یولیان ناگلزمن ۳۴ ساله که در اقدامی جالب در کمپ تمرینی بایرنمونیخ با اسکیتبورد تردد میکند، این روزها در باشگاه باواریایی حساب جا افتاده است و تیمش هم هم یکی از قدرتمندترینهای آلمان و اروپا به شمار میرود.
در ادامه بخشهایی از گفتوگوی ناگلزمن با نشریه «دیلیمیل» را میخوانید.
قضاوت عجولانه
در زمان انتخاب یولیان برای هدایت بایرن به عنوان جوانترین مربی بوندسلیگا، یک روزنامه آلمانی به حالت تمسخر از عبارات «ایده احمقانه» و «ترفند تبلیغاتی» در موردش استفاده کرد که قضاوتی عجولانه بود و خیلی زود هم خلافش ثابت شد.
معلوم شد که ناگلزمن قرار است سر و صدای زیادی برپا کند. آرسنال ترجیح داد که در سال ۲۰۱۸ اونای امری را به جای ناگلزمن که آن زمان ۳۱ ساله بود برگزیند. رئالمادرید هم در همان زمانها به او پیشنهاد داد ولی ناگلزمن به خاطر عدم تسلط به زبان اسپانیایی این پیشنهاد را رد کرد. تاتنهام که در ماه مارس گذشته به دنبال جایگزینی برای ژوزه مورینیو میگشت گزینه دیگری بود، اما بایرن مونیخ مربی لایپزیش را به عنوان جایگزین هانسی فلیک معرفی کرد.
جان تری
کدامیک از بازیکنان میتوانند به شکلگیری ذهن فعال ناگلزمن در فوتبال کمک کرده باشند؟ اگر پپ گواردیولا کسی مثل یوهان کرویف را داشت پس این مربی جوان درخشان در زمانی که سعی میکرد در مونیخ ۱۸۶۰ به عنوان بازیکن بدرخشد، چه کسی را به عنوان الگو و الهام خودش انتخاب کرده بود؟ ناگلزمن پاسخ میدهد: «جان تری!»
او در این باره میگوید: «وقتی در تیم جوانان بازی میکردم کریستین تِرَش همتیمی من بود و همیشه در جلسات تمرینی او را به خاطر پاتریک ویرا، «پاتریک» صدا میکردم چون شماره ۶ را میپوشید. و او هم من را «جانی» (جان تری) صدا میکرد چون مدافع میانی بودم. جان تری یکی از بهترین مدافعان مرکزی بود. یک فصل کامل حتی یک دوئل را هم از دست نداد. در ضربه با سر بسیار شجاع بود و این بیشترین شباهتی بود که با او داشتم. من با پاهایم خوب بازی میکردم اما در ضربات سر بهتر بودم به همین خاطر کریستین در جلسات تمرینی من را «جانی» صدا میکرد. خیلی اوقات بقیه همتیمیهایمان از اینکه من او را پاتریک صدا میکنم و او من را جانی صدا میکند گیج میشدند.»
تنها ملاقات این دو نفر در سال ۲۰۱۹ اتفاق افتاد؛ ناگلزمن که آن زمان مربی لایپزیش بود تیم را به نیمه نهایی لیگ قهرمانان رسانده بود. تری کمکمربی در تیم استونویلا بود. این دو تیم در بازی دوستانه پیشفصل باهم روبهرو شدند، و ناگلزمن مشتاقانه به اسطوره چلسی گفت که همیشه او را تحسین کرده و حتی به عنوان بازیکنی جوان با نام او بازی میکرده است: «من حدوداً ۳ دقیقه با او صحبت کردم و به او گفتم قبلاً من را جان تری صدا میزدند. او با تعجب به حرفهایم گوش میکرد.»
البته ناگلزمن برای سلفی گرفتن با مدافع پیشین تیم ملی انگلیس اقدام نکرد! یولیان در این باره هم توضیح داد: «من مربی لایپزیش بودم و این کار درستی نبود. اما او قطعاً یک الگو است چراکه واقعاً مدافع میانی بزرگی بود و با عشق دفاع میکرد. من همیشه در موردش با بازیکنانم صحبت میکنم، به مدافعانم میگویم: اسم تو مدافع است، مهمترین کارت این است که دفاع کنی. بعد از آن میتوانید شانس را برای ما بسازید و بازیسازی داشته باشید، اما اول باید دفاع کنید.»
اسکیتبورد
ماه گذشته ویدئویی از ناگلزمن که با اسکیت به زمین تمرینی بایرن آمد وایرال شد. خودش به هیاهوی بهوجود آمده میخندد: «بله من خیلی دوست دارم با اسکیتبورد به محل کارم بروم. هم خوش میگذرد و هم برای محیط زیست منفعت دارد. من زمستانها با اسنوبورد به کوههای آلپ میروم. اما تابستانها که نمیشود اسنوبورد سواری کرد، مجبورم از اسکیتبورد استفاده کنم! میدانم که برایم تیترهای جنجالی میزنند اما واقعاً به آن اهمیت نمیدهم. تنها چیزی که مهم است این است که شخصیت خودت را عوض نکنی، فرقی ندارد مربی بایرنمونیخ باشی یا هوفنهایم، همانی که هستی باش. روزهایی که آفتابی است به این فکر میکنم که امروز هوا برای اسکیتبورد عالیست، یا اگر دلم بخواهد با دوچرخه میروم، به تیترهای روزنامهها اهمیت نمیدهم.»
مورینیوی کوچک
چند سال قبل ناگلزمن نوجوانی بود که در ماشین آهنگهای وستلایف گوش میکرد و به زمین تمرینی مونیخ ۱۸۶۰ میرفت تا رویای خود را برای بازیکنی بزرگ شدن برآورده کند اما مصدومیت کمر و زانو او را ناکام گذاشت.
در ۲۰ سالگی با توماس توخل روبهرو شد و اولین تجربه مربیگری خود را برای مدت کوتاهی در تیم آگزبورگ بهدست آورد و در تیم نوجوانان مشغول به کار شد. سپس راه توخل در مربیگری را پیش گرفت و از تیم جوانان هوفنهایم در سال ۲۰۱۰ شروع کرد و به تیم زیر ۱۹ سالهها رفت و در آنجا بازیکنانش او را «مورینیوی کوچک» صدا میکردند. سرانجام باشگاه تصمیم گرفت که او میتواند با شروع فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ سرمربی باشد. آن زمان ناگلزمن ۲۹ ساله میشد.
اما هوب استیونس در اواسط فصل مجبور به کنارهگیری شد و ناگلزمن در فوریه ۲۰۱۶ بر سر کار آمد و این آغاز افسانه مربیگری ناگلزمن بود. چطور یک مربی ۲۸ سال میتواند هدایت تیمی با چند بازیکن حرفهای بدبین و خیرهسر را بر عهده بگیرد و همچنان اقتدار خود را حفظ کند؟ خودش در این باره توضیح میدهد: «ترس واژه درستی نیست، باید بگویم عصبی. فقط یک روز فرصت داشتم تا درباره حرفهایی که میخواستم به آنها بزنم فکر کنم. میخواستم به آنها بگویم که چه چیزهایی را میتوانیم تغییر بدهیم، و چطور باید بازی کنیم. اولین تمرینمان در روز سهشنبه بود و در روز شنبه باید در برمن بازی میکردیم. اولین بازی خوب پیش رفت. ما پیش افتادیم و آنها بازی را به تساوی کشاندند. شروع خوبی بود و باعث شد تا بازیکنان به من اعتماد کنند.»
مربیان آلمانی
ناگلزمن با اشاره به کلوپ و دیگر مربیان آلمانی میگوید: «من نمیدانم چرا مربیان آلمانی تا این حد موفق هستند. تمرینات مربیان در آلمان خیلی خوب است. کلوپ شعار ریسکپذیری و نگرانی از عواقب بعدی را استفاده کرده و روشهای خاص خودش را هم به آن اضافه کرده است. خیلی از مربیان در سراسر جهان میخواهند در زمان مالکیت توپ فاصله بین بازیکنان زیاد باشد. اما من خواهان فاصله کوتاه بین بازیکنان هستم چون میتوانند خیلی زود و راحت بازی را برگردانند. اوایل فقط میخواستم بازیها را ببرم، الان هم همینطور. میخواهم بازیکنانم در زمین شجاع باشند، سعی کنند با گرفتن توپ و دریبل زدن موقعیت فراهم کنند. قطعاً همه آنها اجازه اشتباه کردن هم دارند. اما اگر فلسفه خوبی داشته باشی میتوانی از اشتباهات ریز صرفنظر کنی و سریع خودت را با شرایط بازی وفق بدهی.»
متولد آلپ
ناگلزمن درباره روزهای کودکیاش هم میگوید: «من در آلپ به دنیا آمدم. دوست دارم اتاق بزرگی داشته باشم به رستوران بروم، در خانه با خانواده بازی کنم و شاد باشم. بزرگترین هدفم در زندگی شاد بودن است. و وقتی میخواهم خوشحال شوم به آلپ میروم یا ورزش میکنم، دوستانم را میبینم و دیوانه بازی میکنم. تلاش برای خندیدن، تلاش برای شاد بودن. این عبارات من را به خوبی توصیف میکنند.»
آینده
قرارداد ۵ ساله ناگلزمن با بایرن مونیخ به تازگی شروع شده است. او درباره آینده کاریاش میگوید: «مجبور نیستم آلمان را ترک کنم چون من در بوندسلیگا خوشحالم و واقعاً دوست دارم مربی بزرگترین تیم آلمان باشم. اما شاید ۱۰ سال دیگر اگر شانس رفتن به باشگاه دیگری در اسپانیا، ایتالیا، فرانسه یا هرجایی را داشته باشم بدم نمیآید بروم و تجربه جدید کسب کنم و زبان و فرهنگ جدیدی یاد بگیرم.»
اما اول از همه یولیان میداند که باید همراه بایرنمونیخ، بوندسلیگای آلمان را فتح کند و لیگ قهرمانان اروپا را ببرد.