شهر خبر

در گفتگو با مهر مطرح شد؛

کاشی‌نگاری فقط در مساجد کاربرد ندارد!/ ریشه در هویت ملی و فرهنگی

کاشی‌نگاری فقط در مساجد کاربرد ندارد!/ ریشه در هویت ملی و فرهنگی

شهلا کساری با اشاره به اهمیت توجه به هنر کاشی‌نگاری در مکان‌های عمومی بیان کرد این هنر در کشور سابقه‌ای طولانی داشته و ریشه در هویت فرهنگی و ملی ما دارد.

شهلا کساری هنرمند کاشی کار درباره نمایشگاه کاشی‌نگاری با عنوان «کاشی‌نگاری دوران صفوی، قاجار و مدرن» که تا ۲۹ فروردین ماه در خانه هنرمندان ایران برپاست، به خبرنگار مهر گفت: در این نمایشگاه ۸۰ اثر در ابعاد مختلف شامل نقاشی روی کاشی و با لعاب به نمایش گذاشته شده است. با توجه به اینکه اکثر تزئینات کاشی موجود در مساجد، خانه‌ها و عمارت‌های قدیمی مربوط به اواخر دوران سلجوقی، صفوی و همچنین قاجار است، طرح‌های این نمایشگاه نیز انتخابی از تصاویر این بناها بود.

وی عنوان کرد: این روزها هنر کاشی با اقبال زیادی روبرو شده و به نظر می‌رسد که مردم نیز به این هنر علاقمند هستند اما در فضای شهری خیلی بیشتر از این می‌توان از هنر کاشی نگاری استفاده کرد. کشور ما سابقه بسیار طولانی در استفاده از این هنر در مکان‌های مختلف دارد اما امروزه هنر کاشی‌نگاری اکثراً فقط در مساجد استفاده می‌شود. در حالی که این کاشی‌های زیبای دست ساز را در هر مکانی می‌توان استفاده کرد. هنر کاشی نگاری ریشه در هویت فرهنگی و ملی ما دارد.

این هنرمند همچنین گفت: آجرهای لعاب دار در تخت جمشید و چغازنبیل و… به ما نشان می‌دهد استفاده از لعاب از گذشته‌ای دور در ایران رایج بوده اما در دوران صفویه اوج استفاده از کاشی‌های تزئینی (شکسته و هفت رنگ) در اماکن مذهبی و کاخ‌ها است. در این دوره اکثر نقوش مورد استفاده، نقش‌های اسلیمی هستند اما در دوران قاجاریه به دلیل ارتباطات گسترده با کشورهای اروپایی و تأثیر هنر نقاشی اروپا در هنر نقاشی ایرانی، کم کم از نقوش گل و گلدان و مناظر و چهره استفاده بیشتری شد. با توجه به کاشی‌هایی که از این دوران به جای مانده، تحول در نقوش را می‌توان کاملاً احساس کرد. کاخ گلستان نمونه بارز این تحول است. تفاوت طرح‌های کاشی‌ها در ادوار مختلف از جمله ویژگی‌هایی است که در آثار این نمایشگاه به آن توجه شده است.

این نمایشگاه تا ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ از ساعت ۱۶ تا ۲۰ در گالری‌های پاییز و استاد میرمیران خانه هنرمندان ایران میزبان علاقمندان است.