نوذر شفیعی در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به سفر مقامان نظامی و سیاسی ایران به پاکستان اظهار داشت: پاکستان همیشه در سیاست خارجی ایرانی کشور مهم بوده است؛ علت آن هم این است که همیشه رابطه ایران و پاکستان یک رابطه «سرمشق» بوده است. یعنی اینکه هیچ وقت بنیاد‌های روابط، تحت تاثیر حوادث گذر قرار نگرفته است.
کارشناس مسائل شبه قاره اضافه کرد: ایران اولین کشوری بود که پاکستان را به رسمیت شناخت و پاکستان هم اولین کشوری بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت شناخت.
وی گفت: بی‌دلیل نیست که وقتی پاکستان آزمایش اتمی انجام می‌دهد، در حالی که از طرف سایر کشور‌ها تحریم می‌شود، وزیر خارجه وقت ایران به پاکستان سفر می‌کند و این موفقیت را به پاکستانی‌ها تبریک می‌گوید.
شفیعی ادامه داد: بنابراین این موارد نشان می‌دهد که بنیاد‌های روابط ایران و پاکستان بر پایه فرهنگ و تاریخ استوار است. پاکستان و ایران معمولاً در شرایط حساسی که ممکن است برای هر دو کشور یکی از کشور‌ها پیش بیاید، با هم وارد رایزنی و مشاوره می‌شوند.
این کارشناس مسائل شبه قاره با بیان اینکه دو تحول در منطقه حادث شده که دو کشور را زمینه برای آن مشورت کنند، اظهار داشت: یکی تحولات رخ داده در افغانستان و دیگری تحولاتی که در روابط ایران و جمهوری آذربایجان اتفاق افتاده، است. لازم بود که ایران دیدگاه مقامات پاکستانی را درباره این دو موضوع بداند؛ البته که پیش از آن هم وزیر خارجه پاکستان به ایران سفر کرده بود و دو کشور در رابطه با تحولات افغانستان، رایزنی‌های لازم را صورت داده بودند.
وی با اشاره به اینکه تصور می‌شود پاکستان در هر دو تحولی اتفاق افتاده، موضعی ضد ایران دارد، تصریح کرد: صرف نظر از اینکه در دیدار مقامات ایرانی و پاکستانی درباره این دو موضوع چه بحث‌هایی رد و بدل شده است، قطع به یقین پاکستان، ایران را با طالبان و جمهوری آذربایجان معامله نمی‌کند و دلیل آن هم این است که آینده طالبان آینده‌ای نامعلوم است و جمهوری آذربایجان هم کشور کوچک است که فقط در بعضی از مسائل می‌توان آن را به عنوان یک شریک قلمداد کرد. برعکس، ایران یک کشور پهناور و قدرتمند است. بنابراین پاکستانی‌ها اهمیتی که برای ایران قائل هستند را برای کمتر کشوری در منطقه قائل‌اند.
شفیعی در پایان تاکید کرد: از این منظر به نظر می‌رسد که سفر‌هایی که اتفاق افتاد می‌تواند هماهنگی مواضع تهران و اسلام آباد را روزآمد کند و ضرورت دارد با توجه به اینکه تحولات سریع اتفاق می‌افتد دو کشور بتوانند در فرصت‌های زمانی اندک، تحولات را رصد کنند.
