سیدهادی احمدی روئینی مدیرکل حفظ و احیاء بناها، محوطه‌ها و بافت‌های تاریخی در گفت و گو با خبرنگار میراث فرهنگی خبرگزاری برنا درباره اینکه کدام استان ها دارای بافت تاریخی بیشتری هستند اظهار کرد: بافت های تاریخی که نسبت به سایرین سالم تر مانده و قابل تشخیص‌تر هستند به ترتیب در استان های یزد، اصفهان و خراسان جنوبی هستند.
وی درپاسخ به سوالی مبنی بر اینکه در حال حاضر چند مکان تاریخی نیاز به مرمت دارند تاکید کرد: همه مکان های تاریخی همیشه نیاز به مرمت دارند. درحال حاضر 34 هزار اثر تاریخی داریم که از این حدود یک سوم آن بنای تاریخی است که مرتب نیاز به حفاظت و مرمت دارند و این کار از هزار سال پیش که بنا ساخته شده هیچ گاه تعطیل نشده است.
احمدی روئینی با اشاره به اینکه مرمت بناها در دو بخش خصوصی و دولتی صورت می گیرد بیان کرد: بخشی از بناهای تاریخی مالکیتش به دست شهروندان بوده و به صورت خصوصی اداره می شود و این افراد برای مرمت بناها به صورت شخصی اقدام کرده و گاها کمک هایی از دولت می گیرند.
مدیرکل حفظ و احیاء بناها، محوطه‌ها و بافت‌های تاریخی ادامه داد: اختیار بعضی از بناها در دست خود وزارتخانه میراث فرهنگی است و حفاظت و مرمت کمتر از 10هزار بنا در چند ردیف اعتباری کم به دولت برمیگردد علاوه براین تعدادی از این مکان ها تحت نظر نهادهایی مثل اوقاف ، مساجد و ادارات مالک و بهره بردار هستند و طبق قانون باید مرمت را زیر نظر وزارتخانه انجام دهند.
وی درباره قیمت مرمت سرانه هربنای تاریخی در کشور تشریح کرد: حدودا سرانه هر بنای تاریخی که متولی آن وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باشد 5 میلیون تومان است همچنین برای بناهای تاریخی مهم و مساجد جامع سالیانه 50میلیارد تومان بودجه صرف می شود اما این رقم برای بناهایی که ثبت جهانی شدند یا پایگاه ملی دارند متفاوت است.
احمدی نائینی باتاکید بر اینکه بودجه ای که مجلس دراین خصوص در نظر گرفته کافی نیست خاطر نشان کرد: در بودجه 1401 وزیر درحال تلاش است تا افزایش قابل توجهی داشته باشد اما این رقم باز هم کافی نیست. اگر ما بخواهیم استانداردی که مد نظر مردم است در بناهای تاریخی و رسیدگی که انتظار می‌رود را فراهم کنیم نزدیک به هزار برابر بیشتر از بودجه فعلی را نیازمندیم.
مدیرکل حفظ و احیاء بناها، محوطه‌ها و بافت‌های تاریخی در پایان به شرکت های دانش بنیان فعال در این زمینه تصریح کرد: ما سراغ این شرکت ها نمی رویم و آنان به ما مراجعه می کنند. آنان در زمینه های متعددی از جمله مقاوم سازی بناهای تاریخی، آب گریز کردن مصالح سنتی و معرفی-آموزش فعالیت دارند. کاری که از دست ما برمی آید این است که آنان را به واحدهای استانی معرفی می کنیم و کارشان را تایید می کنیم اما این حوزه نسبت به سایر حوزه ها عقب مانده است یعنی این شرکت ها هنوز راه های اتصال به موضوع میراث فرهنگی را پیدا نکردند.
انتهای پیام/