محمدرضا عطایی‌فر، کارگردان تئاتر که پیش از این کنسرت نمایش "مرگ گرم"را در تئاتر شهر سالن قشقایی به روی صحنه برده است، با نمایش "پاستیل زرد" در چهلمین جشنواره تئاتر فجر حضور دارد او درخصوص این نمایش به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: نمایش پاستیل زرد نمایشی است که نیم تا یک قرن آینده را روایت می‌کند و مانند تمام نمایشنامه‌هایی که کار کردم نوشته‌ خودم است و این نوشته‌ها دغدغه من هستند. چند وقت پیش اینستاگرام حدود 6 ساعت قطع شد و باعث ایجاد واکنش‌هایی شد من جمله در کشورهای جهان سوم که وابسته به این برنامه‌ها هستند و خیلی‌ها متضرر شدند. حتی بیزنس‌های دیگر در دنیا هم تحت تاثیر این مسئله قرار گرفتند. جالب این‌که قرار بود تکنولوژی در خدمت بشر باشد اما به‌نظر می‌رسد پیشرفت زیاد تکنولوژی باعث شده انسان برده تکنولوژی شود! به همین خاطر این به ذهن من آمد که اگر تکنولوژی تا حدی پیشرفت کند که انسان برده آن شود، عواطف انسانی، وجدان، محبت و عشق تا حد زیادی از بین می‌رود زیرا تکنولوژی عواطف را متوجه نمی‌شود.

او افزود: نمایشنامه را به دلیل جهان شمول بودن و قابل باور بودن برای تمام دنیا، خارجی فرض کردم و در آن پروفسوری داریم که رباتی اختراع می‌کند و این ربات به تدریج از کنار گذاشتن یک خدمتکار جلو می‌رود تا به جایی می‌رسد که خالق خود، که پروفسور است، را می‌خواهد از بین ببرد. به همین بابت و برای این که کاملا داستان را تعریف نکنم این دغدغه‌ای شد برای من که اگر تکنولوژی را در 50 سال آینده به صورت یک ربات ببینیم و مراقبت نکنیم می‌تواند خطرآفرین باشد مانند خیلی ویروس‌ها که به دست انسان ساخته می‌شود و نمی‌توانند جلوی آن را بگیرند. این‌ها چیزهایی است که در این نمایش خواهید دید.

این کارگردان تئاتر درخصوص اینکه ساختار اجرایی نمایش به چه شکل و نحوی است اظهار داشت: نمایش را به صورت کمدی درام در آورده‌ام که اگر حرفی دارد که مقداری سنگین است با کمدی آمیخته باشد. امیدواریم موردپسند تماشاچی باشد. تا به حال نشده که مردم نمایشنامه من را دوست نداشته باشند.

کارگردان تئاتر «پاستیل زرد» درباره اینکه آیا نمایش با هدف حضور در جشنواره تولید شده است؟ خاطرنشان کرد: خیر. این نمایش هم مانند تمام نمایشنامه‌هایی که نوشتم برای این است که به اجرای عموم در آید. نمایش قبلی‌ام که "کنسرت تئاتر مرگ گرم" بود، 43 شب در تئاتر شهر در پیک کرونا اجرا رفت و سولد اوت (فروش تمام بلیت‌ها) شد، اما به این دلیل که تعداد بازیگرها بسیار زیاد بود نتوانستیم در جشنواره فجر امسال شرکت کنیم اما این نمایش را به علاوه نمایشنامه دیگری که سال آینده کار خواهم کرد، با هم در یک سالن به اجرای عموم در می‌آوریم.

محمدرضا عطایی‌فر از مسیر تامین هزینه‌های نمایش گفت: متاسفانه هزینه‌ها و شرایط بسیار سخت است و مانند قدیم نیست. در گذشته می‌شد دور هم جمع شویم و یک نمایش کار کنیم چون هزینه‌ها به گونه‌ای بود که از پس آن برمی‌آمدیم اما در حال حاضر اینگونه نیست. در حال حاضر اگر حدود 15 تا 20 نفر دور هم جمع شویم،هزینه یک لیوان یک بار مصرف به‌دلیل شرایط کرونا و تی بگ چای و یک شکلات ساده شاید جلسه‌ای ۳۰۰ هزار تومان شود و اگر هر هفته چهار جلسه تمرین کنید، یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان هزینه آن است و در ماه هزینه‌اش ۵ تا ۶ میلیون می‌شود.

او ادامه داد: دیگر مانند قبل نمی‌توان تئاتر کار کرد حتی اگر جشنواره فجر بخواهد کمک هزینه‌ای به ما بدهد آن کمک هزینه فقط هزینه‌های جاری ما را در طول تمرین چند ماهه می‌شود و دیگر هزینه‌ها مانند ساخت دکور و دستمزد بچه‌ها تامین نمی‌شود و اگر به فکر آن نباشیم و بودجه جداگانه‌ای برای بچه‌هایی که تئاتر کار می‌کنند در نظر نگیریم لطمه بسیار بدی را برای آینده فرهنگ کشورمان خواهد داشت. نه تنها تئاتری‌ها بلکه تمام هنرها مانند سینما، «جواد عزتی» که در سینمای ایران گیشه را به جلو می‌برد، از همین تئاتر آمده است. یا به طور مثال سریال‌هایی که در تلویزیون ساخته می‌شود (اگر تماشاچی داشته باشد) مانند پایتخت، بازیگران آن همه تئاتری هستند در نتیجه تمام این‌ها آبشخور این است که روزی وضعیت تئاتر در کشور اگر بد باشد؛ هم سینمای بدی خواهیم داشت و هم تلویزیون بد، البته تلویزیون خوبی هم درحال حاضر نداریم و مردم غیر از فوتبال چیز دیگری نمی بینند.

او گفت: تئاتر هنر مادر هنرهای نمایشی و تصویری است. اگر نتوانند جوانان تئاتری را حمایت کنند، در ۲۰ سال آینده متوجه خواهید شد چه ضرر وحشتناکی سینما و تلویزیون از اینکه هنر های نمایشی در تئاتر را حمایت نکردند، خواهند خورد.

عطایی‌فر درخصوص اینکه برای نمایش به سراغ بازیگران چهره هم رفته اند اظهار داشت: طبعاً خیر زیرا بسیار سخت است و بازیگرانی که چهره هستند اصلا صلاح نمی‌دانند که تئاتر کار کنند و شما هیچ برآیند مالی برای آنها ندارید و به همین دلیل موافق با کار کردن نیستند.تنها یکی از بازیگران ما این کمی بیشتر کار تصویر انجام داده است، البته تمام بازیگران ما گاهی اوقات کار تصویر می کنند اما چهره‌ شناخته شده‌ای نیستند. کسانی که در تئاتر کار می کنند از جیب خود برای اینکه به تئاتر عشق و علاقه دارند هزینه می‌کنند در نتیجه بازیگرهای شناخته شده مایل به این کار نیستند. مگر اینکه تهیه‌کننده‌ای حضور داشته باشد که رقم بالایی پیشنهاد کند که آن هم جزو نمایش‌های تجاری محسوب می‌شود و خیلی اندیشه پشت آن نخواهد بود.

این کارگردان درباره اینکه جشنواره تئاتر فجر چقدر می تواند به دیده شدن نمایش ها کمک کند؟ اظهار داشت: به هر حال جشنواره تئاتر فجر با جشنواره فیلم فجر تفاوت دارد و تفاوتش این است که کاملا فیلم فجر را حمایت می کنند  ولی به تئاتر فجر حقیرانه  نگاه می کنند در صورتی که هر دوی آنها یک رویداد است و هر دو باید یک نوع حمایت شود اما این اتفاق نمی‌افتد. به هر حال این جشنواره تئاتر فجر تریبون اصلی تئاتر کشور است. نمی‌دانم هراس مدیران فرهنگی کشور از چیست! تئاتر یکی از ستون‌های اصلی و شاخص‌های اصلی فرهنگی است. جشنواره تئاتر فجر با این حمایتی که در حال حاضر می شود نمی تواند دیده شود و  امیدوارم تا زمانی که زنده هستیم شرایط بهتر شود.

عطایی‌فر درباره پیشبینی اجرای عموم نمایش "پاستیل زرد" بیان کرد: اگر اجازه دهند امیدواریم اجرای عموم پاستیل زرد با استقبال مردم مواجه شود، به این دلیل که مردم دوست دارند چیزهایی که پشت آن اندیشه است را ببینند. اگر جلوگیری نکنند و فشار نیاورند، کار جلو می‌رود. در نتیجه امیدوارم پاستیل زرد هم مانند نمایش کنسرت تئاتر مرگ گرم مورد عنایت قرار بگیرد و مطمئنیم تماشاچی راضی خواهد بود زیرا حرفی که در آن می‌زنیم حقیقت است و جذاب است.

انتهای پیام//