به گزارش بهداشت نیوز، دکتر دونالد میلتون، متخصص ویروس‌های تنفسی در دانشگاه مریلند ایالات‌متحده می‌گوید: رویکرد سنتی برای تشخیص عفونت‌های تنفسی، تست از راه بینی بوده است اما گسترش سریع نوع اُمیکرون و سوالاتی در مورد حساسیت تست‌های خانگی بحث را در مورد اینکه آیا بهترین راه برای تشخیص ویروس، نمونه‌برداری از بینی است یا خیر، برانگیخته است.
دکتر میلتون ابراز کرد: ویروس ابتدا در دهان و گلوی شما ظاهر می‌شود به این معنی که رویکرد ما برای آزمایش مشکلاتی دارد.
نتیجه برخی تحقیقات نیز نشان می‌دهد که جمع‌آوری نمونه‌های بزاق می‌تواند به شناسایی زودتر افراد آلوده شده به ویروس کمک کند.
البته آزمایش‌های مبتنی بر بزاق محدودیت‌های خاص خود را دارند. در حال حاضر بسیاری از آزمایشگاه‌ها امکان پردازش بزاق را ندارند همچنین آزمایش‌های آنتی‌ژن خانگی در ایالات متحده برای آن مجاز نیستند.
اما بسیاری از متخصصان نسبت به نمونه بزاق اذعان دارند که نمونه‌های دهانی دارای مزایای منحصر به فردی هستند و با شیوع اُمیکرون برخی از کارشناسان می‌گویند که آزمایشگاه‌ها باید با فوریت بیشتری برای تعیین بهترین روش‌ها و انواع نمونه‌برداری‌ها از ویروس کار کنند.
آن ویلی، میکروبیولوژیست دانشکده بهداشت عمومی ییل که یکی از توسعه‌دهندگان روش SalivaDirect(یک P.C.R غیرتجاری) گفت: ما باید با انواع روش‌ها سازگار باشیم. من بسیاری از آزمایشگاه‌ها یا دولت‌ها را می‌بینم که آنقدر روی یک نوع نمونه خاص یا یک آزمایش خاص متمرکز شده‌اند که حتی با تغییر داده‌ها یا اولویت‌های آزمایشی سازگاری‌های لازم را با برنامه‌های آزمایشی خود انجام نمی‌دهند.
دانشمندان در ماه‌های اولیه همه‌گیری بررسی آزمایش بزاق را آغاز کردند. آنان مشتاق بودند روش آزمایشی را بیابند که راحت‌تر از سواب‌های عمیق نازوفارنکس باشد که هم فقط کارکنان مراقبت‌های بهداشتی آموزش‌دیده می‌توانستند با این سواب‌ها کار کنند هم کمبود در نیرو و سواب وجود داشت. با بزاق، افراد به سادگی می‌توانستند آب دهان را داخل یک لوله ریخته و آن را برای پردازش تحویل دهند.
برخی از متخصصان آزمایشگاهی تردید داشتند که آزمایش بزاق راهی قابل اعتماد برای تشخیص عفونت باشد اما در پاییز ۲۰۲۰، نتیجه ده‌ها مطالعه نشان داده بودند که بزاق نمونه مناسبی برای آزمایش است.
به گفته دکتر ویلی شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد اگر بزاق به درستی جمع‌آوری شود یا به‌درستی پردازش شود، عملکرد بهتری دارد.
همچنین شواهدی به دست آمد مبنی بر اینکه این ویروس قبل از اینکه در بینی جمع شود در بزاق ظاهر می‌شود و نشان می‌دهد که نمونه بزاق ممکن است بهترین راه برای تشخیص زودهنگام عفونت باشد.
به تازگی دکتر میلتون و همکاران وی دریافتند که در سه روز قبل از ظهور علائم و دو روز پس از آن، نمونه‌های بزاق حاوی حدود سه برابر بیشتر از نمونه‌های بینی ویروس بوده و احتمال تولید P.C.R مثبت ۱۲ برابر بیشتر است.
مزایای آزمایش بزاق ممکن است با ظهور اُمیکرون آشکارتر باشد و به نظر می‌رسد سریع‌تر در دستگاه تنفسی فوقانی تکثیر می‌شود و دوره کمون کوتاه‌تری نسبت به انواع قبلی دارد. به گفته کارشناسان، هر روش آزمایشی که بتواند به‌طور قابل اعتماد ویروس را زودتر شناسایی کند بسیار ارزشمند است.
برخی از کارشناسان همچنین این نظریه را مطرح کرده‌اند که اُمیکرون ممکن است در تکثیر در سلول‌های دهان و گلو بهتر از انواع دیگر باشد.
گروهی از محققان آفریقای جنوبی اخیرا دریافتند، در حالی که سواب‌های بینی هنگام تشخیص نوع دلتا بهتر از سواب‌های بزاق عمل می‌کنند، عکس آن در مورد اُمیکرون صادق است.
البته تحقیقات بیشتری نیاز است مثلا در یک تحقیق کوچک جدید دیگر که در یک سایت آزمایشی در سانفرانسیسکو انجام شد، از ۲۲ نفری که تست آنتی‌ژن سریع با استفاده از سواب‌های بینی معمول انجام دادند، تنها جواب آزمایش دو نفر با آزمایش بزاق مثبت شد. دانشمندان در حال حاضر در حال مطالعه هستند که آیا سواب گلو عملکرد بهتری دارد یا خیر.
در حالی که به نظر می‌رسد ویروس در تشخیص زود هنگام در بزاق جمع می‌شود، بینی ممکن است مکان بهتری برای تشخیص آن در مراحل بعدی عفونت باشد.
به گفته دکتر هیدن، نتیجه تحقیقات جدید را باید با احتیاط تفسیر کرد زیرا سال‌ها تحقیقات نشان داده است که نمونه‌های نازوفارنکس برای تشخیص ویروس‌های تنفسی بهترین هستند.
برخی از دانشمندان نیز نگرانی‌های عملی دارند. جوزف دریسی، بیوشیمیدان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو اظهار کرد: دهان در مقایسه با مجرای بینی تاحدودی محیطی کنترل نشده است. به‌طور مثال اگر قبل از آزمایش بزاق نوشابه استفاده کرده باشید pH متفاوت خواهد بود و بر روی نتیجه آزمایش تاثیر خواهد داشت.
دکتر ماری لوئیز لندری، مدیر آزمایشگاه ویروس‌شناسی بالینی در بیمارستان ییل نیوهون در ایمیلی ابراز کرد: بزاق می‌تواند لزج و کار با آن دشوار باشد به خصوص زمانی که بیماران دچار کم آبی هستند.
در نهایت، ممکن است در شرایط مختلف، رویکردهای متفاوتی مورد نیاز باشد. به عقیده دکتر هیدن برای همه‌گیری‌های آینده به انعطاف‌پذیری در سیستم‌های آزمایشی نیاز است.