ناصر ابراهیمی پیشکسوت فوتبال ایران درباره مسائل مربوط به تیم ملی و حضور ایران در جام جهانی دیدگاه هایی دارد که در زیر می خوانید:
*برخی چشمانشان را به روی واقعیت بسته‌اند و نمی‌خواهند حقیقت را ببینند. باید قبول کنیم فوتبال ایران شرایط خوبی ندارد و اگر چند ستاره و لژیونر را از این فوتبال بگیریم، چیزی برای ارائه و نمایش نخواهیم نداشت. سال‌هاست در مورد این مسائل حرف می‌زنیم اما گوش شنوایی نیست و جای تاسف است، آنهایی که بر مسند ریاست فدراسیون تکیه زده‌اند با تصمیم‌های اشتباه و غلط خود، این ورزش را تا مرز نابودی پیش برده‌اند.
*اگر چند بازیکن مطرح فوتبال ایران که در لیگ‌های معتبر جهان بازی می‌کنند را کنار بگذاریم، به تعدادی بازیکن از تیم‌های استقلال، پرسپولیس و سپاهان و چند تیم دیگر می‌رسیم که ترکیب تیم ملی را تشکیل می‌دهند. تیمی که اگر با همین نفرات به جام جهانی برود، زنگ تفریح خواهد شد و این نشان می‌دهد وضعیت تیم ملی و پشتوانه سازی که فراموش شده، تا چه حد نابسامان است.
*از گروهمان صعود کنیم، چه چیزی نصیب ما می‌شود؟ بله صعود شیرین و خوب است اما دردی را از فوتبال ما دوا نمی‌کند. بیش از ۴ دهه است که در جام ملت‌ها قهرمان نشده‌ایم. کی‌روش را آوردیم و ۸ سال هر چه خواست در اختیارش گذاشتیم اما بازهم نشد و این نشان می‌دهد وضعیت چقدر نابسامان است.
*در مورد اسکوچیچ از اول هم موافق نبودم، تیم ملی لقمه لذیذی برای همه است به خصوص در جام جهانی. تیم ملی برنامه خاصی ندارد و این را در بازی‌هایی که انجام شد، بارها دیدیم.
*زمانی کی‌روش سکان‌دار تیم ملی فوتبال ایران بود که همه امکانات برای او فراهم شد و تیم ملی در اروپا و آفریقا اردوهای تدارکاتی برپا می‌کرد، اما باز هم نتایجی به دست نیامد که امروز بخواهیم از آن به عنوان یک اتفاق خاص صحبت کنیم. اگر با کی‌روش به برخی نتایج دست یافتیم به این دلیل بود که دفاع می‌کردیم و این فوتبال نیست.
*بازگشت کی‌روش به فوتبال ایران اشتباه است و اگر بخواهند چنین کاری کنند در مسیر اشتباهی وارد شده‌اند. کی‌روش نشان داد موفق نیست و امروز هم می‌بینیم علی‌رغم آنکه در سطح اول فوتبال دنیا کار کرده اما موفق نبوده است. البته او توانست نظم تیمی را در فوتبال ایران جا بیاندازد که با قربانی کردن چند بازیکن از جمله سیدمهدی رحمتی رقم خورد اما همین کی‌روش در تیم مصر نتوانست با محمدصلاح چنین رفتاری را انجام دهد و به اصطلاح زورش به او نرسید.
*صعود از آسیا به جام جهانی کارسختی نیست که این همه در مورد آن صحبت می‌شود، تعداد تیم‌ها با توجه به قدرت کشورها مسیر راحتی را پیش روی ما می‌گذارد، اما همین تیم در جام ملت‌ها دچار مشکل می‌شود. اگر توانستیم در آسیا قهرمان شویم یعنی در مسیر درست هستیم، در غیر این صورت بازهم اتفاقات ورزشی دخیل بوده است.
*نتایجی که در ابتدا به دست آمد را نمی‌توان به عملکرد اسکوچیچ مربوط دانست چرا که تیم یک شبه آماده نشده و نمی‌تواند موفق شود. برای موفقیت یک تیم باید سال‌ها زحمت کشید. یادتان هست زمانی که ویرا هدایت تیم ملی فوتبال ایران را در بازی سرنوشت ساز مقابل استرالیا در اختیار گرفت در رختکن به بازیکنان چه گفت. ویرا گفت من ۶ روز است تیم را در اختیار گرفته‌ام و کاری از دستم بر نمی‌آید، خودتان بروید و موفق باشید و از فوتبال لذت ببرید. در این مورد باید به یک نکته دیگر هم توجه داشت، اسکوچیچ در فوتبال ایران موفق نبوده اما اگر بازیکنان قبولش دارند، بماند. صحبت ما این است که فوتبال نیاز به زیرساخت دارد که باید مهیا شد.
*خادم رئیس فدراسیون فوتبال شد اما پیشکسوتان را نمی شناخت. من از کنارش رد شدم اما فردی که سال‌ها مربی تیم ملی بود را نشناخت و این خوب نیست. من در روزهایی هدایت تیم ملی را بر عهده داشت که او حتی به دنیا نیامده بود و این برای فوتبال ما خوب نیست. البته این مساله فقط معطوف به او و فدراسیون نیست. همین الان اگر به ورزشگاه هم بروم حتی نیروهای ورزشی که مسولیت دارند هم ما را نمی شناسند و این از برخوردشان مشخص است.