نیروی هوایی ارتش از پیروزی انقلاب اسلامی تا آغاز دفاع مقدس نقش پر رنگی در دفاع از کشورمان دارد. به خصوص اینکه در هنگام تهاجم رژیم بعث به ایران اسلامی در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۹ نیز به عنوان یک نیروی واکنش سریع وارد عمل شد و امیر سرلشکر خلبان شهید فکوری فرمانده وقت این نیرو با طراحی عملیات ۱۴۰ فروندی نخستین پاسخ را به تجاوز ارتش بعثی داد.
خلبانان نیروی هوایی ارتش از نخستین روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی و بعد‌ها در طول دفاع مقدس علاوه بر عملیات‌های مهمی، همچون حمله به الولید یا اچ ۳، حمله به اوسیراک، کمان ۹۹، بمباران شهر کوت و بسیاری دیگر از عملیات‌ها نقش مهمی در نابودی توان نظامی ارتش بعثی داشت و در این راه شهدای بسیاری را هم به انقلاب و کشورمان تقدیم کرده است.
اف ۵ها و اف۴های ایرانی نیز ستون‌های زرهی رژیم بعث را در دشت خوزستان به گونه‌ای مورد هدف قرار دادند که دشمن نتوانست به هدف خود برای تصرف جنوب خوزستان و دزفول دست پیداکند. باید توجه کنیم که خلبانان ایرانی باعث شدند تا صادرات نفت عراق از حدود دو میلیون بشکه به ۸۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یافت.
نبرد‌های هوایی خلبانان ایران اسلامی علیه رژیم بعثی عراق نیز بخشی جذاب از جنگ است که کمتر به آن پرداخته شده است. اف۱۴های ایران در دست خلبانانی همچون امیران؛ یدالله خلیلی، اسدالله عادلی، حسین خلیلی، جلیل زندی، فضل‌اله جاویدنیا و ده‌ها مرد بزرگ دیگر، نه تنها هشت سال مانع تسلط هوایی دشمن بر آسمان ایران شدند، بلکه بین ۱۳۰ (پیروزی هوایی ثبت شده) تا ۱۹۰ (پیروزی غیررسمی) را کسب کردند. در حالی که دشمن تنها توانست پنج فروند اف۱۴ ایران را ساقط کند.
نیروی هوایی ارتش در دفاع مقدس به طور کلی چهار وظیفه اصلی را انجام می‌داد که عبارتند از؛ شناسایی هوایی، ترابری هوایی تاکتیکی، انهدام زیرساخت‌های اقتصادی و نظامی رژیم بعث عراق و دفاع از تاسیسات زیربنایی کشور. در این بین، اما یکی از مهم‌ترین وظایف این نیرو در دفاع مقدس، انهدام و نابودی مقر‌های استقرار نیرو‌های بعثی بود. یعنی همان نقاطی که باید منهدم می‌شدند تا در موج حملات دشمن بعثی علیه کشورمان وقفه ایجاد شود. در این میان نقش جنگنده‌های تایگر یا F-۵ و خلبانان آن در اجرای این وظیفه بسیار مهمی و حیاتی بود.
خلبانی که توانست تانک‌های بعثی را به خاکستر تبدیل کند
امیر سرلشکر خلبان شهید هوشنگ کیان آرا یکی از خلبانان شهید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که ۲۹ آبان ماه سال ۱۳۳۱ در شهر تبریز چشم به جهان گشود. پدرش حمید، خیاط بود و مادرش، انیسه نام داشت. دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زادگاهش طی کرد و بدلیل علاقه به پرواز و خلبانی توانست سال ۱۳۵۱ در نیروی هوایی ارتش استخدام شود. دوران مقدماتی از جمله آموزش زبان انگلیسی و فنون اولیه پرواز را در ایران طی کرد و پس از این بود که جهت تکمیل دوره پرواز با هواپیما‌های پیشرفته عازم آمریکا شد.
دوره عالی پرواز را در آمریکا با نمرات بالا به پایان رساند و توانست نشان خلبانی را دریافت کند. پس از بازگشت نیز با دستور ستاد نیروی هوایی ارتش به جمع خلبانان جنگنده F-۴ در پایگاه نهم شکاری بندرعباس پیوست.
پس از بازگشت به ایران و با آغاز تهاجم به کشورمان همپای سایر همرزمانش مشغول دفاع از ایران اسلامی شد و در چندین عملیات مهم رزمی حضور پیداکرد. اما دست سرنوشت گویا تقدیر دیگری برایش رقم زده بود.
سرانجام در تاریخ ٢٣ آبان ماه ۱۳۵۹ به خلبان علی اکبر سامانی (کابین جلو) و خلبان هوشنگ کیان آرا (کابین عقب) ماموریت پشتیبانی رزمی نزدیک از نیرو‌های سطحی با هدف آزاد سازی مناطق اشغالی (سوسنگرد) واگذار می‌شود.
این خلبانان شجاع با مهارت و شجاعت بی نظیر از دید رادار‌های دشمن عبور می‌کنند و با مهارت‌های خاصی که داشتند اهداف مورد نظر همچون تانک‌ها و نفربرهای بعثی‌ها را بمباران و به تلی از آتش مبدل می‌کنند. اما به ناگاه و در حین بازگشت از مأموریت به آشیانه، جنگنده آن‌ها در ۱۲ مایلی موقعیت اهداف بمباران شده در غرب دزفول مورد اصابت جنگ افزار‌های دشمن قرار می‌گیرد و آن‌ها به شهادت می‌رسند.
مزار این شهید در قطعه ۴۰ ردیف ۴۷ شماره ۱ بهشت زهرا (س) قرار دارد.
انتهای پیام/
