به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپوتنیک، «اولاف شولتز» صدراعظم آلمان، می‌گوید انتظار دارد روسیه قدم‌هایی را در راستای تنش زدایی از وضعیت موجود پیرامون اوکراین بردارد.
وی در این باره مدعی شد: یک مسئله مهم این است که در رابطه با چنین شرایط جدی در امتداد مرزهای اوکراین-روسیه، چگونه اقدامی مشترک انجام دهیم. پرسنل نظامی زیادی در آنجا مستقر است. بنابراین هر کاری که لازم است باید انجام شود تا وضعیت به گونه‌ای متفاوت از آنچه بعضاً از وقوع آن بیم داریم، پیش برود. برای همین است که از روسیه می‌خواهم اقدامات صریحی در راستای تنش زدایی از وضعیت موجود انجام دهد. دیگر آنکه، ما (اروپا و متحدان ناتو) درباره اینکه تهاجم نظامی تبعات سنگینی خواهد داشت، متفق القول هستیم.
شولتز همچنین مدعی شد که از مذاکره با روسیه در چارچوب‌های مختلف ازجمله گروه نرماندی، استقبال می‌کند حال آنکه وی در تکمیل این ادعا افزود: باید چنین باشد. اول آنکه این وضعیت را جدی می‌گیریم، دوم آنکه به وضوح از موضعی که در صورت بروز تهاجم نظامی اتخاذ خواهیم کرد، صحبت می‌کنیم و سوم آنکه، همزمان هرآنچه که لازم باشد برای برون رفت از این وضعیت از طریق گفتگو انجام می‌دهیم.
این اظهارات شولتز بعد از آن بیان شد که «آنالنا بائربوک» وزیر خارجه آلمان به نوعی از پاسخگویی به این سوال که آیا در میانه تنش‌ها با روسیه، برلین نیروهایش را به اروپای شرقی اعزام می‌کند یا خیر، طفره رفت.
بائربوک گفته بود: در مقام یک ائتلاف، با اوکراین متحد هستیم اما نباید اوکراین را بخشی از تمامیت ارضی پیمان آتلانتیک شمالی تلقی کنیم.
این اظهارنظر وزیر خارجه آلمان ناظر بر حقیقت عدم عضویت اوکراین در ناتو است تا آنجا که به رغم آنکه آمریکا و شرکایش در پیمان آتلانتیک شمالی، نیروها و تجهیزات را برای اعزام به محیط پیرامونی اوکراین به حال آماده باش درآورده اند، هیچ یک از آنها حاضر نیست به خود این کشور نیرو اعزام کند.
با این حال و در شرایطی که برلین برخلاف آمریکا و انگلیس، از ارسال تسلیحات به اوکراین امتناع می‌کند، صدراعظم آلمان می‌گوید که کی یف می‌تواند روی کمک‌های اقتصادی برلین حساب باز کند.
موضع گیری دولت جدید آلمان که ظاهراً معقول تر از سایر متحدان اروپایی و ناتو به نظر می‌رسد، در واکنش به تحولاتی رخ می‌دهد که حول محور ادعای تدارک روسیه برای حمله به اوکراین متمرکز است.
این در حالی است که مسکو با رد چنین اتهاماتی، بر رفع دغدغه‌های امنیتی تاکید می‌کند که ناشی از گسترش ناتو به سمت شرق است و می‌تواند به عضویت گرجستان و اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی منجر شود- مسئله‌ای که یکی از اصلی ترین خطوط قرمز روسیه است که تخطی از آن را برنمی تابد.