افسانه چترنور که در تورنمنت جام باشگاه‌های فوتبال زنان آسیا توانست ۲ گل برای تیمش بزند و فصل گذشته نیز با پیراهن شهرداری سیرجان عنوان خانم گلی لیگ برتر را به دست آورد، با درخشش‌های خود توانست نگاه‌ها را به خود جلب کند؛ به ویژه سوپرگلی که در تورنمنت آسیایی از روی ضربه ایستگاهی وارد دروازه گوکولام کرالا هند کرد.
چترنور که در اردوی پیش از بازی تیمش با ملی‌پوشان شهرکرد در لیگ برتر فوتبال زنان حضور داشت، شامگاه پنجشنبه به صورت تصویری میهمان برنامه فوتبال ۱۲۰ بود و گفتگوی مفصلی را با حمید محمدی درباره فوتبال زنان، وضعیت تیم باشگاهی‌اش و هم‌چنین آینده تیم ملی صحبت کرد و از علایق شخصی‌اش در عرصه فوتبال هم رونمایی کرد.
* من از ۱۳ سالگی فعالیت داشتم البته فوتسالیست بودم، چون اصالتاً زنجانی هستم و آن زمان در زنجان اصلا فوتبال زنان وجود نداشت و فقط فوتسال بود؛ به همین علت لیگ برتر فوتسال بازی کردم اما در فاصله کمتر از یک ماه به عضویت تیم ملی نوجوانان در آمدم که این اولین آرزوی فوتبالی‌ام بود. بعد از تیم ملی نوجوانان، به تیم‌های جوانان و بزرگسال هم دعوت شدم، سال ۹۲ که به تیم ملی دعوت شدم، خانم جهان‌نجاتی که مربی تیم جوانان بودند من را انتخاب کردند و با خودشان به شهرداری سیرجان بردند و از سال ۹۴ رسماً عضو این تیم شدم و ۷ سال است که در تیم شهرداری سیرجان هستم.
* شرایط و امکانات ما با تیم‌های دیگر در آسیا خیلی فرق داشت، آن‌ها اردوهای منظم و بازی‌های تدارکاتی بین‌المللی داشتند اما ما حتی نتوانستیم یک بازی تدارکاتی سخت داشته باشیم اما همه تلاش‌مان را برای کسب این عنوان کردیم؛ میانگین سنی تیم ما ۲۰ سال است و بازیکنان کم‌تجربه‌ای داریم و راهی این مسابقات کردیم. خداراشکر که هم تیم ملی صعود کرد و هم ما نایب قهرمان شدیم، این خبر خوشی برای همه مردم عزیز ایران بود. ما حق‌مان قهرمانی بود، چرا که به خاطر دو کارت زرد بیشتر نایب قهرمان شدیم!
* در سه بازی توانستم در آسیا ۲ گل بزنم، بعد از آسیب‌دیدگی که داشتم توانستم فقط دو هفته تمرین کنم، آن‌هم در شرایطی که من ۴۵ روز از میادین دور بودم و اصلا تمرینی نداشتم؛ من در مقدماتی جام ملت‌های زنان آسیا حضور نداشتم، چرا که در آخرین اردوی متصل به اعزام به خاطر آسیب‌دیدگی اعزام را از دست دادم.
* فوتبال زنان فاصله زیادی با فوتبال مردان دارد، عدم برابری در امکانات سخت‌افزاری، دستمزدها و قراردادها و عدم پخش تلویزیونی همگی تفاوت‌های فاحش میان فوتبال زنان و مردان است که واقعا باید فکر اساسی مسئولان برای این مسائل داشته باشند؛ همه باید دست به دست هم بدهند و حمایت کنند. مسابقاتی که ما رفتیم، واقعا سطح بالایی داشت، بازی اول با بنیادکار که واقعا سخت بود و تک تک برای موفقیت جنگیدیم چون حریف‌مان هم ملی‌پوشان زیادی داشت و هم لژیونر. تیم ما ۴ ملی‌پوش بزرگسال دارد، حتی نماینده هند یکی از بهترین‌ها بود و ۴-۵ لژیونر داشتند یا تیم امان کلاب که ۱۳ ملی‌پوش داشت.
* تیم ملی زنان کار بسیار سختی در جام ملت‌ها دارد، چرا که با چین و چین تایپه که سطح بالایی در فوتبال آسیا دارند و تیم هند که میزبانی بازی‌ها را دارد و نشان می‌دهد که به دنبال سرمایه‌گذاری است و می‌آید که بهترین نتایج را بگیرد؛ امیدوارم که تیم ملی‌مان بتواند بهترین نتیجه را بگیرد. من فکر می‌کنم می‌توانیم صعود کنیم، یعنی باید صعود کنیم.
* تیم ملی اردوهای منظمی دارد و فکر می‌کنم قرار است یک مسابقات چهارجانبه هند هم برگزار شود که فکر می‌کنم این تورنمنت می‌تواند تیم ما را برای حضور در جام ملت‌های آسیا آماده کند.
* من از بچگی همه فوتبال‌ها را دنبال می‌کردم اما اولین رشته من بسکتبال بود، یکی دو سال بسکتبال کار کردم و بعد از آن به فوتسال آمدم و یکی دو ماه آنجا کردم و سپس در مسابقاتی بود که یزد برگزار می‌شد که برای انتخاب تیم ملی فوتبال آمده بودند، من را همان‌جا انتخاب کردند و به تیم ملی رفتم و از ۱۴ سالگی به عضویت تیم ملی در آمدم و تا الان هستم؛ پدرم من را واقعا همراهی و حمایت کرد، زمانی‌که من فوتسال بازی می‌کردم می‌گفتند بسکتبال را دنبال کن مگر فوتبال چه دارد؟! اما من خودم فوتبال را بیشتر دوست داشتم و برای همین من را همراهی کردند و حمایت کردند که از آن‌ها ممنونم. واقعا نمی‌دانم چی شد که ۲-۳ ماه بعد از شروع فوتسال در مسابقه انتخابی تیم ملی زیر ۱۴ سال فوتبال انتخاب شدم و از همان‌جا به صورت حرفه‌ای آغاز کردم.
* من طرفدار منچستر یونایتد هستم، البته هر جایی که رونالدو باشد طرفدار همان تیم هستم؛ همه می‌دانند که در فوتبال داخلی هم استقلال را دوست دارم و استقلالی هستم. خبری از تیمداری استقلال و پرسپولیس در فوتبال زنان ندارم.
گل‌های چترنور را در ویدیوی زیر ببینید: