قاسم انصاری، استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم، مصحح و پژوهشگر حوزه‌های ادبیات فارسی، ادبیات عربی، عرفان و تصوف و علوم قرآنی زاده ۱۲ آذر ۱۳۱۴ در روستای شنستقین قزوین بود. او از سال ۱۳۵۶ در دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی، تربیت مدرس، گیلان، بین‌المللی امام خمینی قزوین و… به تدریس متون عرفانی پرداخت و از سال ۱۳۶۹ به عضویت هیئت علمی دانشگاه‌های آزاد اسلامی زنجان و تاکستان درآمد.
انصاری بیش از ۵۰ تألیف و ترجمه و نیز ۴۰ مقاله در حوزه ادبیات فارسی به ویژه گرایش عرفان و تصوف اسلامی ارائه کرده‌است. از آثار او می‌توان به «دستور زبان فارسی»، «ترجمه شکوی الغریب و زبدة الحقایق، عین القضاة همدانی، با عنوان: دفاعیات و گزیده حقایق»، «مقدمه بر کشف المحجوب هجویری»، «مقدمه بر صد میدان خواجه عبدالله انصاری»، «تصحیح انتقادی ترجمه عوارف المعارف شیخ شهاب‌الدین‌ابوحفص سهروردی»، «مبانی عرفانی و تصوف»، «متون تفسیری»، ترجمه «الاسراء علی مقام الاسری، ابن عربی با عنوان: ما ز بالاییم و بالا می‌رویم»، ترجمه «مشارق الانوار، ابن دباغ انصاری، با عنوان: عشق اسطرلاب اسرار خداست»، «گزیده کلیات عبید زاکانی»، ترجمه کتاب «الفتوة، ابوعبدالرحمن سلمی، با عنوان: جوانمردی و جوانمردان» و... اشاره کرد.
قاسم انصاری در روز ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ از دنیا رفت.