به گزارش هنر امروز، از علی رفیعی تقاضا شد در این برنامه صحبت کند.
او گفت: آمادگی هر کاری داشتم جز صحبت کردن. هیچ فکرش را نکرده بودم.بعد از چند لحظه مکث ادامه داد: دردی بر من مستولی است.
او باز هم بعد از چند لحظه مکث افزود: اگر تئاتر کار می کردم، هیچ دردی نداشتم.
این جمله با اشکهای رفیعی همراه شد و این هنرمند در حالیکه متاثر شده بود، جملات کوتاه خود را این گونه به پایان رساند: سخنرانی باشد برای وقتی دیگر، بعد از اجرای نمایشی تازه. عجز مرا بیش از این نخواهید که توان صحبت ندارم.