محمد محمود سلطانی نویسنده سریال‌های تلویزیونی که نگارش آثاری چون «دیوار شیشه‌ای»، «از سرنوشت»، «سایه روشن»، «عملیات پایتخت» و... را در کارنامه هنری اش به ثبت رسانده در خصوص نگارش سریال با داستان هایی خارج از پایتخت گفت و گو کرد و به نکات جالبی در این باره اشاره کرد.
این نویسنده در پاسخ به این سوال که سریال‌های بسیاری در سال‌های اخیر ساخته شده‌اند که در شهرهایی غیر از تهران روایت می‌شوند. چقدر پرداختن به آیین‌ها، سنن، سبک زندگی و... را در سریال‌ها دقیق و تحقیق شده می‌دانید و علاوه بر کلیت فضای سریال و قصه در شخصیت‌پردازی چقدر به این تفاوت‌ها و نشانه‌های شخصیتی بومی توجه شده است؟ به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: حقیقتا نمی توان گفت اکثر آثار تلویزیونی به موضوعات بالا توجه کرده و اشراف داشته است یا برعکس. ما شاهد این بوده ایم که برخی از آثار بومی به یک فرهنگ خاصی تعلق داشته است و از نوع شخصیت پردازی، قصه ها و فضا می توان فهمید که چنین اثری با تحقیق و برنامه ریزی قبلی جلو رفته است. اما متاسفانه در برخی دیگر از آثار شاهد هستیم که دراماتیزه خوبی در نمایش صورت نمی‌گیرد و جذابیت لازم را برای مخاطب ایجاد نمی کنند و همین باعث می شود تا ارتباط خوبی با آن خطه برقرار نشود. در طی سال های اخیر شاهد این بوده‌ایم که قومیت‌های مختلف عکس‌العمل‌های مختلفی نسبت به برخی از سریال ها داشتند و گاهی هم باعث توقیف یک اثر مانند «سرزمین کهن» شدند درواقع اقوام بختیاری با مضمون آن به مشکل خوردند و ضرر مالی زیادی هم به عوامل زده شد.
نویسنده «تکیه بر باد» ادامه داد: نویسندگان و فیلمنامه نویس‌ها زمانی که قرار است در خصوص یک قومیت، موضوعات خاص و آئین‌ها شروع به نگارش مطالب خود کنند مسئولیت سنگین تری پیدا می کنند چراکه باید عمیق در مورد آن ها پژوهش شود و دقت را بالا برد.
سلطانی در پاسخ به این سوال که فضای خارج از تهران در نگارش فیلمنامه چقدر سخت تر از شرایط آپارتمانی و پایتختی است؟ بیان کرد: زمانی که یک نویسنده مطالبی را برای نوشتن انتخاب می کند ممکن است با تمام آن ها زندگی کرده و نسبت به موقعیت و شرایط آگاهی و تجربه داشته باشد به همین دلیل نگارش برای او آسان تر می شود. بیشتر نویسندگان تهران زندگی می کنند و خود به خود در روزمرگی ها، تهران و روابط شهری و کلان شهری دغدغه و درگیری ذهنی اصلی آن ها می شود و همین مسئله مانند یک آیینه بازتاب همه امور را در زندگی و کار هایمان منعکس می کند.
او افزود: اگر یک نویسنده که در تهران زندگی می کند و قرار باشد که نگارش یک اثر را در شمال، جنوب، غرب، شرق کشور بر عهده بگیرد باید تحقیقات میدانی، کتابخانه‌ای داشته باشد که محیط برای او کاملا قابل لمس باشد. مسلما در این مسیر نمونه های موفقی مانند سریال «نون.خ»، «پایتخت» و.... ساخته شده است و این سریال ها فضای مناسبتی شان مانند آثار دیگر نیست به این دلیل که نگارش جذاب و کاراکتر پردازی دقیق و درستی داشتند باعث موفقیت آن ها شده است. طبیعتا کار خارج از تهران برای گروه تولید سخت تر می شود و وظیفه نویسنده ایجاب می کند که در خصوص مطلبی که می نویسد تحقیقات لازم داشته باشد.
نویسنده سریال «سایه روشن» در پایان و در این باره که یک نویسنده چه محدودیت هایی برای ساخت سریال در خارج از تهران دارد اظهار کرد: ما به طور کل در نداشتن لوکیشن ها محدودیت داریم و نمی توانیم در هر موقعیت و فضایی که دلمان می خواهد سفر کنیم و سریال بسازیم علاوه بر آن می توان گفت که محدودیت ها تا حدودی به تحقیق و پژوهش نیز مربوط می شوند. البته گاهی این محدودیت ها به تولید و صنعت سینما و سریال سازی بر می گردد. به نظر من بر خلاف نظر برخی از افراد که می گویند در کشور صنعت سینما وجود دارد باید بگویم خیر چنین نیست و ما از این صنعت برخوردار نیستیم و دارای یک نوع سینمای سنتی به لحاظ امکانات و ابزار آلات هستیم.