بررسی داده‌های میدانی در بلندمدت نشان می‌دهد که نرخ واقعی مسکن ۳ برابر افزایش پیدا کرده است.
۳ برابر شدن نرخ حقیقی مسکن در ۲ دهه اخیر اتفاق افتاده است.
قیمت حقیقی مسکن تهران در دو دهه اخیر سه برابر شده، آن هم در حالی که نرخ حقیقی جهانی مسکن کمتر از ۷۰ درصد رشد یافته است. نرخ حقیقی مسکن فقط در شوکهای ارزی ۴ سال اخیر ۲ برابر افزایش یافت.
دولت و بانک مرکزی به همراه بنگاهها و بانک‌های خصولتی با شوکهای نرخ ارز و کامودیتی‌ها عامل کلیدی افزایش نرخ مسکن هستند. دولت با رهاسازی بازار و اخذ مالیاتهای ناچیز از مستغلات و املاک و همچنین معافیت مالیاتی سوداگری و سفته بازی، ایران را به بهشت ملاکان و دلالان تبدیل کرده است.
تشکیل حباب نرخ مسکن موجب شده که ۴۰ درصد مردم نه تنها قدرت خرید مسکن که حتی قدرت اجاره مسکن را هم از دست بدهند. نیمی از درآمد خانوارهای فاقد مسکن صرف اجاره خانه می‌شود. نرخ تورم اجاره خانه در نقاط مختلف بین ۴۰ تا ۱۰۰ درصد است، که در تاریخ ایران بی‌سابقه می‌باشد.
در سال‌های آینده هزینه مسکن (و اجاره خانه و محل کار) محرک نرخ تورم بالا خواهد بود.
دولت و بانک مرکزی با افزایش دستوری نرخ دلار و کاهش دستوری نرخ بهره بانکی (نرخ حقیقی منفی) محرک روند صعودی نرخ مسکن (و به تبع آن اجاره ها) شده‌اند.
