به گزارش مشرق، بهرام عین‌الهی در متن سخنرانی نشست وزرای بهداشت کشورهای عضو جنبش عدم تعهد که از سوی محمدحسین نیکنام مدیرکل همکاری های بین الملل قرائت شد، امنیت جهانی سلامت را وابسته به کیفیت سیستم‌های بهداشت عمومی در کشورها عنوان و تصریح کرد: اگر سیستم‌های بهداشتی قوی تر و آماده تر بود، بهتر می‌توانست از وقوع بسیاری از فوریت‌های عمومی پیشگیری، جلوگیری و کنترل کند.
وزیر بهداشت افزود: در ابتدا اجازه دهید از وزیر جمهوری آذربایجان، تیمور موسایف برای تشکیل «جلسه وزرای بهداشت جنبش عدم تعهد» تشکر کنم. این فرصتی ارزشمند برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و تبادل نظر درباره مهمترین موضوع چالش برانگیز و تاثیرگذار بر سلامت جهانی، یعنی بیماری همه گیری کووید ۱۹ است که تاکید می‌کند که چگونه سیستم‌های بهداشتی در شرایط اضطراری جهانی می‌توانند آسیب پذیر باشند. یکی از موضوعات مورد تاکید، اهمیت سیستم‌های سلامت تاب آور است.
عین الهی افزود: امنیت جهانی سلامت در نهایت به کیفیت سیستم‌های بهداشت عمومی در کشورها بستگی دارد. سازمان جهانی بهداشت می‌تواند نقش مهمی در حمایت از کشورهای عضو در جهت تلاش آنها برای پیشگیری، شناسایی و مهار بیماری‌های همه گیر در آینده و ایجاد سیستم‌های بهداشتی تاب آور ایفا کند.
وی خاطرنشان کرد: باید سرمایه گذاری لازم برای ایجاد سیستم‌های مبتنی بر مراقبت‌های اولیه بهداشتی و پوشش همگانی سلامت انجام گیرد تا بتواند قادر به پاسخگویی به چالش‌های متنوع و غیر منتظره ای باشد که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد. اگر سیستم‌های بهداشتی قوی تر و آماده تر بود بهتر می‌توانست از وقوع بسیاری از فوریت‌های عمومی پیشگیری، جلوگیری و کنترل کند. در این راستا، نقش همکاری بین المللی در ایجاد حکمرانی کارآمدتر آشکار می شود.
وزیر بهداشت افزود: ما نیازمند تلاش جمعی هستیم تا بتوانیم تا این سازمان را به گونه ای توسعه دهیم که به اهدافش در زمینه حوزه‌های اصلی مورد نگرانی در سلامت جهانی، کاهش نابرابری ها، آمادگی برای بیماری‌های جدید و نوظهور، پوشش همگانی سلامت، دست یافته در همین حال، ماهیت همکاری های بین کشور ها را تقویت کنیم. کشورهای عضو جنبش عدم تعهد، به عنوان بزرگترین گروه عضو سازمان ملل، از طریق سازمان جهانی بهداشت برای نظارت به چالش های بهداشت از جمله در مواقع اضطراری، همیشه نقش سازنده ای را ایفا کرده اند.
عین الهی ادامه داد: تغییرات در جهان بر سلامت عمومی تاثیر می گذارد که نیاز به اقدام جمعی دارد. تغییرات آب و هوایی، ویروس های کشنده، عدم موفقیت در برابر بیماریها نظیر ظهور مجدد بیماری‌های ریشه کن شده، مقاومت در برابر داروهای ضد میکروبی، توافقات تجاری و سرمایه گذاری جدید که به شدت بر دسترسی مقرون به صرفه خدمات بهداشتی عمومی و تجهیزات پزشکی حیات بخش تاثیر گذار بوده، آلودگی هوا، سرطان و سایر بیماری‌های غیر واگیر، فقر و نابرابری در دسترسی به خدمات بهداشتی از جمله چالش‌های جهانی سلامتی بهداشت هستند که عمدتا کشورهای در حال توسعه را هدف قرار داده است.
وزیر بهداشت افزود: برای این منظور، جلسات سلامت کشورهای عضو جنبش عدم تعهد بستری اصلی است که نماینده کشور های در حال توسعه در مجامع چند جانبه سلامت، برای بیان دیدگاه‌ها در زمینه نگرانی‌های چالش بر انگیز و یافتن راه ها و ابزار ها برای رفع نگرانی مشترک می باشد.
وی ادامه داد: چالش‌های اصلی نظیر احتکار واکسن، محدودیت های صادراتی و عدم شفافیت از سوی تولیدکنندگان، توانایی دولت ها برای اطمینان از دسترسی مقرون به صرفه و به موقع به واکسن ها برای همگان تضعیف کرده است.
عین الهی ادامه داد: علاوه بر تاثیرات منفی سیاست‌های ملی گرایی، اقدامت قهری یک جانبه نظیر تحریم نیز چالش‌هایی را برای کشورها برای دسترسی به موقع به خدمات بهداشتی و تجهیزات پزشکی مرتبط با کووید ۱۹ را ایجاد کرد و با نقض تبعیض آمیز، هدف دار و گسترده حقوق اساسی «جمعیت مورد هدف» همراه شد.
وی تاکید کرد: نابرابری در دسترسی به واکسن‌ها از طریق تولید غیرمتمرکز و تولید محلی واکسن قابل حل است. این امر با تولید و توزیع عادلانه اقدامات متقابل پزشکی و سایر ابزارهای نجات بخش امکان پذیر است.
وزیر بهداشت گفت: به عنوان یکی از کشورهایی که بیشترین تاثیر را از همه گیری کووید ۱۹ داشته و دسترسی نابرابری به امکانات و تجهیزات پزشکی و واکسن ها به دلیل اقدامات قهری یک جانبه که تاثیرات منفی کووید ۱۹ را بیشتر کرده است، تولید واکسن در جمهوری اسلامی ایران، یک تصمیم استراتژیک برای تضمین دسترسی عادلانه به واکسن ها، بهبود آمادگی و پاسخگویی به شرایط اضطراری سلامت فعلی و آینده بود.
وی خاطرنشان کرد: گسترش سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه و انتقال فناوری، تقویت نهاد های نظارتی، تامین مالی در موضوع تولید توسط شرکت های خاص و دولتی از جمله راهبرد های اصلی ما می باشد. تلاش های ما در این حوزه همسو با تلاش های جهانی و برنامه های سازمان جهانی برای کنترل همه گیری های آینده می باشد.