خصوصی‌سازی سرخابی‌های پایتخت یکی از تاریخی‌ترین وعده‌های ورزش ایران است که از دولتی به دولت دیگر و از وزیری به وزیر دیگر منتقل شده است. در چند سال اخیر وزرای ورزش بارها وعده خصوصی‌سازی این دو باشگاه پرطرفدار را داده‌اند ولی در عمل اتفاق خاصی رخ نداده و این دو باشگاه هم‌چنان مانند گذشته دولتی هستند.
اوج این وعده‌ها در زمان وزارت مسعود سلطانی‌فر بود که او چندین تاریخ مختلف برای خصوصی شدن استقلال و پرسپولیس و عرضه آن‌ها در بورس مشخص کرد ولی وزارت او هم تمام شد و اتفاق جدیدی رخ نداد. سلطانی‌فر ۲۶ اسفند سال ۱۳۹۶ اعلام کرده بود استقلال و پرسپولیس تا پایان سال ۱۳۹۷ خصوصی خواهند شد اما سال ۱۴۰۰ هم رو به پایان است و هنوز این وعده تاریخی عملی نشده است.
در شرایط فعلی و با توجه به ایرادات AFC و هم‌چنین مشکلاتی که استقلال و پرسپولیس در چند سال اخیر با وزارت ورزش داشته‌اند، خصوصی شدن این دو باشگاه اتفاقی است که باید در دستور کار دولت فعلی قرار گیرد اما سرنوشت تیم‌های خصوصی در چند فصل اخیر نگرانی‌های زیادی را به وجود آورده است. برای اینکه نگران سرنوشت سرخابی‌ها پس از خصوصی‌سازی شوید کافی است نگاهی به جدول این فصل لیگ برتر بیاندازید و وضعیت پدیده و تراکتور را ببینید. دو باشگاهی که تا همین چند سال قبل جزو مدعیان لیگ برتر بودند و حتی سابق حضور در لیگ قهرمانان آسیا را هم دارند ولی اکنون در رده‌های سیزدهم و شانزدهم قرار گرفته‌اند و باید برای فرار از سقوط بجنگند.
سعید فائقی، معاون سابق سازمان تربیت بدنی در گفت و گو با خبرآنلان در خصوص خصوصی‌سازی دو باشگاه سرخابی پایتخت گفت: این موضوع وظیفه وزارت ورزش نیست و باید در سازمان خصوصی‌سازی تصمیم‌گیری شود اما واقعیت این است که تقریبا ۱۲ سال است که بحث خصوصی‌سازی مطرح شده و موفق نبوده است پس این دلیلی دارد و باید بررسی میدانی مجددی صورت گیرد که ببینیم دلیل اصلی که نمی‌توانیم واگذار کنیم چیست؟ قطعا مشکلات اساسی وجود دارد. ما در ورزش و بحث خصوصی‌سازی موفق نبوده‌ایم و باشگاه‌هایی که خصوصی شدند یا از ابتدا خصوصی بودند نابود شدند و از بین رفتند و این یعنی مسائلی وجود دارد و اقتصاد حرفه‌ای ما قوام ندارد. ما اصلا قانون و مقدمات حرفه‌ای‌گری نداریم. وقتی قانونش را نداریم چرا کارهایی می‌کنم که در آن مشکل داریم؟ ما اول باید ببینیم از حرفه‌ای‌گری چه انتظاری داریم. ما اول باید محیط قانونی مناسبی را تعریف کنیم. باشگاه‌های ما تعریف و ساختار مناسب و جایگاه مناسب ندارند. رویکرد ورزش ما باشگاه‌محور نیست و باید اول این رویکرد را به وجود بیاوریم. ما باشگاه‌های راه‌آهن و پاس و ... را با دست خودمان نابود کردیم. بهترین باشگاه خصوصی ما آرارات بود ولی الآن کجاست؟ ما از داشته‌های خود محافظت نکردیم و حال بیاییم این دو باشگاه را هم به سرنوشت بقیه دچار کنیم انصاف نیست و برای ورزش ما مضر خواهد بود.
خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس یک امر اجتناب‌ناپذیر است که باید رخ دهد اما باید با دقت و مطالعه فراوانی انجام شود تا این دو باشگاه پس از واگذاری به دردسر نیفتند.
۲۵۸ ۲۵۶