فرزانه ترکان، فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی منیبان درباره وضعیت فعالیت احزاب در شرایط فعلی کشور گفت: احزاب اصلاح طلب و بزرگان اصلاحات در صحنه سیاسی کشور اشتباه بزرگی انجام دادند و ان اشتباه این بود که به جای این که به دنبال، مشارکت در قدرت و کسب کرسی های در قدرت باشیم بهتر این بود که در سال هایی که جو تا این حد بسته نبود و امکان اندک فعالیتی وجود داشت، به دنبال تغییر اصولی می رفتیم.
او در ادامه این مطلب افزود: به جای این که در برهه های زمانی انتخابات مجلس یا ریاست جمهوری تنها به این تلاش بسنده کنیم که نیروهای خودمان را پیروز رقابت ها کنیم و در درگیری بر سر مساله ردصلاحیت ها زمان و انرژی زیادی را صرف کنیم، خوب بود که نیت و انرژی اصلی مان را برای تغییرات اصولی تر می گذاشتیم تا کار به اینجا نرسد که امروز در یک فضای امنیتی زندگی کنیم و روزگاری را بگذرانیم که دولت ها در شرایط کشور تاثیر گذار نباشند.
ترکان با طرح این انتقاد از احزاب اصلاح طلب در سال های گذشته تاکید کرد: این که آقای خاتمی دو دوره رییس جمهور بودند و بعد از آقای احمدی نژاد، 8 سال آقای روحانی رییس جمهور بودند یعنی ما حداقل 16 سال زمان در اختیار داشتیم تا قدم هایی بسیار بیشتر از وضعیت فعلی در ایجاد یک فضای دموکراتیک و تحقق خواسته های مردم برداریم.
او با تاکید بر این که همین مسائل منجر به ناامیدی از احزاب شده است، گفت: همین مسائل این باعث شده است که بسیاری از افراد تمایل بسیار کمتری نسبت به قبل در زمینه فعالیت احزاب داشته باشند.
ترکان با اشاره به تاثیر همین نگاه و برداشت در خروج او از حزب کارگاران سازندگی ایران تاکید کرد: من خودم از کسانی هستم که هنوز به این جمع بندی نرسیدم که می شود در قالب احزاب کاری کرد تا برای کشور موثر باشد یعنی با جو فعلی و وضعیت حاکم بر قوه مقننه و مجریه، آیا احزاب می توانند فعالیتی فراتر از گپ و گفت داشته باشند.
او خاطر نشان کرد: دلیل خود من در ارتباط با بیرون آمدن از حزب کارگزاران سازندگی در ارتباط با همین ابهام در فضای تاثیر گذاری احزاب و فعالیت آن ها در شرایط کنونی کشور بود یعنی به تدریج به این نتیجه رسیدم که ادامه حضورم در یک حزب نتیجه ای دارد و این تنها نگاه من نبود بلکه تعدادی از سیاسیون با پیشینه قدیمی تر و بهتر و فعال تر از من به این نتیجه رسیدند که شرایط احزاب در شرایط فعلی جامعه ما چندان نمی تواند کارآمد باشد.
ترکان در پاسخ به این موضوع که «برخی تحلیل ها و اخبار حکایت از اختلافات او با شخص دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی داشت که منجر به استعفای او از حزب کارگزاران شد»، گفت: به هیچ وجه حرف من بحث اصل تغییر بود یعنی می گفتم باید فضایی ایجاد شود تا ایده های جدید و راه های جدید بیایند.
او ادامه داد: نه تنها در مورد شخص آقای کرباسچی که در مورد خودم هم همین فکر را می کردم که بعد از این سال‌ها که، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران بودم شاید بهتر باشد افرادی موثرتر از من بیایند و کمک کنند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: به هیچ وجه هیچ گونه مقابله فردی با جناب آقای کرباسچی نداشتم و ندارم، ایشان همیشه برای من فردی قابل احترام و چهره ای دلسوز برای کشور که از بزرگان سازندگی هستند، بودند و زحمات و فعالیت های ایشان از زمانی که شهردار پایتخت بودند، برای همه ما مبرهن است.
ترکان با تاکید دوباره بر این که «هر گونه تقابل فردی با شخص آقای کرباسچی و تاثیر این مساله بر خروج از حزب را رد می کنم»، گفت: هنوز هم در جلسات حزب شرکت نمی کنم و تصمیمی برای فعالیت حزبی ندارم و این مساله هیچ ارتباطی به شخص آقای کرباسچی ندارد.
او تصریح کرد: امیدوارم نیروهای جدید در حزب بتوانند تحول ایجاد کنند و برنامه ها متاثر از زمان انتخابات و برای رسیدن به کرسی های قدرت نباشد چرا که باید پشتوانه مردمی خود را تقویت کنیم و از این سردرگمی دوری کنیم؛ جلوگیری از هرج و مرج سیاسی وظیفه احزاب است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب خاطر نشان کرد: برای مقابله با براندازان و اصلاح امور باید احزاب پشتوانه مردمی خود را تقویت کنند و امیدوارم فعالیت احزاب به سمت اصلاحات ساختاری برای خروج از بن بست فعلی برود.
ترکان همچنین در خاتمه تاکید کرد: اگر درباره تاثیرگذاری احزاب در شرایط فعلی به قطعیت می رسیدم، قطعا انتخاب اصلح من حزب کارگزاران سازندگی ایران بود چرا که حزبی با مانیفست روشن استخوان‌دار است و مرحوم آیت الله هاشمی پدر معنوی این حزب بودند و آرمان های ایشان در سازندگی و ایجاد امنیت کشور اولویت اول حزب بوده است بنابراین اگر قرار بر تحزب بود، اولویت برای من حزب کارگزاران بود.