حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور سابق نوشت:
کمتر از سه دهه پیش و در سال ۱۳۷۴،طرح ایجاد تمدن اسلامی ۱۴۰۰ از سوی رئیس جمهور وقت مطرح گردید:"... مردم می دانند که دولت برای سال ۱۴۰۰ یعنی ۲۵ سال دیگر طرحی آماده می کنند که آن روز تمدن واقعی اسلام که هیچ گاه در طول تاریخ اسلامی در یک کشور اسلامی تحقق نیافته در ایران ساخته خواهد شد.»
طرحی که وفق آن سند چشم انداز ۱۴۰۴ طراحی شد تا ایران به اهداف روشن جامعه ای آزاد، آباد ،مرفه،متعامل با جهان و خالاق مدار تبدیل شود.دور از فقر،فساد و تبعیض، بهره مند از محیط زیست مطلوب و غرق در مردم سالاری دینی،عدالت اجتماعی و ... درحالیکه چالش های تئوریک هنوز باقی بود.
اکنون در حالیکه نوید بازگشت موفقیت آمیز به سال ۱۳۶۱ و کالابرگ و کوپن الکتریکی و ... داده می شود سیاست به سرعت طبقاتی و شرقی می گردد و سخنان مارکس برصدر می نشیند که ... انباشت سرمایه شکل دهنده نظام اجتماعی است... نظام اقتصادی زیربنا و نظام فرهنگی و سیاسی روبنا محسوب می شود. عدم تطابق بین زیربنای اقتصادی و روبنای اجتماعی از منابع اصلی نابسامانی ها و درگیری های اجتماعی است.....و صنعتی شدن و گسترش شهرنشینی ،عقلانیت و علم و ...از نتایج سرمایه داری است.سرمایه دارن خون آشام هایی هستند که خون کارگر را می مکند.....مسئله "سلول سرطانی" سرمایه است....
دوباره بحث جامعه نوین مبتنی بر طبقه بندی اجتماعی جدید و تفکیک طبقانی فقیر وغنی، وسیاست های جدید انقلابی بدون حل چالش های تئوریک کشور در حال شکل گیری است....
آیا اگر احتمالا سند چشم انداز دومی در راه باشد می توان آن را بدون بررسی سند چشم انداز نخست و علل ناکامی های آن نگاشت؟
بیشتر بخوانید :
21217