بسیاری از بازیگران جوان سینما و تلویزیون تجربه شاگردی امیر دژاکام را که سابقه تدریس و مدیریت آموزشی در دانشکده های هنر را در سال های متمادی در کارنامه دارد، در سوابق تحصیلات آکادمیک شان دارند. این کارگردان و مدرس تئاتر که به عنوان بازیگر و انتخاب بازیگر با پروژه های مختلف تلویزیونی همکاری دارد در گفت و گوی نوروزی 1401 به نکاتی اشاره می کند که خواندنش پاسخ بسیاری از سوالات علاقه مندان به این عرصه است.
امیر دژاکام مدرس، نویسنده، کارگردان و بازیگر که در کارنامه هنری اش آثاری چون «مدار صفر درجه»، «آخرین دعوت»، «ترانه مادری»، «سال‌های مشروطه»، «تبریز در مه»، «سرگشته»، «سراب»، «آوای باران»، «کیفر» و «هست و نیست» دیده می شود در گفت و گویی نوروزی با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا در خصوص اینکه سال گذشته را چگونه پشت سر گذاشته است و چه برنامه هایی در دست داشت گفت: باید بگویم که در طی سه سال گذشته با کمبود امکانات و بودجه و حتی محدودیت های زیادی رو به رو بودم البته با توجه به اینکه سال 1400 در جشنواره فیلم فجر شرکت کرده و علاوه بر آن نیز اجرای عموم هم برگزار کردم از قِبَل آن ها دستمزد و حقوقی هم شامل حال ما شد منتها این بودجه ها یا امکانات نه تنها برای من بلکه برای کل تئاتر کشور ناچیز است. به همین دلیل اهالی تئاتر با این بودجه و رقم ها نمی توانند کار کنند و نمایش دندان شکنی را روی صحنه ببرند چراکه اجرای یک نمایش خوب با بازیگران مناسب در تالار وحدت 3 الی 4 میلیارد تومان هزینه دارد. بنابراین فعلا با این حجم اندک بودجه نمی توان نمایش سر و گردن داری را در صحنه های تئاتر شهر یا سالن های دیگر مشاهده کرد.
او ادامه داد: خلاصه اینکه من با توجه به کمبود بودجه در این دو سه سال پیشنهادهای سینمایی و تلویزیونی را پذیرفتم و سعی کردم با کار کردن در سینما و تلویزیون وقت و زمان بیشتری برای خودم بخرم تا بتوانم نمایشنامه های زیادی بنویسم البته متاسفانه یک نمایشنامه ای را به رشته تحریر درآوردم تا در سالن اصلی روی صحنه ببرم اما هنوز موفق نشدم و فعلا تقاضای مرا نپذیرفتند.
دژاکام در پاسخ به این سوال که چه برنامه حرفه ای برای سال جدید دارد و قرار است چه کار هایی انجام دهد بیان کرد: اگر این امکان برای من فراهم شود که بتوانم در سالن اصلی اجرا داشته باشم اگر خدا بخواهد مهرماه سال 1401 یک نمایشنامه را روی صحنه می برم.
بازیگر «آوای باران» در پایان و در خصوص اینکه با توجه به تعطیلی مشاغل و کسب و کار ها در طی دو سال کرونایی و وجود تورم آیا زندگی او از لحاظ اقتصادی تنها از راه تئاتر تامین و مدیریت می شود بیان کرد: خیر، من عضو هیات علمی رسمی دانشگاه هستم و در واقع اصل تامین زندگی من از طریق عضویت هیات علمی بوده و تئاتر هیچگاه نتوانسته به من کمک کند که زندگی ام را بچرخانم درواقع بهتر است بگویم تئاتر با وجود اینکه کمکی به من نکرده است اما همیشه عرق خاصی به این حوزه داشته و دارم و اصلی ترین جایی که آرامش دارم و حالم خوب است تئاتر است.
انتهای پیام