به گزارش منیبان؛ حجت‌الاسلام والمسلمین رحمت‌اله بیگدلی مدرس حوزه، عضو هیات علمی دانشگاه، پژوهشگر، نویسنده و فعال سیاسی در باره اهمیت جایگاه امر به معروف و نهی از منکر گفت: «امر به معروف و نهی از مُنکَر به معنای دعوت از کسی که عمل واجبی را ترک کرده به انجام آن و تلاش برای جلوگیری از انجام کار حرام توسط فرد گناهکار هستند و در فقه امامیه در ردیف هفتم و هشتم از فروع دهگانه دین قرار دارند.»
حجت‌الاسلام بیگدلی افزود: «اسلام برای تضمین اجرای عدالت و ارزش‌ها و احکام اسلام، مسلمانان را مکلف به اجرای اصلی تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر کرده است که می‌توان از آن با عنوان نظارت عمومی بر حکومت، حاکمان و جامعه نام برد. از نظر اسلام، مردم نه تنها حق دارند که از حاکمان و جامعه خویش انتقاد و آن‌ها را نصیحت کنند و مانع انحرافات آن‌ها شوند، بلکه مسلمانان مکلف به اجرای این کار هستند و در صورت بروز هر گونه نابسامانی در حکومت و جامعه، انتقاد و مبارزه برای بسامان کردن آن بر همه مسلمانان واجب است. از سوی دیگر اسلام، متصدیان امور را مکلف به پاسخگویی در قبال انتقادها و امر به معروف و نهی از منکر می‌داند و غیر از خدای متعال که "لایُسئَلُ عَمّا یَفعَل" است، هیچ فردی و قدرتی را فوق سؤال و پاسخگویی نمی‌داند.»
حجت‌الاسلام بیگدلی با اشاره به این‌که امر به معروف و نهی از منکر یک تکلیف همگانی در اندیشه اسلامی است گفت: «نباید تصور شود که امر به معروف و نهی از منکر یک مسوولیت حکومتی است. خدای متعال در آیه ۷۱ سوره توبه می‌فرماید: "وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ ۚ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ؛ مردان و زنان با ایمان، اولیای یکدیگرند. به کارهاى پسندیده وا مى‌دارند، و از کارهاى ناپسند باز مى‌دارند." براساس نص صریح این آیه شریفه، امر به معروف و نهی از منکر یک مسوولیت همگانی نسبت به یکدیگر، حکومت و جامعه است. این مسوولیت ناشی از حقّ ولایت و نظارت همراه با محبّتی است که خدای متعال برای تضمین سلامت جامعه برای همه مسلمانان قرار داده است. پس همه مسلمانان مکلفند که احکام امر به معروف و نهی از منکر را بیاموزند و از روی آگاهی به این تکلیف مهم عمل کنند.»
این استاد دانشگاه درباره راه‌اندازی رشته امر به معروف و نهی از منکر در دانشگاه گفت: «اخیرا سخنگوی ستاد امر به معروف و نهی از منکر از راه‌اندازی رشته دانشگاهی امر به معروف و نهی از منکر خبر داده است. به نظر من این کار نه تنها مفید نیست، بلکه آثار مخرب زیادی دارد؛ زیرا این‌که کسانی بیایند از میان این همه تعالیم و فروع دهگانه دین صرفا به تحصیل در زمینه امر به معروف و نهی از منکر بپردازند و در این زمینه مدرک بگیرند، فردا حتما در صدد خواهند بود که با این مدرک در جایی مشغول به کار شوند. در این صورت، امر به معروف و نهی از منکر آنان دیگر رنگ تکلیف شرعی را نخواهد داشت و تبدیل به یک وظیفه اداری خواهد شد، در حالی که امر به معروف و نهی از منکر در شمار عبادات است و باید به قصد قربت انجام شود و خلط هر انگیزه‌ای در عبادات جز قصد قربت یعنی انجام عمل به انگیزه امتثال امر الهی مبطل عمل است. انجام امر به معروف و نهی از منکر با انگیزه وظیفه اداری بدون قصد قربت موجب نقض غرض و لوث کردن این عمل عبادی خواهد بود.»
این فعال سیاسی در باره روش درست اجرای امر به معروف و نهی از منکر در عصر حاضر گفت: «براساس تجربیات و دستاوردهای دانش بشری، برای ایجاد جامعه‌ای عاری از فساد و تخلف و همچنین حاکمیتی عاری از استبداد و استثمار و برقراری حاکمیت مردم و جلوگیری از خشونت در روابط سیاسی و اجتماعی و اعمال نظارت عمومی بر حاکمان و جامعه و انتقال آرام قدرت بر اساس خواست عمومی و در جامعه اسلامی اصلاح خطاها، ترویج تعالیم دین و امر به معروف و نهی از منکر باید اقدام به تشکیل احزاب توسط مردم به عنوان ضروررتی انکارناپذیر کرد.»
این عضو هیأت علمی دانشگاه با اشاره به کار ویژه احزاب افزود: «امروزه احزاب، کارکرد ایجاد همبستگی عمومی به منظور هدایت آنان به سوی جامعه مطلوب را برعهده دارند و به عبارتی، احزاب، "مدارس دموکراسی" هستند و بار مسوؤلیت سنگین تربیت سیاسی ملت و اصلاح امور را بر دوش می‌کشند. در این مدارس، افراد، چگونگی تعامل با دیگران، فراتر رفتن از خواسته‌های فردی، تمکین در مقابل رأی اکثریت، توجه به افکار عمومی و عقاید گوناگون، امر به معروف و نهی از منکر، بالا بردن سطح ظرفیت‌ها در باب مدیریت، قبول مسؤولیت و… را می‌آموزند که بدون این امور، امکان تدبیر امور و اصلاح جامعه و کشور در عصر ما امکان‌پذیر نیست.»