به گزارش هنر ام‌روز، ماهور الوند در گفت و گو با فریدون جیرانی در برنامه کافه آپارات درباره مسیرش در بازیگری گفت: « در کودکی فکر نمی کردم که بخواهم بازیگر بشوم و حتی چند بار پدرم اصرار کرده بود نقش های کوچکی داشته باشم و قبول نمی‌کردم.ابتدا به تئاتر علاقه‌مند شدم.
برنامه‌ام این بود که خیلی در تئاتر تجربه کسب کنم و بعد وارد سینما بشوم. اما اینقدر یهویی در سینما درگیر شدم که به یکباره از فضای تئاتر و فضای دانشجویی کنده شدم و این از بزرگ ترین حسرت هایم است.
«دختر» من را به بازیگری سینما علاقه مند کرد و بعد از آن احساس کردم باید بازیگری را ادامه بدهم. نگاهم قبل از «دختر» به بازیگری سینما صرفا یک تجربه بود.
بعد از فراخوان آقای میرکریمی برای «دختر» خیلی مردد بودم که بروم یا نروم. چون فکر میکردم انتخاب نمی شوم و انتخاب نشدن را دوست نداشتم و از یک طرف فکر میکردم آمادگی این را که جلوی دوربین بروم را ندارم. پدرم اما فشار آورد که برو و تست بده.
آقای اصلانی روزهای اول خیلی من را تحویل نمی‌گرفتند. فکر می کردم ایشان عبوس اند یا از من خوششان نمی آید اما می دیدم با همه گرم و صمیمی است و بعدا صحبت کردیم فهمیدم از قصد این کار را می کردند تا حس خجالت در من نسبت به کاراکتر پدر فیلم به وجود بیاید.
کارهای بهرام توکلی را دوست داشتم و «اینجا بدون من» باعث شد به بازیگری علاقه‌مند بشوم. در میان فیلم‌های پدرم هم «دست های آلوده» را از همه بیشتر دوست دارم چون اولین تصاویرم از سینما با آن فیلم شکل گرفت و همچنان به نظرم فیلم قویی است.
محبوب‌تریم نقشم در میان فیلم‌هایی که بازی کردم نقشم در «هت تریک» است و آن نقش را خیلی دوست دارم.
«حرفه ایی» تجربه متفاوتی بود. صمیمیت و شناختم از کارگردان باعث شد که احساس کنم کار خودم هست در حالی که این حس را سر کارهای دیگر ندارم.
از یک جایی دنبال کارهای متفاوت و ارائه چهره دیگری از خودم هستم . دنبال نقش متفاوتی هستم. شاید دختری که مقداری گستاخ باشد، از یک سری مرزها و خط و خطوط رد بشود، یکسری کارهای غیرمتعارف بکند، شیطنت هایی بکند. نقش‌هایی که بازی کردم خیلی در چارچوب بودند
هدیه تهرانی یک اسطوره است. هدیه تهرانی و لیلا حاتمی از ستونهای بازیگری ما هستند.
ترانه علیدوستی الگوی من است. واقعا دوست دارم برسم به جایی که ترانه علیدوستی رسید. همه کارها و بازی و اخلاق و همه چیزش را دوست دارم.