مجله ی فرهنگی هنری جعبه/ لیلا حاتمی 49 ساله می شود. بازیگری که از بچگی به او می گفتند شبیه اینگرید برگمن، ستاره ی افسانه ای تاریخ سینماست. از سال هایی که هیچ وقت فیلم کاملی از برگمن ندیده بود اما عکس هایش را دیده بود. هنوز از این مقایسه خیلی خوشش می آید؛ «بابام خیلی می گفت ... یادم می آید که بزرگ بودم هم بابام می گفت. سر تست فیلم «تختی» خیلی می شنیدم و می خواستند که حالت هایم به برگمن نزدیک شود.» ده سال پس از بازی در «لیلا»، وقتی از او پرسیدند با دختری که ده سال پیش تصمیم گرفت بازیگر حرفه ای شود، چه تفاوتی دارید، جواب داد «افتضاح شده است، افتضاح! آن موقع همیشه فکر می کردم آدم های معروف چرا این قدر عبوس و کج وکوله هستند، حالا خودم هم یواش یواش دارم این طوری می شوم.» از همان سال 75 با بازی در فیلم داریوش مهرجویی «آدم معروف» شد و هنوز ستاره است و محبوب. ورق بزنید و هفت خرده روایت درباره ی زندگی او بخوانید. درباره ی بازیگری که درباره ی سال های گذشته ی عمرش می گوید؛ «من همین چند روز پیش یکهو احساس کردم که قشنگ 10-20 سال پیر شده ام، برای اینکه تا یک جایی در دنیای خودت و با آدم هایی که بودی می گفتی اینکه بد نیست. از هیچی بهتر است. ولی یک باره می بینی یک عالمه آدم جدید هست که تو اصلا نمی شناسی شان و دقیقا احساس کردم از این فضا عقبم. من با علی فرق دارم. هیچ اخباری را دنبال نمی کنم و عکسی نمی بینم. برای همین وقتی بچه ها سر فیلمبرداری می آمدند و اسامی فیلم ها و کارگردان ها را می گفتند، با یک موج جدیدی از فیلمسازهای خوب روبه رو شدم و با خودم گفتم: ای بابا، من اینجا برای خودم سرم را کرده بودم توی کوزه و داشتم کارهای چرت و پرت بازی می کردم! ... با کوتاه آمدن از ایده آل ها، خیلی هایش چرت و پرت بوده. مثلا همیشه اطرافیانم می گفتند آخه تو چه جوری با فلانی کار می کنی؟ می گفتم اشکالی ندارد و برخی از کارها جزو «اشکالی نداشت»ها بودند. ولی الان فکر می کنم نه، اشکالی دارد!»
نقل قول ها از گفت وگوهای مطبوعاتی لیلا حاتمی برداشته شده اند؛ از هفته نامه ها ی «سینما» و «چلچراغ» تا مجله های «دنیای تصویر» و «فیلم».
شما بازی لیلا حاتمی در کدام فیلم را دوست دارید؟
