگیرد.
این کارگردان تصریح کرد: متأسفانه این احتمال وجود دارد که خط مشی مشخصی برای این هدف مشخص شده باشد که به طور کل بررسی و تحقیق را زیر سوال میبرد چرا که این امر مهم باید بدون پیشداوری و هدفگذاری خاص در جهت رسیدن به یک نتیجه باشد.
وی افزود: در چند سال اخیر برنامههای خاصی به جشنواره اضافه شد که از جمله آنها میتوان به المپیاد فیلمسازی نوجوانان اشاره کرد. ارتباط این المپیاد که من هم یکی از برگزارکنندگانش بودم باید با جریان سینمای کودک ما مشخص شود. باید بدانیم که آیا پرورش نوجوانان از این طریق میتواند ما را در جهت رسیدن به هدفی خاص قرار دهد یا خیر. از دوره اولی که این المپیاد برگزار شد حدود 7 سال میگذرد و ما باید بررسی کنیم؛ کسانی که در سال اول شرکت کردند امروز در این حوزه فعال هستند یا خیر. من با ایده برگزاری این المپیاد قطعاً موافق هستم اما اگر تا امروز نتیجهبخش نبوده باید نقاط ضعفش مشخص شود و یک طراحی دقیقتر و درستتر صورت بگیرد. متأسفانه این بخش امروز بیش از هر چیز یک بخش نمایشی است چرا که هیچگونه حرکت و پیگیری را شاهد نیستیم.
نیکخواه آزاد تأکید کرد: به تازگی بخش وبسری نیز به جشنواره اضافه شده است و در بررسیها باید مشخص شود که این بخش چه ارتباطی با جشنواره دارد اما از آنجا که چند نفر از اعضای این کارگروه خود از بنیانگذارهای بخش وبسری هستند بعید است که بررسی دقیقی صورت بگیرد. به همین دلیل از نظر من باید در اعضای آن یک تجدیدنظر دقیق صورت بگیرد. سینمای کودک ما به یک چکاپ دقیق نیاز دارد و با این هیئت به نتیجه دقیقی در این زمینه نخواهیم رسید.
کارگردان فیلم سینمایی «فرزندخوانده» در ادامه درباره عملکرد جشنواره کودک و نوجوان در بخش بینالملل اظهار داشت: من یک دوره دبیر جشنواره فیلم رشد بودم و از نزدیک با مسائل و مشکلات موجود در بخش بینالملل روبرو شدم. ما باید نگاه و هدفمان را از برگزاری بینالمللی این جشنواره مشخص کنیم و بدانیم که آیا هدف ما صرفاً برگزاری یک جشنواره بینالمللی است یا اهدافی را از این اقدام دنبال میکنیم. اگر برگزاری بینالمللی این جشنواره حاوی اهدافی مشخص است ما باید بررسی کنیم که در این سالها چه نتایجی از آن کسب شده است و این بخش چه دستاوردهایی برای سینمای کودک و نوجوان ما داشته است.
وی افزود: من آثار جهانی را برای این جشنواره یک ویترین میبینم و به کلیت جشنواره هم چنین نگاهی دارم که در عین حال انگشت اشارهای برای تولیدات سال آینده نیز دارد اما متأسفانه تا امروز جشنواره کودک این قدرت را نداشته که بتواند ترسیمکننده راه آینده باشد و در بخش بینالملل هم معمولاً با عجله فیلمهایی انتخاب میشوند و در نهایت یک سری اثر به جشنواره راه پیدا میکنند و نمایش داده میشوند.
این کارگردان در ادامه اظهاراتش گفت: در گذشته چندین سال به جشنواره فیلم برلین رفتم و در بخش کودکان که همزمان با بخش اصلی برگزار میشد خانم به نام زناته زیلا 22 سال مدیر این بخش بود و در نهایت کتابی از تجربیات خود نوشت که در این کتاب اتفاقاً نام چند فیلم ایرانی نیز مطرح شده است. او در این کتاب توضیح میدهد که در طول سال 4 ماه مشغول برنامهریزی برای جشنواره است و دو یا سه ماه که مرخصی و باقی سال به کشورهای دیگر سفر کرده و در جشنوارههای مختلف فیلمها را میبیند و انتخاب و به جشنواره دعوت میکند. این جدیت در کار را با جشنوارههای ما مقایسه کنید متوجه میشوید که بسیاری از مشکلات ما نشأت گرفته از چیست.
نیکخواه آزاد در پایان گفت: جشنواره ما در طی این سالها مدیران متعددی داشته و هیچکدام تجربیات خود را برای انتقال به مدیر بعدی مکتوب نکرده و هر کس با نگرش و هدفی شخصی در سمت مدیر قرار گرفته و وضعیت به شکلی است که هنوز 4 ماه مانده به برگزاری دوره جدید این جشنواره، دبیر آن مشخص نشده است. متأسفانه عزم و همت چندانی در مدیریت فرهنگی برای حل معضلات این عرصه وجود ندارد و من چندان به اتفاقات خوب در آینده خوشبین نیست.
انتهای پیام