سوخو ۳۵ به ناوگان نیروی هوایی افزوده خواهد شد؟

به گزارش منیبان، برخی منابع  گفته‌اند این هوایپما جنگی تنها با تسلیحات دفاع هوایی و بدون تسلیحات تهاجم زمینی و دریایی به ایران تحویل داده خواهد شد.

سوخو ۳۵ یا فلنکر E جنگنده تک خلبان ساخت روسیه است. این جنگنده توانایی های بالایی داد. از این توانایی ها می توان به انجام باکیفیت مانورهای کبری، زنگوله و هوک اشاره کرد. همچنین امکان به صفر رساندن سرعت در پنج ثانیه و تغییر مسیر وجود دارد. بهای هر فروند سوخو ۳۵ حدود ۸۵ میلیون دلار است. این جنگنده از دو موتور AL-41F1S بهره می‌برد که از فناوری جهت‌دهی رانش برخوردار است.

ورود سوخو ۳۵ به نیروی هوایی ایران؟

به گزارش سپاه نیوز، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح با تاکید بر اینکه برای گسترش روابط با همسایگان به نقشه راه نیاز داریم، گفت: قراردادهای خرید تجهیزات دفاعی از روسیه پس از لغو تحریم تسلیحاتی ایران منعقد شده و در این سفر درباره اجرایی شدن آن مذاکره خواهیم کرد.

طبق اخبار منتشر شده، احتمالا سوخو ۳۵ فقط با تسلیحات هوا به هوا به ایران فروخته خواهد شد.

سوخو ۳۵

گفتنی است سوخو ۳۵ نمادی از هواپیماهای برتری هوایی نسل چهار روسیه به شمار می‌رود.

این هواپیما تا زمانی که جنگنده نسل پنجم رادار گریز PAK-FA به تولید انبوه برسد، به عنوان اصلی‌ترین هواپیمای برتر هوایی روسیه باقی خواهد ماند.

سوخو Su-35 فلانکر با قابلیت مانور فوق العاده، الکترونیک پیشرفته و جنگ افزارهای مدرن خود، به خوبی می‌تواند با هواپیماهای غربی همچون F-15 ایگل رقابت کند.

فلانکر به خوبی می‌تواند توانایی‌های خود در رزم هوایی را به رخ جنگنده‌هایی همچون  F-15، یورو فایتر تایفون و حتی رافال فرانسوی بکشد.

با این وجود در مورد اینکه بتواند با نسل پنجم هواپیماهای آمریکا مانند F-35 و F-22 رقابت کند، ابهاماتی وجود دارد.

نحوه شکل گیری

تاریخچه توسعه سوخو ۳۵ مقداری پیچیده است.

این هواپیما نسخه‌ای ارتقا یافته از فلانکر با باله‌هایی کوچک‌ در بخش جلو (کانارد) است.

اولین نسخه آن در سال ۱۹۸۹ رونمایی شد.

اما آن نسخه، هواپیمایی نیست که امروزه در خدمت نیروی هوایی روسیه قرار دارد و تنها ۱۵ فروند از آن تولید شد.

ارتقا بعدی فلانکر رونمایی از نسخه دو نفره‌ای با نام سوخو ۳۰ بود.

سوخو ۳۰ در بازار صادرات هواپیمایی موفق بود و روسیه آن را به کشورهای زیادی صادر کرد.

مدل فعلی فلانکر که فاقد کانارد است، با نام سوخو ۳۵ شناخته می‌شود و پیشرفته‌ترین هواپیما از خانواده فلانکر است.

کار توسعه این هواپیمای جنگی در سال ۲۰۰۳ شروع شد.

کار توسعه آن را شرکت کومسوملسک آمور بر عهده داشت که یکی از زیر محموعه‌های هواپیما سازی سوخوی است.

سرانجام نسخه نهایی فلانکر در سال ۲۰۰۷ رونمایی شد و در سال ۲۰۰۹ در خط تولید قرار گرفت.

موتورها و بدنه

هواپیماهای خانواده فلانکر، قابلیت مانور بسیار بالایی دارند.

این هواپیماها به گونه‌ای طراحی و ساخته شده‌اند تا بتوانند مانورهایی را انجام دهند که انجام آن‌ها با استفاده از مکانیزم‌های آیرودینامیکی متداول، و برای خیلی از هواپیماها غیر ممکن است.

در سوخوی ۳۵ سازنده توانسته است با استفاده از سیستم تغییر بردار رانش، که روی موتورهای ساترن AL-41F1S سوار شده‌اند، به این توانایی دست پیدا کند.

در چنین سیستمی نازل‌های خروجی موتورها قابلیت تغییر جهت را دارند.

به این ترتیب، هواپیما می‌تواند برای انجام مانور از موتورهای خود نیز استفاده کند.

تنها هواپیمایی که در غرب از سیستم تغییر بردار رانش استفاده می‌کند، F-22 راپتور است.

چنین سامانه‌ای به سوخو ۳۵ امکان حرکت با زاویه حمله بسیار بالایی را می‌دهد.

به این معنا که هواپیما می‌تواند در جهتی حرکت کند و دماغه‌ آن به سمت جهت دیگری باشد.

زاویه حمله بالا، به این جنگنده امکان هدف گیری سریع‌تر و راحت‌تر اهداف هوایی نزدیک را می‌دهد.

فلانکر E توانایی رسیدن به حداکثر سرعت ۲.۲۵ ماخ را در ارتفاع بالا دارد که با F-22 راپتور برابر است.

در این زمینه از هواپیماهای دیگر غربی، مانند F-35 و F-16 بهتر است.

شتاب گیری این هواپیمای روسی نیز بسیار بالاست.

با این وجود امکان انجام حرکت سوپر کروز را مانند F-22 ندارد.

حرکت سوپر کروز به معنای توانایی حرکت با سرعت بالاتر از سرعت صوت، بدون نیاز به استفاده از پس سوز موتور است.

ماکزیمم ارتفاع عملیاتی این هواپیما ۶۰ هزار پا است که تقریبا با F-22 راپتور و F-15 ایگل برابری می‌کند و در حدود ۱۰ هزار پا بالاتر از حداکثر ارتفاع F-35، رافال و سوپر هورنت است.