شهرخبر
برچسب‌های مهم خبری:#سعید#جلیلی

سنگ‌اندازی سعید جلیلی برای مذاکرات با وجود رضایت رهبری!

مرور خاطرات جالب وزیر سابق امور خارجه در کتاب راز سر به مهر، با واکنش‌های گسترده روبرو شده است.

ایران

به گزارش تازه‌نیوز، انتشار کتاب خاطرات دکتر ظریف، همچنان مورد توجه فعالان رسانه‌ای است. «راز سر به مهر» به قلم محمدجواد ظریف، علی اکبر صالحی، سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی با موضوع برجام در 6 جلد توسط انتشارات اطلاعات منتشر شده است. این مجموعه گزارشی است توصیفی و مستند درباره روند یکی از مهمترین پرونده های تاریخی ایران که می کوشد قرائت ایرانی از برهه ای مهم در سرنوشت معاصر را به تصویر بکشد.

بخش‌هایی خواندنی از این کتاب را با هم مرور می‌کنیم:

با اشاره به اختلاف نظر دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و وزیر وقت امور خارجه درخصوص مذاکرات نمایندگان ایران و امریکا در مسقط: «…سوءظن شدید دکتر جلیلی نسبت به کانال مسقط قابل فهم بود. خوف از اینکه تبادلات چند ماه پیش مسقط خطوط کلی توافق را ترسیم کرده و [نشست‌های] استانبول و بغداد نمایشی بیش نبودند… آنچنان ذهن مسئولان امر در دبیرخانه را معطوف به خود کرده بود که مصمم شده بودند از هیچ کوششی برای توقف در مذاکرات مسقط فروگذاری نکنند. به روایت دکتر صالحی، حتی وقتی جلسۀ دبیرخانۀ شورای عالی امنیت ملی در فاصلۀ مذاکرات بغداد و مسکو در نیمه تیرماه 1391 تشکیل گشت، چون نظر صریح رهبری به اعزام هیئت جای مانوری را برای دبیرخانه باقی نگذاشت، توصیۀ اکید دکتر جلیلی آن بود که صرفاً کارشناسان اعزام شوند.» (جلد۱، صفحه‌های ۱۲۱ و ۱۲۲)

در همین زمینه بخوانید: 

ظریف: دیپلماسی صحنه فدا شدن است 

ظریف: از هفت‌ ساعت مصاحبه سه‌ ساعت آن را بریده و منتشر کردند!

«دامنۀ این اختلافات داخلی و به گروگان گرفتن سرونوشت کشور و ملت از سوی برخی تا به آنجا پیش رفت که دکتر صالحی وزیر خارجه در مقام مسئول و تنظیم‌کنندۀ مناسبات خارجی و به‌رغم اذن رهبری، از یک طرف با مقاومت شدید دکتر جلیلی و دبیرخانۀ شورای عالی امنیت ملی روبه‌رو شده بود، و از طرف دیگر از بی‌تفاوتی رئیس جمهور وقت سرگشته مانده بود… دکتر جلیلی با اصل قضیۀ مذاکره با آمریکایی‌ها در عمان و خارج از روند «پنج به‌اضافۀ یک» مخالف بود و رئیس جمهور هم در سال‌های پایانی دولت دوم خود اصولاً از ورود به مسئلۀ هسته‌ای احتراز می‌کرد.

مشکلی که دکتر صالحی بیان می‌دارد آن است که از دبیرخانۀ شورای عالی امنیت ملی درخواست می‌شود تا پیش‌نویس پاسخ مقام معظم رهبری به سلطان عمان تهیه گردد… این پیش‌نویس رد می‌شود با این استدلال که این پاسخ جزئی‌نگر بوده و زبانی تند دارد. حتی دکتر صالحی چنین شنیده بود که مقام معظم رهبری فرموده بودند این پاسخ بچه‌گانه است. در آن زمان وزارت خارجه نیز پیش‌نویس تازه‌ای را تقدیم می‌دارد… متن پیش‌نویس وزارت خارجه قبل از ارسال برای مقام معظم رهبری به رؤیت دکتر ولایتی که از همان ابتدا در فرایند مذاکرات پنهانی ورود داشت، رسید و ایشان اصلاحاتی بر روی متن انجام می‌دهد… با این حال، در جلسۀ تصمیم‌گیری، در نهایت هر دو پیش‌نویس نامناسب دانسته شده، سپس متنی کوتاه توسط دکتر صالحی.. برای پاسخ به سلطان قابوس تهیه می‌شود…

پس از این هم بنا شد طی جلسه‌ای سه ‎جانبه میان آقایان صالحی، مصلحی و جلیلی در خصوص ترکیب هیئت کارشناسی و مسائل اجرایی تصمیم‌گیری شود اما در برگزاری جلسۀ سه‌جانبه تأخیر صورت پذیرفت. زیرا تلقی دکتر جلیلی آن بود که شرایط در مذاکرات جاری با «پنج به‌اضافۀ یک» خوب است و نیازی به گشودن مسیر دیگری نیست…» (صفحات ۱۲۷ و ۱۲۸)

 

چند روز پس از آن تصمیم، ریاست مجلس شورای اسلامی، دکتر لاریجانی قبل از عید مبعث (29 خرداد 1391) با دکتر صالحی تماس گرفته و جویای نتیجه امور می‌شود. پاسخ کوتاه بود: «امور متوقف است». واکنش دکتر لاریجانی استناد به نظر مقام معظم رهبری بود: معظم‌له گفتند از نظر ایشان فرصت خوبی است و توصیه بر فعال شدن داشتند. با این اشاره دکتر صالحی حکایت سرگشتگی و معطلی بلند وزیر خارجه را با ایشان در میان می‌گذارد… کوتاه زمانی بعد دکتر لاریجانی خبری دیگر می‌دهد که صحبت‌های لازم به عمل آمده است و شما می‌توانید کار را انجام داده و پیگیری کنید. (صفحه ۱۶۶)

از سرتیم مذاکره‌کننده در مسقط، آقای علی‌اصغر خاجی نقل شده است: «آنچه به ما در برداشتن این گام سخت انگیزۀ مضاعف داد، این بود که اطلاع داشتیم رهبری با مفتوح شدن این مسیر مذاکراتی موافقت کرده‌اند، این نکته هم احساس خوبی برای ما ایجاد کرده بود که در چهارچوب منویات رهبری کشور حرکت می‌کنیم.» (صفحه ۱۷۱)