به گزارش برنا، گلنوش خسروی که در حاشیه تمرینات تیم خاتون بم دچار آسیب دیدگی از ناحیه زانو شده بود به تازگی عمل رباط صلیبی و مینیسک را انجام داده است در این باره به سایت فدراسیون فوتبال گفت: نزدیک به 12 روز است که عمل رباط صلیبی و مینسک را انجام داده ام و طبق گفته پزشکان عمل موفقیت‌آمیزی بود و حالا باید دوران نقاهتم را بگذرانم و بعد از آن هم کم کم تمرینات را شروع کنم. در حال حاضر زیر نظر پردیس نفرزاده، فیزیوتراپ تیم ملی فوتبال بانوان کارهای درمانی و بازتوانی را انجام می دهم. تمام سعی خودم را می کنم تا تسلیم این مصدومیت نشوم و بتوانم قوی‌تر از گذشته برگردم.
خسروی در ادامه اضافه کرد: از باشگاه خاتون بم و مرضیه جعفری ممنونم که برای استقرار من تمام امکانات و شرایط را مهیا کردند و موقعیت خوبی را در اختیارم گذاشتند. در این روزهای سخت، دوری از خانواده و مادرم برایم سخت است. با خیلی‌ها که این مصدومیت را گذراندند صحبت می‌کنم باورشان نمی‌شود، چون واقعا پارگی رباط وحشتناک است و حالا شما کنار آن پارگی مینیسک را هم بگذارید.
وی با اشاره به اینکه جام ملت‌های آسیا را از دست داده ناراحت است، خاطر نشان کرد از ده سالگی در تیم ملی بودم و نزدیک به شش ماه در اردوهای تیم ملی فوتبال حضور داشتم. شرایط سختی داشتیم. خوشبختانه توانستیم نتیجه بگیریم و به خود می بالیم و بنظرم این صعود حاصل دست رنج مربیان، بازیکنان و تمام کسانی است که برای این تیم تلاش کردند. از این بابت خیلی ناراحتم که نمی‌توانم در کنار بچه ها در جام ملت های آسیا باشم، اما قلبم با تیم است. در مدتی که مریم ایراندوست، سرمربی تیم ملی فوتبال بود تمام تلاشم را انجام دادم و برای موفقیت تیم ملی جنگیدم. خیلی خوشحالم که عضو کوچکی از تیم تاریخ‌ساز فوتبال ایران بودم، اما حسرت اولین حضور در جام ملت‌ها به دلم ماند. دوست داشتم کنار بچه‌ها برای رسیدن به رویایی بزرگ‌تر که جام جهانی است، تلاش کنیم اما قسمت نشد. مطمئنا بازیکنان خیلی خوبی داریم و مریم ایراندوست ثابت کردکه تیم ملی به یک بازیکن متکی نیست و از نبود آن تیم متضرر نمی شود، چرا که ما استعدادها و بازیکنان خیلی خوبی در سراسر کشور داریم. همه می‌دانیم با تیم های خوبی همگروه هستیم و کار سختی داریم، اما بچه‌های تیم ملی با همه پشتکار و انگیزه‌شان برای کسب سهمیه جام جهانی و موفقیت در جام ملت‌ها تلاش خواهند کرد.
بازیکن تیم ملی در پایان خاطر نشان کرد: واقعا شرمنده جعفری و ایراندوست هستم که رفیق نیمه راه بودم و نتوانستم آنها را همراهی کنم. ناامید نیستم که بگویم فوتبال و زندگی‌ام تمام شد. الان فکر می‌کنم وظیفه‌ام سنگین‌تر است تا برگردم و تمام لطف‌هایی را که در حق من داشته‌اند، جبران کنم. خاتون بم و تیم ملی دنبال کمک کردن به من هستند و امیدوارم لطف‌شان را جبران کنم. من از همه مردم عزیزمان می خواهم انرژی مثبت و دعای خیرشان پشت تیم ملی فوتبال بانوان باشد، چرا که خستگی را از تن بچه ها بیرون می کند و جان دوباره ای به آنها می دهد.
انتهای پیام//