بازخوانی دربی ها در طرفداری | دربی سی و هشتم؛ یک تساوی تلخ برای استقلال

دومین دوره رقابت های جام آزادگان با شکلی متفاوت نسبت به دور قبل برگزار شد، به این صورت که تیمها در دو گروه 8 تیمی به مصاف هم رفتند و تیم های اول و دوم هر گروه به مرحله نیمه نهایی صعود کردند تا با برگزاری یک مرحله حذفی قهرمان ایران مشخص شود. پرسپولیسی ها در گروه دوم صدرنشین شدند و به دور حذفی راه پیدا کردند اما آبی پوشان استقلال با قرار گیری در رتبه سوم گروه اول از صعود به دور حذفی بازماندند تا به این ترتیب در دومین دوره جام آزادگان شاهد تقابل دو غول پر طرفدار فوتبال کشور نباشیم. اما این پایان کار نبود.

به گزارش طرفداری،‌ با دستور فدراسیون فوتبال و با هدف حفظ رونق فوتبال در سطح استان ها، رقابت هایی تحت عنوان "سوپر جام ( یادبود مرحوم پرویز دهداری)" برنامه ریزی شد تا با برگزاری این بازی ها در هر استان، تیم های حاضر در فصل سوم جام آزادگان شناسایی شوند. در آن سال استان تهران چهار سهمیه در جام آزادگان داشت و در لیگ دسته دوم سهمیه ای برای تهران در نظر گرفته نشده بود. به این ترتیب هشت تیم تهرانی ( چهار تیم برتر تهرانی جام آزادگان، استقلال، پرسپولیس، پاس و کشاورز؛ و چهار تیم برتر جام باشگاه های تهران، سایپا، بانک تجارت، پورا و گسترش ) در سوپر جام باید برای کسب چهار جایگاه اول تا چهارم و گرفتن جواز حضور در فصل آینده جام آزادگان رو در روی هم صف آرایی میکردند. حتی تیم های پاس و پرسپولیس که فینالیست های دومین دوره جام آزادگان بودند و مستقیما سهمیه حضور در فصل بعد لیگ کشوری را داشتند هم با دستور فدراسیون فوتبال مجبور به شرکت در سوپر جام شدند تا عملا شش تیم دیگر تنها برای دو سهمیه با یکدیگر به رقابت بپردازند.

تیم های پنجم تا هشتم سوپر جام هم با توجه به اینکه استان تهران در دسته دوم جام آزادگان سهمیه ای نداشت، یا باید یک فصل دور از مسابقات کشوری می ماندند و فقط در سطح استانی رقابت می کردند و یا اینکه در دسته سوم آزادگان به میدان می رفتند. با این اوصاف و با حضور تیم های قدرتمندی مانند پرسپولیس، استقلال، پاس، کشاورز و حتی سایپا، حساسیت سوپر جام باشگاه های تهران به اوج خود رسیده بود.

در سال 71 پاسی ها موفق شدند به فینال جام باشگا های آسیا صعود کنند و پرسپولیس هم با عبور از سد الاتحاد عربستان فینالیست سومین دوره جام در جام آسیا شده بود. از طرفی هم این دو تیم به فینال لیگ آزادگان هم صعود کرده بودند و به صورت هم زمان باید در سوپر جام تهران هم به میدان می رفتند که همین موضوع باعث بروز اختلال در روند برگزاری سوپر جام می شد. 

به قید قرعه دربی تهران در هفته اول سوپر جام قرار گرفت و دو تیم پرطرفدار پرسپولیس و استقلال باید در روز یازدهم دی ماه به مصاف هم میرفتند. پرسپولیسی ها با انگیزه گرفتن انتقام دو شکست گذشته و استقلالی ها به دنبال اعاده حیثیتی که در فصل گذشته با عدم صعود به دور حذفی تا حدودی خدشه دار شده بود پا به این میدان بزرگ می گذاشتند.

یکی از عوامل ضعف استقلال در این فصل چند دستگی در بین مدیران و کادر فنی تیم بود تا جایی که منصور پورحیدری از سمت خود کناره گیری کرد و به عنوان مدیرفنی در کنار سرمربی جدید تیم بیژن ذوالفقارنسب قرار گرفت، ماجرایی که از نظر رسانه های آن دوران کمی مشکوک بود.

بیژن ذوالفقارنسب برای این بازی دو یار جوانش که در لیگ هم عصای دست او بودند را از ابتدا به میدان فرستاد. مهدی پاشازاده نوزده ساله در قلب دفاع به جای رضا حسن زاده و عادل حردانی با بیست سال سن که باید جای خالی بازیکنانی مانند مهدی فنونی زاده، مختاری فر، چنگیز، احدی و نامجو مطلق، که در ابتدای فصل از استقلال جدا شده بودند، را در فاز هجومی استقلال پر می کرد.

در سمت مقابل پرسپولیسی ها با علی پروین کماکان در تمامی رقابت ها مدعی قهرمانی بودند و با اضافه شدن بازیکنان جدیدی مانند حمید استیلی و محمد خاکپور قدرتمند تر هم شده بودند. اما علی پروین برای این بازی و با توجه به نزدیک بودن دیدار رفت فینال جام در جام آسیا در ژاپن، ستاره هایی مانند کریم باوی و حمید درخشان را نیمکت نشین کرد تا با استراحت کافی راهی توکیو شوند. نکته جالب ترکیب سرخپوشان در این بازی حضور امیر موسوی نیا در برابر تیم سابقش این بار در لباس رقیب سنتی بود.

سرانجام در بعدازظهر سرد یازدهم دی ماه 1371 در حضور حدید یکصد هزار نفر سوت آغاز سی و هشتمین دربی تهران به صدا در آمد.

با اعلام فدراسیون فوتبال مبلغ 6 میلیون و 200 هزار تومان از محل بلیط فروشی این مسابقه بدست آمده بود اما چیزی که در نیمه اول از جانب بازیکنان دو تیم به نمایش گذاشته شد در خور این مبلغ نبود.

در تمام طول 45 دقیقه نیمه اول تنها سه بار دروازه های دو تیم تهدید شد و بازی بیشتر در میانه میدان جریان داشت. در هفتمین دقیقه مسابقه عادل حردانی جوان به دلیل آسیب دیدگی زمین مسابقه را ترک کرد و میرشاد ماجدی، یکی دیگر از جوانان استقلال به میدان آمد.

اولین خطر بازی روی شوت سرکش فرشاد فلاحت زاده ایجاد شد که با جاگیری مناسب نادر باقری راهی به دروازه پرسپولیس پیدا نکرد. در دقیقه بیست و یکم مسابقه دومین موقعیت خطرناک نیمه اول باز هم روی دروازه پرسپولیس ایجاد شد. ضربه ایستگاهی صادق ورمزیار از جناح راست به شکل خطرناکی روی دروازه ارسال شد اما نادر باقری به خوبی و در دو مرحله توپ را از آن خود کرد. چهار دقیقه بعد پرسپولیسی ها حمله آبی پوشان را جواب دادند. ارسال زیبای داداش زاده با ضربه سر حمید استیلی همراه شد اما این احمدرضا عابدزاده بود که به خوبی مانع از گلزنی هافبک جوان سرخپوشان شد تا در نیمه اول توپی از خط دروازه ها عبور نکند.

در نیمه دوم بازی به مراتب بهتری را شاهد بودیم و باز هم این استقلالی ها بودند که بیشتر میل به گلزنی داشتند. در اوایل نیمه دوم حرکت هماهنگ بختیاری زاده و مرفاوی روی دروازه پرسپولیس خطرساز شد اما با هوشیاری مدافعان توپ برگشت داده شد.

این حملات نصفه و نیمه از سوی بازیکنان هر دو تیم در نیمه دوم بارها تکرار شد تا اینکه در دقایق پایانی بازی امیر قلعه نویی به جای میرشاد ماجدی وارد میدان شد، تعویضی که اگر زودتر اتفاق می افتاد بدون شک برای استقلالی ها مفیدتر بود. امیر قلعه نویی بلافاصله بعد از ورود به زمین با یک ارسال زیبا مرفاوی را در موقعیت گلزنی قرار داد که با بدشانسی توپ از کنار دروازه به بیرون رفت. در واپسین دقایق بازی باز هم قلعه نویی روی یک ضربه ایستگاهی زهردار نشان داد اما این بار تیر دروازه مانع از گلزنی استقلالی ها شد تا دربی سی و هشتم هم بدون گل به پایان برسد.

یکی از عوامل موفقیت استقلالی ها در این مسابقه و بسته ماندن دروازه این تیم یارگیری بی عیب و نقص مهدی پاشازاده و فرشاد فلاحت زاده با حسن شیرمحمدی و ناصر محمدخانی بود که به خوبی این دو مهاجم زهردار را از بازی خارج کرده بودند.

در سمت مقابل هم نادر باقری ستاره پرسپولیسی ها بود، دروازه بانی که به دلیل دو اخطاره بودن بازی رفت فینال جام در جام در برابر نیسان ژاپن را از دست داده و حالا علی پروین بیشتر از قبل افسوس این مسئله را میخورد.