به گزارش منیبان؛ شقایق دهقان نوشت: من آزاده را دوست داشتم ،خیلى هم دوستش داشتم،
رفیقم بود. همیشه ى خدا هم نگرانش بودم،
همه ى آن ها که دوستش داشتند همیشه ى خدا نگرانش بودند
بس که بى قرار بود و عجیب بود و عجول بود، دیرش شده بود و روى زمین بند نبود و مُدام گیجمان میکرد،نشان به همان نشانى که عید را به همه ى مان تبریک گفت،
سال خوبى آرزو کرد، وعده ى دیدارِ به زودى داد، پُر از عشق به زندگى و سرشار از حال خوش برایمان بوسه فرستاد، گوشیش را به شارژ زد، براى یک چُرت نیم روزى چشمانش را بست و رفت که رفت…
