هادی دزفولی با اشاره به وضعیت تاسف‌بار فدراسیون فوتبال و کمیته داوران اظهار داشت: در همه جا حرمت ما را نگه می‌دارند به جز فدراسیون فوتبال. ما مدیران را برای آینده خودمان درست انتخاب نکردیم. بزرگ‌ترین ویژگی مورد نیاز داوران شهامت است که در داوران ما به شدت کم شده است زیرا مسئولین کمیته با مدیریت غلط، فشارهایی بر داوران آورده‌اند که عده‌ای خودشان را فروخته‌اند.
وی عنوان کرد: از زمانی داوری کشور خراب شد که رضا غیاثی با دیپلم، داوری بین‌المللی گرفت و بعد رئیس کمیته داوران شد.
دزفولی مشکل عرصه داوری را به شدت گسترده و همه‌گیر دید و بیان کرد: در زمان قدیم سطح سواد پایین بود ولی سطح فرهنگ بالا بود اما حالا برعکس شده است. در آن زمان داوران، فوتبالیست هم بودند و فوتبال را درک می‌کردند اما حالا نه در مسئولین ژن مدیریت، نه در داورانمان ژن داوری وجود ندارد. درست است که همگی تحصیل کرده‌اند اما سواد، آگاهی می‌آورد نه مدیریت.
پیشکسوت داوری کشورمان رسیدگی به داوران را دلیل دیگر ضعف داوری دانست و ادامه داد: یادم می‌آید که شام بازنشتگی‌ام را مهمان کویتی‌ها بودم اما از فدراسیون ایران هیچ چیزی ندیدم. در اینجا حتی کلاس‌های درستی برای داوران انتخاب نمی‌شود، پس چه انتظاری از آن‌ها دارند؟ حتی روی فرهنگ مربیان هم کار نکردند تا روش درست اعتراض را یاد بگیرند اما با این حال باز هم من از چشم داوران می‌بینم که شهامت و اقتدار کافی را ندارند تا مربی و کادر فنی جرات داخل زمین آمدن را نداشته باشند. باید برای حمایت از داوران جریمه‌ها را سنگین‌تر کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: من به ناپاکی داوری ایران اعتراف می‌کنم. فدراسیون فوتبالی آشفته‌تر از زمان شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و مهدی تاج ندیدم. رئیس کمیته داوران از دوستان و نزدیکانش برای داوری استفاده می‌کند. داوران به خاطر خط نخوردن از لیست داوران بین المللی نظرشان را تغییر می‌دهند. حتی می‌دانم که عزیزی‌خادم برای اسم و رسم به فدراسیون آمد و سودی برای این ورزش پر مخاطب نداشت.