غیر از علاقه و تصمیم خود دانش آموزان به مدرسه رفتن؛ اولیا آتش تندی را برای عدم مدرسه نرفتن دانش آموزان به پا کردند و نگران مریض شدن فرزندشان از لحاظ روحی و جسمی بودند.
به گزارش خبرگزاری برنا؛ بعد از 25 ماه کرونایی بالاخره این هفته پای همه ی دانش آموزان در همه ی مقاطع تحصیلی به مدارس باز شد. ستاد مقابله با کرونا مصوب کرد که آموزش مجازی کافی نیست و لازم است حتما ادامه تحصیل خود را در مدرسه داشته باشند. این خبر جنبه های مثبت و منفی بسیاری داشت.
خیلی از دانش آموزان مشتاق بودند که هر چه زودتر معلم ها و همکلاسی هایشان را از نزدیک ببینند و خیلی ها هم دوست نداشتند که مدرسه بیایند چرا که انگاری مزه آموزش مجازی خیلی بد زیر زبانشان رفته است. در این بین اما غیر از علاقه و تصمیم خود دانش آموزان، اولیا آتش تندی را برای عدم مدرسه نرفتن دانش آموزان به پا کردند و نگران مریض شدن فرزندشان از لحاظ روحی و جسمی بودند.
کمپین ها و کارزارهای مختلفی در روزهای آخر نوروز راه افتاد که امضاهایی جمع شود که شاید مصوبه ملی ستاد مقابله با کرونا باطل شود و همه چیز به نفع سواستفاده گران تمام شود. اما نوروز هم تمام شد و این اتفاق رقم نخورد. 14 فروردین مدارس باز شدند و آماده حضور دانش آموزان.
حالا این دو سه روز اتفاقات مختلفی در مدارس رخ می دهد که ما را وادار کرد کندوکاوی در این حوزه داشته باشیم تا ببینیم واقعیت پیش آمده در مدارس ایران بعد از اجباری شدن آموزش حضوری به چه شکل است.
فکت اول:
مدیر یک مدرسه ابتدایی دخترانه: « 14 فروردین با اینکه از روز قبل در تمامی بخش های خبری اعلام شده بود که همه ی مدارس باید آموزش حضوری داشته باشند و معلم ها مجبور به حضور در مدرسه هستند اما باز شاهد بودیم که در همه ی کلاس ها در مقاطع مختلف تعداد کمی از دانش آموزان حاضر بودند و می توان گفت میانگین حدود 20 درصد از دانش آموزان مدرسه، به مصوبات جدید پایبند بودند.»
فکت دوم:
پدر یک دانش آموز پسر در مقطع ششم ابتدایی: «در شرایطی که امسال نوروزی پر مسافرتی در کشور داشتیم به نظر می رسد این اتفاق نمی افتد. اما واقعا نمی دانم در شرایط کرونایی و مسافرت های اغلب مردم چرا باید بلافاصله مدارس باز شود. دانش آموزان مقطع ابتدایی شاید به درستی درکی از رعایت کردن نکات بهداشتی نداشته باشند و این می توان در درجه اول خودشان و در درجه بعدی خانواده ها و افراد پر خطر یک خانواده را متضرر کند.»
فکت سوم:
مادر یک دانش آموز دختر در مقطع متوسطه دوم:« تقریبا دانش آموزان کلاس دختر من همه در روز چهاردهم و پانزدهم فروردین به مدرسه آمدند؛ چرا که درس هایشان خیلی سنگین است و اغلب واکسینه شدند؛ بنابراین خودشان ترجیح دادند برای ادامه روند تحصیل به مدرسه بیایند اما باز هم خانواده های برخی از همکلاسی هایش مخالفت سرسخت داشتند که فرزندشان مدرسه نرود چرا که از کرونا می ترسیدند.»
فکت چهارم:
دانش آموز کلاس چهارم یک مدرسه ابتدایی:« پدرم شدیدا با مدرسه رفتنم مخالفت کرد و اجازه نمی داد امروز به مدرسه بیایم اما چون دیگر آموزش مجازی نداریم و آموزش ها فقط برای دانش آموزانی است که کرونا گرفتند؛ مجبور شدم که به مدرسه بیایم. از امتحان ها خیلی میترسم.»
البته خوشبختانه تاکنون درصد زیادی از معلمان و دانش آموزان واکسینه شده اند. از طرفی بنا بر اقتضائات یادگیری، یاددهی، ارزشیابی و تحلیل نمرات ارزشیابی امتحانات پایان ترم اول سال تحصیلی 1401-1400 که به صورت حضوری برگزار شده بود، متاسفانه شاهد افت تحصیلی شدید در دانش آموزان بودیم و برای جبران این افت تصمیم به بازگشایی حضوری مدارس با رعایت شیوه نامه های بهداشتی و آموزش خودمراقبتی به دانش آموزان گرفته شد. حالا باید دید جنگ آموزش حضوری دانش آموزان در مدارس تا کجا ادامه دارد و در آخر چه کسانی برنده ی این نبرد هستند؟
انتهای پیام