به گزارش بهداشت نیوز، نوع ارتباط انسانی به تناسب شخصیت افراد، متفاوت است. می¬توان گفت هر فرد با توجه به سرشت و تربیت اجتماعی خود با دیگران ارتباط برقرار می¬کند.گسترده و مؤثرترین بخش ارتباطی، ارتباط عاطفی و روانی است که در، لبخند (تبسّم)، حرکت اعضا و جوارح، مانند: حرکت دست به معنای سلام و ادب، آرام باش، نگران مباش و ... نهفته است. ارتباط عاطفی یک پزشک، یا پرستار با بیمار در تسریع بهبودی او نقش به سزا دارد و نمی¬توان، پزشک، یا پرستار و بیمار را از این نعمت روانی محروم ساخت، اما باید در همه حال از اهرم «اعتدال»، «ضرورت» و «اکتفا» استفاده کرد تا با مراعات حدود شرعی، از دلبستگی¬های غیر منطقی بین بیمار و درمانگر جلوگیری شود.
