به گزارش هنر امروز، این نامه سرگشاده که به زبان‌های فرانسوی، فارسی، انگلیسی و آلمانی منتشر شده و به تشریح فعالیت‌های هنرمندان افغانستان در دو دهه اخیر برای احیای صحنه هنر و فرهنگ در کشورشان می‌پردازد و می‌گویند دستاوردهایی در زمینه ازادی بیان کسب کرده‌بودند که حالا کاملا از بین رفته‌است.
در پایان این نامه هم شعری از سعدی نوشته شده:
«بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی»
«این باورکردنی نیست که طالبان که جان هزاران انسان بی‌گناه را گرفته، میراث فرهنگی و دانشگاه‌ها و هنر را نابود کرده افغانستان را تحت سلطه خود درآورده‌است.
بسیاری از هنرمندان، کارمندان فرهنگی و روزنامه نگاران در معرض شدیدترین خطر از طرف طالبان قرار دارند و در افغانستان سرگردان هستند. این افراد برای ترک این کشور نیاز به کمک فوری دارند. چرا که برای انها هیچ آینده‌ای در افغانستان تحت کنترل طالبان وجود ندارد. مرگ آنی نتیجه اجتناب ناپذیر سرپیچی خواهد بود و باقی ماندن به این معناست که مجبور شویم از حرفه کاری خود چشم پوشی کنیم، شکلی دردناک از مرگ تدریجی.»
موسسه هنرمندان در معرض خطر
Artists at Risk (AR) موسسه غیر انتفاعی که به هنرمندان افغان در داخل و خارج از این کشور کمک می‌کند، امروز این نامه را از طرف امضا کنندگان آن به بوریس جانسون، جوبایدن، اولاف شولز صدراعظم تازه منتخب آلمان، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه، اورسولا فون در لاین رئیس کمیسیون اروپا، ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو و آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد تحویل داد.
ماریتا موکونن، یکی از بنیانگذاران AR، به روزنامه هنر در برلین می‌گوید: «متأثر و مفتخریم که پیام رسان هنرمندان شجاع افغان، برای کمک باشیم.
بار کمک به هنرمندان، فعالان، روزنامه نگاران و مدافعان حقوق بشر تقریباً بر دوش خانواده‌های انها در خارج از کشور، فعالان اجتماعی و سازمان های غیردولتی است. و در حالت خاضر به کمکی بزرگتر نیاز داریم.»
ایور استودولسکی یکی دیگر از بنیانگذاران موسسه هنرمندان در معرض خطر می‌گوید از زمان خروج نیروهای آمریکایی و متحدانش از افغانستان در ماه اوت، AR به دیگر فعالان و سازمان‌های غیردولتی پیوسته است تا افراد در معرض خطر جدی را وارد فهرست‌های تخلیه کند و از کشورها درخواست کرده تا شرایط اقامت این افراد را فراهم کنند.
متاسفانه ارتباط با دولت بریتانیا به امری دست نیافتنی تبدیل شده. همکاران ما در متعاقد کردن اعضای کابینه بوریس جانسون در خصوص خطری که اهالی فرهنگ و هنر افغانستان را تهدید می‌کند، شکست خوردند. اتفاقی مشابه این در دیگر کشورهایی که دم از حقوق بشر می‌زنند هم افتاده‌است و به نظر می
رسد تمایلی به کمک به این افراد ندارند.
طالبان تاکنون بسیاری از جنبه‌های فرهنگی زندگی روزمره را محدود کرده است. به عنوان مثال، پخش بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی قطع شده و برنامه‌های مذهبی جایگزین انها شده و موسیقی کاملاً ممنوع است. طالبان همچنین اعلام مرده که پخش موسیقی در مراسم عروسی و جشن‌ها عواقب جدی خواهند داشت.
گزارش ها حاکی از آن است که در ماه نوامبر، یک پسر ۱۹ ساله به دلیل گوش دادن به موسیقی توسط طالبان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و کشته شد.
در همان ماه، طالبان قوانین جدیدی را وضع کرد که خضور زنان در تلویزیون را ممنوع کرد. در دیگر گزارش‌ها ضرب و شتم و دستگیری خبرنگاران به طور گسترده ثبت شده است و اکثر اساتید و دانشگاهیان هنر اجازه بازگشت به کار را ندارند و آینده آنها در هاله ای از ابهام است.
اوایل ماه اکتبر، کمپین حمایت از موسیقیدانان افغانستان (CPAM) نامه‌ای را با امضای بیش از ۲۰۰ شخصیت برجسته در دنیای موسیقی برای ساندی تایمز فرستاد از وزارت کشور خواست تا خطرات شدیدی را که موسیقیدانان افغانستان با آن روبرو هستند شناسایی و به آنها پیشنهاد کار دهد. اما تا کنون پاسخی به این نامه داده نشده.
نامه‌ای دیگر هم در ماه سپتامبر از طرف بزرگترین هنرمندان بریتانیا در تایمز منتشر شد که خواستار کمک به هنرمندان بود.
در ماه اوت دولت بریتانیا اعلام کرد در حال اجرای طرحی برای کمک به افغان‌ها برای اسکان در بریتانیا است. با این حال، بیش از سه ماه می گذرد و طرح اسکان مجدد شهروندان افغان (ACRS) هنوز عملی نشده است.
در این بیانیه اولویت اسکان برای زنان و افراد اسیب پذیر چون اقلیت های قومی و مذهبی و LGBT اعلام شد.
امریکا هم ان تنها اجازه اقامت ۱۴ ماه را به پناهجویان می‌دهد و‌هزینه درخواست پناهندگی، اقامت و مالیات در این کشور بالاست.
در این بین فرانسه بیشترین تعداد را پذیرفته که البته به تازگی روند پذیرش کند شده و المان هم تعدادی محدود از پناهجویان افغان را اسکان داده‌است. موانع سیاسی فراوانی در سراسر اروپا وجود دارد.
اما فعالان حقوق بشر و موسساتی که پیش از این ذکر شد در حال جمع اوری منابع مالی و کمک‌های بشر دوستانه و برگزاری کنسرت برای کمک به پناهجویان برای تامین غذا و اسکان انها در فصل زمستان هستند.
بخش‌هایی از متن نامه:
«نامه ای از هنرمندان رنج دیده افغانستان به رهبران کشورهای قدرتمند و به همه دولت‌ها و مردم در جهان آزاد.
سلام گرم ما به شما!
ما جمعی از هنرمندان و فرهنگیان افغان زمانی این نامه را می نویسیم که فعالیت‌های هنری و فرهنگی به طرزی وحشیانه در کشورمان متوقف شده و روزها و شب‌های خود را به صورت پنهانی در خانه های خود در فقر می‌گذرانیم.
بیکار، بدون امید به آینده، در ترس دائمی از دستگیری و مرگ به دست طالبان. تاریکی عمیقی بر افغانستان حاکم شده است.
در طول دو دهه گذشته، و با وجود چالش‌های بی‌شمار، با اشتیاق برای رشد مجدد هنر و فرهنگ و ازادی بیان و‌حقوق بشر تلاش کردیم. چیزهایی که در طول جنگ‌های طولانی به شدت اسیب دیده‌بود. ما موفق شدیم آزادی بیان و حق رای به دست آوریم. سینماها را باز کردیم، سوژه‌هایمان را آزادانه نقاشی کردیم، موسیقی پخش کردیم و خواندیم. فیلم ساختیم، نمایشگاه گ‌های هنری و کنسرت‌های موسیقی برگزار کردیم.
اکنون به دلیل تعصب طالبان، این تلاش‌ها در معرض خطر شدید قرار گرفته. سال‌های پیش تعداد زیادی از هنرمندان و کارمندان فرهنگی بی قربانی حملات انتحاری طالبان و سایر جنایات غیرانسانی شده‌اند.
با این حال ما به مبارزه با ذهنیت سیاه آنها ادامه دادیم. همکاران ما شجاعانه با بسیاری از خطرات روبرو شدند.
طالبان هنرمندان خلاق را ضد اسلام می‌داند. اینها دروغ است. ما به دنبال صلح و نمی‌خواهیم دستاوردهای سال‌های اخیر کشورمان اسیب ببیند اما چراغ بسیاری از تلاش‌های ما خاموش شد.
در این شرایط طالبان آینده زنان افغان را نابود می‌کند، دختران را از تحصیل منع می‌کند و سقوط اقتصادی کشور را به قحطی نزدیک می‌کند که جان میلیون‌ها افغان بی‌گناه را به خطر می‌اندازد.
ما هرگز بدبختی و تاریکی که آنها آورده‌اند را نخواهیم پذیرفت و به مبارزه با آن به هر هر طریق ممکن ادامه خواهیم داد. ما از جهان می خواهیم که قیام کند و به ما بپیوندد.
ما از شما می‌خواهیم به ما کمک کنید تا به مکانی امن نقل مکان کنیم، جایی که بتوانیم به فعالیت خود ادامه دهیم و اطمینان حاصل کنیم که آثار ارزشمند فرهنگ و روح ملی مردم افغانستان برای نسل های آینده زنده می‌ماند.
چنانکه سعدی یکی از بزرگترین شاعران فارسی زبان می‌گوید:
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
با احترام
جمعی از هنرمندان، فرهنگیان و خبرنگاران افغانستان»