شهر خبر
برچسب‌های مهم خبری:#نمایش خانگی

از سریال شهرزاد ایده فیلم پدر خوانده در کارهای شبکه خانگی طراحی شد .

به گزارش هنر ام‌روز، پرهام موسوی: فضای مافیایی که در پدرخوانده ترسیم میشود با فضای تهران قدیم هماهنگی ندارد ولی حسن فتحی باوجود این نکته باز هم سعی داشت سیسیل ایرانی برای حوادث کاراکتر بزرگ آقا (علی نصیریان) تعیین کند مثل ویتو کورلئونه(مارلون براندو ) دستور قتل آدمها میدهد حتی یکی از سکانس های پدرخوانده در فصل اول شهرزاد کاملا کپی شد ، سکانسی که بزرگ آقا مثل فیلم پدرخوانده تیر می‌خورد و راهی بیمارستان می‌شود و در همان بیمارستان نقشه فرارش عملی می‌شود ایده ای که پیش از این در سکانس های میانه قسمت اول پدر خوانده شاهد بودیم ، باید قبول کنیم فضای مافیایی پدرخوانده هماهنگی با تهران قدیم ایران ندارد.

پس از موفقیت شهرزاد در سریال قورباغه و زخم کاری ایده فیلم پدرخوانده طراحی شد این بار نوید محمد زاده رئیس مافیا یا همان ویتو کورلئونه ماجراست او هم مثل ویتو کورلئونه خشن و بی رحم است باز هم در قورباغه فضای مافیایی که ترسیم می‌کند به ایران معاصر نزدیک نمی‌شود.

در سریال زخم کاری از نگاه دیگری به فضای مافیایی فیلم پدر خوانده او جا به جایی قدرت را نشان می‌دهد اتفاقی که در نیمه های پایانی قسمت اول فیلم پدرخوانده شاهد هستیم قتل ها و رد پای خونی که پیدا نمی‌شود از جمله مهم ترین نکاتی است که از ایده پدرخوانده وارد سریال شد.

بعد از موفقیت قورباغه و زخم کاری در سریال های اخیر شبکه خانگی دوباره فضای پدرخواندگی شاهد هستیم اما این بار در سریال های میدان سرخ و حرفه ای به شکل کاملا ضعیفی فضای مافیایی پدرخواندگی برای ما ترسیم می‌کند که مخاطب اصلا ارتباط با آن فضا نمی‌گیرید.

این اتفاق دردناکی است که پس از موفقیت یک سریال ، همگی بدنبال فضای پدرخواندگی در سریالهایشان باشند با اینکه فضای پدرخواندگی در سریال شهرزاد شبیه به تهران قدیم نیست اما باز هم بهتر از بقیه سریال ها درآمده حتی در قورباغه و زخم کاری بدلیل کارگردانی دقیق فضای بهتری در جهان طراحی شده نویسندگانش می بینیم ولی دیگر این ایده کلیشه شده و در سریال های اخیر شبکه خانگی بدلیل کارگردانی ضعیف دیگر آن اتفاق ویژه را نمی بینیم.

حتی اگر فضای فیلم پدر خوانده می خواهیم به کارمان اضافه کنیم ای کاش ایرانیزه میشد نه اینکه تهران تبدیل به سیسیل شود . چون مهم ترین اتفاق در الهام گرفتن کارهای موفق ، امضای شخصی فیلمساز است نه اینکه کلیت فیلم تحت تاثیر پدر خوانده شود.

ای کاش یاد بگیریم بدون تحت تاثیر قرار گرفتن از پدرخوانده ، فضای جامعه خودمان را با امضای شخصی خودمان ترسیم کنیم.