جنگل‌های هیرکانی متراکم‌ترین جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهند که عمر آن به دوره دایناسورها (دوره سوم زمین‌شناسی) برمی‌گردد.
به گزارش برنا؛ جنگل‌ها یکی از مکان‌هایی هستند که گردشگران زیادی برای بازدید از آن‌ها به کشورهای دیگر سفر می‌کنند و به جرأت می‌توان گفت جنگل‌های ایران یکی از معدود جنگل‌های بکر دنیاست که قسمت‌هایی از آن به میلیون‌ها سال قبل برمی‌گردد.
بسیاری از متخصصان حوزه منابع طبیعی در دنیا از جنگل‌های هیرکانی در ایران به نام فسیل‌های زنده یاد می‌کنند و معتقدند این درختان دایناسورها را ملاقات کرده‌اند.
جنگل‌های هیرکانی که ناحیه سرسبز شمال را تشکیل می‌دهند ۵۵ هزار کیلومتر مساحت دارد و از تنوع زیادی با بیش از ۱۵۰ نوع گیاه بومی درختی و بوته‌ای (مانند شمشاد و انجیلی) تشکیل‌شده است.
گیاهانی مانند راش، سرخس و گونه‌های مخروطی از نمونه‌های درختان این جنگل‌ها را تشکیل می‌دهند و نکته جالب‌توجه در مورد این جنگل‌ها این است که در قسمت شمال دریای خزر این جنگل‌ها از بین رفته‌اند زیرا گونه‌های گیاهی موجود در این جنگل‌ها در سرمای روسیه قابل بقا نیستند و از بین رفته‌اند و تنها قسمت کوچکی از آن در شمال ایران باقی‌مانده است.
باوجود آنکه تمامی خطوط کنار ساحل دریای خزر را جنگل‌های هیرکانی تشکیل می‌دهد اما تاکنون بیش از ۵۱ درصد آن منقرض‌شده و تنها ۱۰ درصد آن در حال حاضر مورد حفاظت قرار می‌گیرد.
بیش از ۱۵۰ نوع گیاه بومی در این جنگل‌ها وجود دارد که درختان آن از نوع مختلف پهن‌برگ بوده که با آب‌وهوای نیمه مدیترانه سازگار است.
از معروف‌ترین درختان این جنگل‌ها می‌توان راش، بلوط، توسکا، نارون، زبان‌گنجشک، شمشاد و …. را نام برد. این درختان شرایط ویژه و منحصربه‌فردی دارند زیرا برخلاف همه دنیا که در ارتفاعات خاصی درختان راش روئیده نمی‌شوند ، در جنگل‌های هیرکانی توده‌های عظیمی از این درختان در ارتفاعی غیرقابل‌باور رشد می‌کند.
با وجود آنکه این جنگل‌ها از معدود جنگل‌های بکر دنیا به‌حساب می‌آیند اما متاسفأنه شاهد تغییر کاربری جنگل‌های هیرکانی هستیم و روزبه‌روز این نابودی بیشتر می‌شود.
وجود بیماری‌های مختلف و ساخت‌وسازهای بی‌رویه در این جنگل‌ها سبب از بین رفتن درصد بالایی از درختان شده است. سدسازی‌های بدون برنامه نیز سبب شده است بیش از ۳۰ هزار درخت در این جنگل‌ها قطع شود. چرای بی‌رویه نیز از عوامل دیگری است که جنگل‌های تاریخی سیرکانی را در معرض خطر قرار می‌دهد.
به هرحال این جنگل‌ها تأثیر مهمی در اکوسیستم گیاهی ایران دارند و درصورتی‌که بخواهیم این طبیعت بکر را حفظ کنیم باید میزان درختان کاشته شده با برداشت‌شده را برابر کنیم تا از حجم و تراکم این درختان کاسته نشود.