به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حجتالسلام سیدهادی سیدوکیلی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تهران، شامگاه 12 اردیبهشت ماه در آخرین نشست مجازی از سلسله کرسیهای آزاد اندیشی انجمن قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد ویژه ماه رمضان با عنوان «عشق از نگاه قرآن» تصریح کرد: مبنای عشق یا همان محبت ویژه در آیه 96 سوره مریم مورد تاکید قرار گرفته است.
وی افزود: در آیه «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا» کلمه «ود» حکایت از عشق دارد؛ در عصر و جامعه ما این سؤالات پیش میآید که آیا عشق مورد تایید قرآن است؟ رابطه عشق زمینی و آسمانی چیست؟ عرفای ما این مفهوم را پذیرفتهاند و معنای عشق در مفاهیم عرفانی دیده میشود اما با نگاه اعتقادی، کلامی و فقهی نیاز به کار و توجه بیشتری دارد.
سیدوکیلی ادامه داد: اگر عشق نباشد و تعلق خاطر وجود نداشته باشد انواع عبادات و ابعاد مختلف اخلاق جنبه تجارت پیدا میکند و از مفهوم تهی میشود، عشق در واقع روح حاکم بر تمام این امور است.
وی با بیان نظرات مفسران در رابطه با آیه 96 سوره مریم اضافه کرد: نظر مفسران در این آیه محبوب شدن در میان آدمیان است، قلب صاف و ایمان خود عشق است، اشتباهترین مبحث در قرون معاصر مساوی دانستن علم و ایمان است که در کتب کلامی، فقهی و تفسیر موردنظر قرار گرفته درحالی که ایمان مساوی علم نیست، بلکه ایمان لحظهای است که قلب به واسطه اتصال به منبع ایمان، امنیت پیدا میکند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تهران بیان کرد: مفهوم عشق این است که معشوق مبدا و محور است و عاشق حیات و طراوت خود را از معشوق میگیرد و ایمان یعنی انسان در برابر خدا آنچنان خود را متصل و نیازمند میبیند که تنها از او شفا و هستی دریافت میکند، انسان همه چیز را در ید معشوق خود میبیند و این سبب رشد او میشود.
سیدوکیلی اضافه کرد: تعابیر امام سجاد(ع) در رابطه با آنچه منسوب به خداوند است و آنچه در ادعیه وجود دارد، نشان میدهد تعابیر ادعیه عاشقانه و شاکرانه است و لذت گفتوگو و وابستگی انسان به خدا را نشان میدهد.
این پژوهشگر قرآنی ادامه داد: این نوع نگاه در تعابیر دینی کمتر دیده شده است، اگر این نکاه در فقه، کلام و اعتقادات ما مورد توجه باشد، دین ما تعابیر زیباتری به خود میگیرد؛ البته این به معنای نفی علم نیست، بلکه باید به دنبال حرّیت انسان در پرستش خدا بود، حریت در عاشق خدا شدن و چنین بندگی کردن است.
سیدوکیلی گفت: واژگانی مانند «ود و مودت» نشانگر عشق است، عبارت «اشد حباً» و «رضایت» نیز معنای عشق دارد که بارها در قرآن آمده است، واژه عشق در قرآن نیامده اما تعابیری آمده که بسیار بهتر موضوع عشق را نشان میدهد و توصیف میکند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تهران افزود: ممکن است کسی عاشق شخصی یا عاشق خدا شود، از طرفی ممکن است فردی عاشق دنیا و زینت مال دنیا باشد و آنجاست که خدا بسیار بد انسان را مورد خطاب قرار میدهد، دل ممکن است به سمت هرچیزی جذب شود.
این مدرس دانشگاه اضافه کرد: رفتار انسان در برابر خداوند حاکی از عشقورزی خواهد بود، اگر انسان به خدا عشقورزی کند خدا هم عاشق انسان میشود، اگر محبت خدا نباشد، انسان نمیتواند عشق و محبت خود را کامل کند.
وی تصریح کرد: خدا دوست دارد اگر انسان به جای غیر درگاه او رفت، بازگردد و توبه کند، استغفار کند، غفران یک معنای برتر دارد، غفران یعنی در مسیر کمال جبران عقب افتادن از نقطه مطلوب با قدرت الهی انجام میشود، توبه برای این است که انسان معشوق خود یعنی خدا را گم نکند.
این پژوهشگر علوم اسلامی با بیان اینکه انسان هرچه پاکتر شود، هرچه به او متصل شود پاک میشود، گفت: خدا عدالت پیشگان و محسنین را دوست دارد، همه این صفاتی که خدا آن را دوست دارد، یک محور دارد و آن عشقورزی است که رنگ خدا را به انسان میدهد.
انتهای پیام