یافت آباد بازار مبل که تا چندی پیش یکی از پر ازدحام‌ترین بازار‌ها به شمار می‌آمد، حالا نه خبری از شلوغی در سطح بازار است و نه پاساژهای لوکس. رفت و آمد کم شده و به حدی رسیده که فروشندگان می‌گویند کم کم باید به فکر جمع کردن مغازه باشیم.
وارد بازار مبل که میشوی با انواع و اقسام قیمت‌ها روبه‌رو میشوید نرخ هایی که دیگر نه نو عروسان توانایی خرید آن را دارند و نه کسانی که می‌خواهند خانه خود را نو نوار کنند. پاساژها خلوت تر از هر زمان دیگری است. دنیای پاساژها دنیای لاکچری هاست و رنج قیمت‌ها مناسب نو عروسان و افراد معمولی نیست.
نرخ هر دست مبل ۷ نفره سی میلیون تومان به بالاست. یکی از فروشندگان پاساژ مبل کوروش که جوانی کم سن و سال است می‌گوید: «اگر می‌خواهید مبل بخرید، بخرید از سوم خرداد قیمت‌ها ۳۰ درصد بالا می‌رود.» دختری جوان که از ظاهر او پیداشت برای خرید جهزیه آمده وارد مغازه می‌شود و نرخ یک دست مبل راحتی چستر را می‌پرسد فروشنده با رویی گشاده می‌گوید «بفرمایید روی مبل بنشینید تا انتخاب بهتری داشته باشید. راحتی مبل را ببینید مبلی به این راحتی دیگر پیدا نمی‌کنید.» دختر جوان بی‌محابا نرخ را می‌پرسد و فروشنده می‌گوید:« روی هر میز قیمت‌ها وجود دارد و به سمت دیگری از مغازه می‌رود.» نرخ یک دست مبل راحتی ۷۶ میلیون ناقابل.
وارد پاساژ مبل ایران می‌شویم تا چشم کار می‌کند مبل‌های شیک و لوکس به چشم می‌خورد. مبل هایی که ارزانترینشان دست کم ۳۰ _۴۰ میلیون شروع می‌شود. مبل‌های معمولی این پاساژ رنج ۵۰تا۱۰۰ میلیون تومانی دارند. آنطور که فروشندگان می‌گویند وضعیت موجود چنگی به دل نمی‌زند. یکی از فروشندگان رو به مشتری می‌کند و می‌گوید: « همه چیز گرون شده ما گرون نکنیم چکار کنیم؟! » مشتری که مرد جوان ۳۰ ساله به نظر می‌آید با نیشخندی می‌گوید:« حتما تاثیر گرانی روغن و ماکارونیه! » فروشنده با خنده‌ای ادامه دار رو به مشتری کرده و ادامه می‌دهد« وضعیت بدی شده مگه ما دلمون میخواد هر روز گرون کنیم خودتون ببینید چند تا مشتری اومده و رفته اما هیچ کدوم خرید نکرده، قراره اجاره‌ها بالا بره ما هم مجبوریم یا گرون کنیم یا جمع کنیم بریم» سکوتی طولانی حکم فرما می‌شود.
این صحبت ها در حالی به میان آمده که علی اصغر دمیرچی،نایب رئیس اتحادیه درودگران و مبلسازان تهران افزایش قیمت مبل در خرداد ماه را قویا رد کرد و به گسترش نیوز می گوید: «مساله ای مبنی بر افزایش قیمت وجود ندارد، اما با توجه به گرانی مواد اولیه مانند چوب و افزایش حقوق ها به طور طبیعی شاهد افزایش قیمت مبل خواهیم بود.»
وی ادامه داد: «با توجه به وضعیت مواد اولیه می توان در مورد قیمت مبل نظر داد زیرا مواد اولیه روز به روز گران تر می شود و بازار به دست یکسری دلال است که تعادل بازار را از بین برده اند زیرا مواد اولیه را از کارخانه جات با قیمت های ارزان خریداری و احتکار می کنند و به چندین برابر قیمت به فروش می رسانند. مافیای مبل وجود ندارد آنچه وجود دارد مافیای مواد اولیه است افرادی که تعین کنندگان اصلی قیمت ها به شمار می آیند.»
از این پاساژ خارج می‌شوم تا قیمت‌های راسته خیابان و کوچه پس کوچه‌ها را بپرسم. کوچه‌ای رابستند و تبدیل به پاساژ کرده اند، وارد پاساژکهنه و قدیمی که شمایل آن چندان به پاساژ نمی‌خورد سر در خود نوشته است «پاساژ خباز قدیم» می‌شوم قبل از ورودی دربی تعبیه شده و فردی ایستاده که با صدای بلند داد می‌زند مبل مبل. بیشتر به حراجی‌ها و دوشنبه بازار‌ها می‌ماند و شباهتی به پاساژهای لاکچری ندراد. جریان زندگی اینجا کمی فرق دارد و مغازه داران به علت کمبود جا مبل‌های خود را روبه‌روی مغازه گذاشته‌اند و با پارچه‌ای آنها را پوشانده‌اند تا مبادا افتاب رنگ پریده شان کند. اما هستند تعدادی مبل که آنها را چیزی نپوشانده است برخی زشت و بی‌قواره هستند که پیداست استاندارد‌های لازم را ندارند اما از حق نگذریم در مقایسه با پاساژهای لوکس این منطقه قیمتی هم ندارند. وارد مغازه می‌شوم و نرخ نخستین مبل هایی که بیرون گذاشته شده میپرسم، فروشنده مردی بلند قامت و جوان که معلوم است از وضع بازار راضی نیست با نگاهی آمیخته به خشم می‌گوید«۹تومن، اگر خریداری تا ۸و نیم هم بهت میدم. اینا دست آخریه که از این مدل دارم» نرخ سفارشی همین مدل را میپرسم. ابرو بالا می‌اندازد و می‌گوید« از ۱۲ تومن بیشتر نمی‌شه» مغازه‌های مجاور هم چنگی به دل نمی‌زنند و وضعیت بهتری ندارند قیمت‌ها همه از ۱۲ شروع می‌شود و به ۵۰ تومان می‌رسد. پاساژ دیگری با نام «پاساژخباز جدید»مقابل آن است، اما مبل‌های جدید تر و متنوع تری دارد با این حال تنوع پاساژهای لاکچری را ندارند، مبل هایی که دست بسیاری از خرید آنان کوتاه است.
کمی جلوتر پاساژ سینا در مجاورت پاساژ ستاره قرار دارد که قالب کردن جنس در این مکان می‌تواند امری معمول باشد. اما قیمت‌ها ارزانتر از دیگر مبل فروشی‌ها است در حالیکه کیفیت‌ها چنگی به دل نمی‌زند می‌پر سم قیمت یک دست مبل ارزان چقدر می‌شود؟ فروشنده مردی جوان و بی‌حوصله است با ترش رویی انگشت سبابه خود را روبه مبل طرح قایقی ارغوانی رنگ اشاره گرفته می‌گوید: «این کار ۸ تومنه که اگه بخواهید از۳و نیم شروع می‌شود. اگر بخواهید براتون بزنم.» مرد دیگری که مویی سپید کرده انگار معلوم است گرد روزگار بر موهایش نشسته است در مغازه کناری نشسته پرده‌های مغازه خود را بالا می‌داد گفت « اگر پول بیشتر داری بگو تا جنس خوب برایت بیارم بفرمایید داخل خیلی گران نیستند.»داخل مغازه مبل‌های ۱۶، ۲۰ و ۲۲ میلیون تومانی را نشان می‌دهد«بیرون از اینجا همین را باید دو برابر نرخ بخری، نخری از دستت رفته » حرفهای پبرمرد پر بی‌راه نبود و همین مدل مبل۱۶ میلیونی در مغازه‌های راسته خیابان تا ۲۲ میلیون تومان هم قیمت‌گذاری شده بودند. با این حال مردم به اجبار خرید می‌کردند چرا که چاره‌ای جز خرید مبل‌های نسبتا ارزان نرخ نداشتند. اگر از فروشنده علت این تفاوت قیمت ها را بپرسید اسفنج و مورد استفاده و نوع چوب اولی عامل تعیین کننده قیمت مبل هستند. مشتری‌ای وارد مغازه شد و نرخ مبل چستر ساده‌ای را پرسید فروشنده بی‌توجه به مشتری گفت «۲۲ میلیون تومن » مشخص بود مشتری که داخل شده تا قیمت‌ها دستش بیاید، برای خرید جهیزیه آمده بود و گفت: «کرونا آمد و تاریخ عرسیمان تغییر کرد مبل می‌خریدم کجا میبردم همین مبل سال گذشته ۱۲-۱۳ میلیون بیشتر نبود چرا این همه گرون شده؟» فروشنده که بی‌اعتنایی خاصی در رفتارش بود گفت« همه چیز گرون میشه اعتراض نمی‌کنید مبل که گرون میشه اعتراض دارید؟ خب نخرید! اصلا خبر از نرخ مواد اولیه دارید که چند برابر شده؟»
دمیرچی در رابطه با چگونگی قیمت ها می‌گوید:«قیمت مبل از ده میلیون تومان شروع می شود و بنابر اسفنجی که استفاده می شود قیمت ها بالا و پایین می رود همچنین باید در نظر داشت در حال حاضر خرید مبل بسیار کاهش پیدا کرده است و نسبت به سال گذشته با کاهش ۵۰ درصدی قیمت ها مواجه هستیم زیرا با گرانی مبل مردم قدرت خرید خود را از دست داده اند.»
چند مغازه در همان پاساژها وجود دارد که شباهت چندانی به مبل فروشی ندارد وارد شدم و پرسیدم تولیدی دارید؟ شاگرد مغازه رو به فروشنده کرد و گفت « نه اینجا فروشگاه نیست» پسرک کم سن و سالی بود که انگار دارد حرفهای را یاد می‌گیرد. صاحب مغازه گفت«این جا کارگاه تعمیر است، مبل برای تعمیر دارد؟ » بی‌آنکه چیزی بپرسم فروشنده با حالتی که انگار علامت تعجب بر صورتم نقش بسته باشد گفت: « کمتر کسی می‌تونه مبل بخره، بیشتر تعمییر می‌کنند.»از کار و کاسبی میپرسم که آهی می‌کشد و می‌گوید ما هم اول کارگاه و مبل فروشی داشتیم بازار که کساد شد کارمان را تغییر دادیم و تعمیرات مبل انجام می‌دهیم.ای خانم این بازار که ثبات نداره» رئیس اتحادیه درودگران و مبلسازان تهران هم صحه بر این موضوع می گذارد و می گوید: «اکنون مردم به جای خرید مبل به تعمیرات روی آورده اند، زیرا فردی که سرویس مبل دارد و اسکلت آن سالم است کسی آن را خریداری نمی کند در صورتی که می توان با یک رویه جدید و رنگ مبل خود را نونوار می کنند.»
