به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، دانشمندان ده‌ها سال است که از خطرات ناشی از تجمع پلاک در شریان‌ها آگاهی دارند.
محققان از داده‌های مطالعه قلب فرامینگهام که در سال ۱۹۴۸ آغاز شد و اکنون شامل شرکت‌کنندگانی از چندین نسل است، استفاده کردند. محققان میزان باقیمانده عمر شرکت کنندگان را از سن ۴۵ سالگی برای حمله قلبی یا سکته مغزی یا مرگ بر اثر بیماری عروق کرونر قلب طی سه دوره محاسبه کردند: ۱۹۶۰-۱۹۷۹، ۱۹۸۰-۱۹۹۹ و ۲۰۰۰-۲۰۱۸.
نرخ امید به زندگی در سه دوره زمانی، ۱۰.۱ سال برای مردان و ۱۱.۹ سال برای زنان افزایش یافت.
محققان همچنین دریافتند که مردان و زنان در قرن بیست و یکم اولین رویدادهای بیماری قلبی عروقی خود را در مراحل بعدی زندگی خود داشتند. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸، میانگین سن اولین واقعه قلبی عروقی در مقایسه با ۱۹۶۰-۱۹۷۹، ۸.۱ سال بعد برای مردان و ۱۰.۳ سال بعد برای زنان بود.
دکتر «واسان راماچاندران»، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشکده بوستون، گفت: «این یک پیام بسیار قوی برای پیشگیری است چراکه نشان می‌دهد دسترسی بهتر به مراقبت‌های بهداشتی، اقدامات پیشگیرانه، ترک سیگار و درمان بهتر فشار خون بالا و کلسترول ممکن است در کاهش احتمال ابتلاء به حمله قلبی یا سکته در طول عمر مفید باشد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «یافته‌ها به ما نشان می‌دهند با این اقدامات، مزایای پیشگیری، غربالگری و درمان مناسب افزایش می‌یابد. اگر این کارها را در میانسالی انجام دهید، سال‌ها بعد با زندگی سالم عمر خواهید کرد.»
به گفته محققان، علیرغم پیشرفت نشان داده شده در این مطالعه، خطر کلی بیماری قلبی عروقی همچنان بالا است، از اینرو نیاز به غربالگری مداوم و تلاش‌های پیشگیری اولیه، و همچنین شناسایی گزینه‌های غربالگری و درمانی مؤثرتر و قابل دسترس تر را برجسته می‌کند.