هنرامروز: ابعاد این تابلو تقریبا ۳۲ در ۲۳ سانتیمتر است و مهمترین بخش از تابلویی است که ونگوگ به دلیل عدم عدم رضایت از نتیجه آن را از بین برد و تنها همین بخش را نگه داشت.
وینسنت ونگوگ طرح کامل تابلوی اصلی را در نامهای برای دوست هنرمندش امیل برنار کشید. نامه تاریخ ۱۸ مارس ۱۸۸۸ را بر خود دارد. در این طراحی دو عاشق به سمت پل لنگلوئیس در ارل یکی از مناظر مورد علاقه ونگوگ برای نقاشی، میروند و خورشید در حال غرق شدن در افق است. زوج عاشق در این تصویر با صمیمیت و حالی که زن دستش را روی شانه مرد گذاشته راه میروند.
ونگوگ در مجموع ۴ منظره از پل لنگلوئیس کشید و حتی Alfred Massebieau شاعر فرانسوی در نقل قولی در سال ۱۸۹۳ میگوید که پنج سال قبل ونگوگ را در حال نقاشی از این پل دیدهاست.
ونگوگ در نامهاش به برنار شرحی از منظره را اضافه کردهاست: «در بالای این نامه، من طراحی کوچکی از اثر جدیدم که مرا مشغول کردهاست را کشیدم. ملوانهایی که با عزیزانشان به سمت شهر بازمیگردند ...»
اما گویا بعد از نوشتن این نامه اب و هوا خراب میشود و هنرمند مجبور میشود بقیه تابلو را در خانه کامل کند. ونگوگ حتی در نامهای به برادرش تئو توضیح داد: «چند روز گذشته به خاطر باران و باد، در خانه کار کردهام...»
زوج عاشق در این تابلو لباسهایی با رنگ مکمل بر تن دارند. ژاکت ابی مرد با شلوار سبز و در کنار ان لباس قرمز و نارنجی زن. از انجایی که ونگوگ ترجیح میداد چیزی که میبیند را نقاشی کند از نتیجه نقاشی راضی نشد و بلافاصله ان را رها کرد و سراغ تابلویی دیگر رفت. اما فیگور دو عاشق را از تابلو برید تا شاید از ان را به عنوان مطالعه در اثری دیگر استفاده کند.
اینکه این تکه چگونه تا کنون حفظ شده یک راز باقی مانده، اما شواهدی هست که نشان میدهد دوستان ونگوگ، ماری و جوزف ژینوکس که صاحبان کافه مورد علاقه او در ارل بودند این تکه را نگه داشتند.
اولین مالک ثبت شده این اثر نمایشنامه نویس پاریسی، هنری برنشتاین بود که ان را در سال ۱۹۱۰ فروخت.
از اواخر قرن بیستم، این تکه از اثر ونگوگ سه بار توسط حراج ساتبیز فروخته شده است. ۲۸۰ هزار پوند در سال ۱۹۸۶، ۲.۹ میلیون پوند در سال ۲۰۰۱ و بیش از ۷ میلیون پوند در سال ۲۰۱۳. در حال حاضر هم فروشنده ان یک مجموعه دار ناشناس ژاپنی است.
حالا با دیدن این تابلو میتوان مرد کلاه به سر را نمادی از ونگوگ دانست؟ (ایا ونگوگ در ارزوی یافتن یار و قدم زدن با او در کنار کانال اب بود؟)
ونگوگ در بسیاری از خودنگارههایش کلاه حصیری بر سر دارد. لباس مرد هم در این تکه تابلو شبیه به تابلوی «هنرمند در جاده به سمت تاراکسون» است. (احتمالا این تابلو که خاصترین خودنگاره ونگوگ است در پایان جنگ جهانی و در اتش سوزی معدن نمکی که در ان اثار هنری ارزشمند در ان مخفی بودند، از بین رفتهاست.)
اولین مالک ثبت شده این اثر نمایشنامه نویس پاریسی، هنری برنشتاین بود که ان را در سال ۱۹۱۰ فروخت.
از اواخر قرن بیستم، این تکه از اثر ونگوگ سه بار توسط حراج ساتبیز فروخته شده است. ۲۸۰ هزار پوند در سال ۱۹۸۶، ۲.۹ میلیون پوند در سال ۲۰۰۱ و بیش از ۷ میلیون پوند در سال ۲۰۱۳. در حال حاضر هم فروشنده ان یک مجموعه دار ناشناس ژاپنی است.
منبع: The Artnewspaper